Servant | Taekook

20|Yatıya Kalma Eylemi

''Çok uykum geldi,'' Dedi konuyu birden değiştirerek. Böylece kuzgun yeniden uçmuş ve şöminenin üstündeki kafatasına konmuştu. ''Tabutta uyumak istemiyorum.''

''Peki, ne yapmayı planlıyorsunuz?'' Diye sordum.

''Başarabilirsem yatakta uyuyacağım.'' Dedi yatağa şöyle bir bakarken. ''Hiç yatıya kalmadım biliyor musun?'' Dedi sonra da. ''Hep kitaplarda okurdum; Gezgin bir adamın misafir olarak bir köy evinde kalışını, arkadaşların birbirinde kalışını...''

''Benimle uyumak mı istiyorsunuz, Kont'um?'' Diye sordum gözlerimi kısarak.

''Hayır, yatıya kalma eylemini merak ediyorum. Geçen sefer kalmadın ve gittin. Söylediğim gibi yalnız başıma bu odada içim sıkılıyor.''

Ve yeniden gözümde bir çocuğa dönüşmüştü. Belki de geçmişte içinde kalan guptelerden biriydi bu arzusu. Ben bu konuda çocukluğu güzel geçmiş biriydim. Mahalle çocukları ile yapmadığım şey kalmamıştı. Birlikte köşe sokaktaki tamirci Jenkins'in bisikletini çalmış, harçlıklarımızı birleştirip bir şekeri hep birlikte bölüşmüştük, birbirimizde yatıya kalmış, bazı yaz günlerinde dışarıda bile uyumuştuk.

Belki de onun adına ciddi anlamda üzüldüğüm ve yardım etmek istediğim için bu çok tehlikeli eylemi kabul etmiştim. Aslında o bir kan emici yaratıktı ve onunla aynı yatağı paylaşmak pek akla yatkın ve mantıklı sayılmazdı ama bana bir zararı ya da saldırısı olmamıştı.

Bu nedenle şu an yaptığımız şey, öncekinden biraz daha farklıydı. Bu kez kendine güvenen ve ipleri eline alan ben sayılırdım çünkü o yatağa yatar yatmaz, ''Bu nasıl oluyor tam olarak bilmiyorum, şimdi ne yapıyoruz?'' Diyerek hevesle bana dönmüştü.

Ben ise üstümdeki gömlek ve kemersiz pantolonumla, yatağın boş kısmına oturmuş ve örtüyü kaldırıp onun üstünü örtmüştüm. ''Uyuyorsunuz,'' Demiştimnet bir dille. Ben de yanındaki kısma yattığımda etrafa saçılmış yastıklardan birini başımın altına almıştım. Evet, yatak yine soğuktu ama itiraf etmeliyim ki, odamdaki yataktan kat ve kat yumuşaktı. Ayrıca odanın içi sıcak olduğundan ötürü bu soğuk çok etkili değildi.

''Neden örtüleriniz böylesine soğuk?''

''Soğuk mu?'' Diye sordu şaşkınlıkla.

''Evet, saten. Saten soğuk bir kumaş.'' Dedim açıklama yaparak.

''Bilmiyorum, hissetmiyorum ki.''

''Nasıl yani?''

''Ben üşümem ve terlemem.'' Dedi. Onun durumu için normal olabileceğine kanaat getirip ellerimi yastığın altına soktuğum sırada yataktan kalkmış ve ben onun ne yaptığını izlerken, o dolaplardan birini açıp yün bir battaniyeyi yatağın üstüne bırakmıştı.

''Bu olur mu?'' Diye sordu aynı merak ve hevesle yüzüme bakarken.

İşin aslı tam olarak ne hissedeceğimi bilmiyordum. Böyle bir şey yapacağınıtahmin etmemiştim ve elimden sadece ''O-olur.'' Demek gelmişti.
Battaniyeyi alıp saten örtünün altına serdiğimde, sateni de üstüne sermiş ve ßimdiden ısınan vücudumla memnun olduğumu hissetmiştim.
''Bundan rahatsızsan daha önceden söyleyebilirdin.'' Dedi tavanı izlediği sırada.

''Biliyorum, Efendim,'' Dedim ben de aynı şekilde tavana bakarken ama o zamanlar bu kadar rahat değildim. ''Teşekkür ederim.''

''Yine gidecek misin?"

''Bilmiyorum.''

''Gitmek istiyorsan gidebilirsin,'' Dedi omuzlarını kaldırıp indirirken. ''Ben sadece bahsettim. Zorunda değilsin.''

''Dediğim gibi, bilmiyorum, Efendim.'' Dedim sıcaktan gittikçe mayışırken. Hem şöminenin çıtırtıları, hem odanın sıcaklığı, hem de yün battaniyenin ve yatağın yumuşaklığı ile iyiden iyiye uykulu hissetmeye başlamıştım. Hala geriliyordum pek tabii ama bu kez yorgunluğum ağır basıyordu.

O gece, ilk defa yatağımda gerçek bir canavarla uyuduğum geceydi ve düşündüğüm, tahmin ettiğim kadar dehşet verici değildi.

Öyle uzun ve derin uyumuştum ki, normalde yorgun uyandığım tüm o sabahlara nazaran, dinç bir biçimde akşam vakti uyanmıştım.

Aynı zamanda ilk kez biriyle uyandığım bu akşamda, en garip uyanışı yaşamıştım çünkü bir kolum Kont Jeon'un göğsünün üstünde, bedenim yan bir biçimde ona yaklaşmıştım uykumda bilinçsizce.

Bu işi garip kılan şey ise onun bir vampir olarak ellerini göğsünün üstünde birleştirerek uyuduğu ve bu sebeple iki elinin de benim elimin üstünde birleştiği gerçeğiydi.