Przysięga - Narin i Kemal (Zakończone)

10

Cd

-Nie wykręcam się - odparłam patrząc na zegarek - Mam pacjenta - chciałam odejść ale zatrzymała mnie jego silna ręka

-Nie masz - odparł - Wiem że już kończysz pracę

-Muszę porozmawiać z Esme - odparłam

-Później to zrobisz - zaczął mnie ciągnąć za sobą - Teraz porozmawiamy

Wsadził mnie do auta i zaczął odjeżdżać.
Przyjechaliśmy na wybrzeże.
No i co ja mam mu powiedzieć? Że twoja siostra kazała nam się rozwieść? Że zrobiłam to abyś nie stracił córki?

-A więc słucham - odparł - Co przede mną ukrywasz?

-Nic nie ukrywam - odparłam

-Kłamiesz! Chcę znać prawdę co do naszego rozwodu!

-Nie mogę Ci powiedzieć - szepnęłam

-Możesz! Razem to jakoś rozwiążemy - odparł chwytając mnie za rękę

-Nie mogę! - odparłam i wyszłam z auta

Skierowałam swoje kroki jak najdalej od niego.

-Narin!

Nie zatrzymałam się tylko przyśpieszyłam.
Następnie poczułam jak pewne ramiona mnie przyciągają.

-Nie możesz po prostu uciekać gdy rozmawiamy! - odparł wściekły

-Zostaw mnie - odparłam próbując się wyrwać

-Nie dopóki mi nie odpowiesz! - odparł trochę spokojniejszy

-Nie mogę - odparłam - Proszę zostaw ten temat

-Narin! Chcę tylko poznać prawdę co do naszego rozwodu - odparł cicho

-Kemal proszę zostawmy to na inny dzień - szepnęłam odganiając łzy

-Dobrze - odparł - Ale wiedz że nie skończyliśmy tej rozmowy

-Dziękuję - odparłam

-Chodźmy do domu - chwycił mnie za rękę i zaczął prowadzić do samochodu

Po paru minutach byliśmy już w domu
Skierowałam swoje kroki do pokoju i zamknęłam drzwi
Opadłam na łóżko i zaczęłam cicho płakać.