Lost in the Wilderness

You can save her!

Zayn's POV
  'გადაარჩინე! გადაარჩინე!'
'მე მას არ დავკარგავ! მე მას არ დავკარგავ!'
ჩემი ტვინი პანიკურად იმეორებს ამ ორ წინადადებას, რომელსაც წყობიდან გამოვყავარ.

ჯელენას ფერმკრთალ სახეს დავყურებ და ჭრილობაზე უფრო ძლიერად ვაჭერ ხელს, რათა სისხლდენის შეკავება მოვახერხო.

ვცდილობ არ ვიფიქრო იმ მომავლაზე სადაც ის აღარ იქნება, სადაც მასზე დაქორწინებას და შვილების ყოლას ვერ შევძლებ!

არა ამაზე ფიქრი უნდა შევწყვიტო, რათა ძლიერი დავრჩე, მე მისთვის ძლიერი უნდა ვიყო!

უეცრად მისარებ ოთახში შეიარაღებული სპეცრაზმი შავ სამოსში, გამოწყობილები შემორბიან და მთელს ოთახს დაკვირვებული, გამოცდილი მზერას ავლებენ.

მალევე ერთ-ერთი მათგანი ამ არეულობის ცენტრში გათიშულ სხეულით ხელში მხედავს თუ არა ჩემსკენ მორბის, მის გვერდით მდგომ ფერადკანიან მამაკაცს კი ბრძანებას აძლევს, რომ ექიმები მოიყვანონ.

მამაკაცი ჩემს წინ იმუხლება და შეშფოთებული, მაგრამ  დაკვირვებულ მზერას ავლებს ჯიჯის ფერმკრთალ სახეს.
  ცივ მწვანე თვალებს შემდეგ მე მაპყრობს და ასევე ცივი ტონით მეკითხება:

-აქ რა მოხდა ყმაწვილო?
-თავს ვიცავდი, მათ ჩემი და ჯიჯის მოკვლა სურდათ სხვა გზა არ მქონდა, მაგრამ მე ისინი არ მიმიკლავს უბრალოდ დავჭერი!

აღშფოთებულ მზერას ვაპყრობ მწვანე თვალება პოლიცილეს, რომელიც გამკიცხავი მზერით ადგილზე მაშეშებს.

მალევე ექიმების ჯგუფი მოდის, ჯელენას სხეულს მაშორებენ და სასწრაფოდ საკაცეზე გადაყავთ, მალევე ოთახიდან სწრაფი მოფუსფუსე, ნაბიჯებით გაიყვანეს.

მათ უკან გაყოლა დავაპირე, მაგრამ მწვანეთვალება ცივი, გამომეტყველების მქონე პოლიციელმა ხელი ძლიერად ჩამავლო, მხარში და ბრძანებლური ტონით მომმართა:

-ოჰ! არა შენ ვერ გაგიშვებთ, ერთადერთი მოწმე ხარ თან აღიარე, რომ თავდასაცავად მათი დაჭრა მოგიხდა ამიტომ დაკითხვაზე ჩვენთან ერთად წამოსვლა მოგიწევს მისტერ!