Gigi's POV.
ჩემი გრძელ წამწამება შეიხი სახლამდე მაცილებს, ვნებიანად მკოცნის და სანამ მის შემოპატიჟებას მოვასწრებდი მობილურზე ურეკავენ.
რის გამოც უკმაყოფილოდ ვბშტავ ტუჩებს, მაგრამ მაინც ვაცდი ნახოს თუ ვინ არის ის ადამიანი ვინც, რომანტიკული მომენტი გაგვიფუჭა!
მან უკან დაიხია, მობილური კლასიკური შარვლის ჯიბიდან ამოაცურა და ნომერს შეჭმუხნული თვალებით დახედა.
-ბოდიში პატარავ, ამ ზარს აუცილებლად უნდა ვუპასუხო.
ჩაფიქრებული მზერით ვუქნევ თავს ის კი მობილურს პასუხობს, ზურგს მაქცევს და გაცხარებული იწყებს საუბარს.
მალევე მის სხეულს ნერვიულობა და მოუთმენლობა იპყრობს რის გამოც ჩემი სახლის წინ ტროტუარზე ბოლთის ცემას იწყებს, მე კი მის ყოველ მოქმედებას ვაკვირდები.
მობილური მარჯვენა ხელით უჭირავს და ძლიერად უჭერს, რის გამოც ხელის ფალანგები უთეთრდება.
მარცხენა ხელს ყორნისფერ თმებში იცურებს და ნერვიულად ქაჩავს, გრძელ წამწამებს სწრაფად ახამხამებს და წამით თვალი აყვავებული ალუბლის ხეზე უჩერდება.
მის სახეზე გამოსახულ შეშფოთებას ეშმაკური ღიმილი ცვლის, მობილურზე საუბარს სერიოზული გამომეტყველებით ასრულებს თუ არა ჩესკენ სწრაფად ტრიალდება, ტუჩებზე მოწყვეტით მკოცნის და სხაპა სხუპით ამატებს:
-მაპატიე, ცქნაფა ახალ უნდა გავიქცე სასწრაფო საქმე გამომიჩდა საელჩოში, მაგრამ გპირდები ვახშმამდე სახლში ვიქნები...
-ჯანდაბა ზეინ შენმა სიტყვებმა წამით ქორწინებაში მყოფ ცოლად რატომ წარმომადგენინა თავი?
-იქნებ იმიტომ, რომ ასე მქონდა გამიზნული?
-ხანდახან შენი უცანური ნამიოკებით მაშინებ მისტერ ეგვიპტის ელჩო!
-მე კი მიყვარს, როდესაც შეშინებული ხარ, ამ დროს საოცრად ლამაზად გიფართოვდება მწვანე თვალები, შენს მარწყვისფერ ქვედა ტუჩს კი ისე ძლიერად კბენ, რომ სურვილს მიჩენს მოურიდებლად და უხეშად დავეწაფო მაგ მიმზიდველ ტუჩებს!
-შენ მგონი სდღაც გეჩქარებოდა!
YOU ARE READING
Lost in the Wilderness
Fanfictionუდაბნოში სიკვდილისთვის განწირულ ცნობილ ტოპ მოდელ ჯიჯი ჰადიდს, "შამბრას'" ტომის ბელადი იხსნის სიკვდილისგან, მაგრამ ეს ამბავი ამით არ სრულდება... სწორედ მაშინ, როდესაც ჯიჯის ჰგონია, რომ ისევ შეძლებს სახლში დაბრუნებას იწყება საჰარის უდაბნოში მცხოვ...