Yeni Okul (GÖLGE)

BÖLÜM 8

Babam hafta sonu bizde kalacaktı kıyafetleriyle beraber gelmiş. Çok mutlu olmuştum. Geçip koltuğa oturdu. Onlar Melisle kaynaşırlarken bende mutfakta çay koyuyordum. Volkan yaşadıklarımı anlatmamamı ve anlatırsam babasının çok sinirleneceğini söylemişti. Bende tamam demiştim ve ben sözünde duran biriydim anlatmayacaktım. Bana onca yardımı dokundu o olmasa belkide şuan burda olmazdım en azından bunu yapmalıyım. Çayı demlendikten sonra bardaklara koyup içeriye geçtim önce babama sonra Melise sonra da kendim aldım. Bizde böyleydi en büyükten başlanır sonra da misafirlere verilirdi. Babamın sesiyle çok sessiz kaldığımı anlamıştım. Babam gülümseyerek.

-Kızım haftan nasıl geçti? Neler oldu  anlat  bakalım.
Melisle birbirimize bakarak hemen konuşmaya başladım. Gülümseyerek

+Baba nasıl geçsin Melisle tanıştım. Kısa zamanda en yakın arkadaşım oldu. Diğer kızlarda iyi. Sınıftakilere aramda iyi. İlk gün yeni geldiğim için ayrı Bi ilgi oldu herkesle tek tek tanışmaya başladım. Gerçekten hepsi iyi insanlar.
Bunu dediğimde Melis gülmemek için kendini zor tutuyordu. Tabiki bende öyle. Ayak üstünde bin yalan uydurmuştum. Normalde asla yalan söylemem aileme ama mecburen söylemem gerekiyordu hem üzülmemesi için hemde söz verdiğim için. Tekrar babamın sesini duydum yine dalmışım bu aralar aşırı dalıyorum heralde yanlız yaşadığım için evde tektim kendi kendime konuşmaya başlamıştım.

-Melisle  nasıl   tanıştınız?
+Baba zaten sınıfa girdiğimde onun yanı boştu hoca oraya oturttu öyle tanıştık ama bir kaç gün sonra Sınıf Hocamız Türkçe Öğretmeni Yeliz hoca değişti yerine beden hocamız geçti bu yüzden sınıftaki oturma yerlerimiz de değişti beni Melisin ikizi Savaşın yanına Meliside başka bir arkadaşın yanına aldı. Ayrıldık ama arkadaşlığımız devam etti. Dedim ve gülümsedim.
-Beden hocanızın adı ne?
Hatırlayamadığım için Melise baktım Melis te anlamış olacak ki söze atıldı.
+Özgür abi hocanın adı Tuna Öykü unutmuştur onu hiç kendinden bahsetmeyen biri hocamız konusu bile geçmedi büyük ihtimalle.
Bende sadece kafamı sallamakla yetindim sonra babam tekrar konuştu.

-Bakın kızlar kendinize sadece kendiniz sahip çıkabilirsiniz. Ben buraya gelemiyorum anca hafta sonları oda kurslarım olmazsa. Bu yüzden birbirinize sahip çıkın hep böyle mutlu olun. Bide ben biraz dinlensem Melis kızım ayıp olur mu sana. Okulda çok yoruldum sınav kağıtları çocuk sesleri falan başım ağrıyor.

+Olur Özgür abi ne demek bende zaten şimdi gidicem sizde biraz uyuyun ağrı kesici için. Görüşmek üzere dedi ve kalktı bende onu kapıya kadar geçirdim sarıldık "dikkat et pazartesi görüşürüz" dedim oda kafayı salladı gitti.

Kapıyı kapatınca babama ilaç götürdüm babamın dedikleri bana güç vermişti daha da cesaretlenmiştim sanki. Adamın içine mi doğdu ne yaptı. Hapı da verdikten sonra yatma pozisyonuna geçen babamın tekrar sesimi duydum.

-Kızım yarın alışverişe gidelim listeleri hazırla bide kıyafet falan alalım sana.
+Gerek yok baba ben hallediyorum teşekkür ederim.
-Hazırla kızım lütfen kırma beni. Bide sabah Dışarda yaparız kahvaltıyı. Hazırlamaya uğraşma.
+Tamam baba dedim ve gülümsedim. Geç olmuştu bende bılaşıkları toparlayıp sakızı da kucağıma alıp odama geçtim. Bu gün olanları düşünerek uykuya daldım.

Sabah uyandığımda saat 10 olmuştu böyle rahat bir uyku çekmemiştim ne zamandır. Sanırım babam Burda diye kendimi güvende hissediyordum hemen odamdan çıktım ve babama baktım babam uyanmış koltukta kahve içiyordu beni görünce gülümsedi ve "Günaydın uykucu" dedi bende gülümsedim ve Günaydın baba dedim. "Hadi giyin de gel çıkalım kurt gibi açım senin yazdıkların malzemeler eksikmiş uyanana kadar onları yazdım önce kahvaltı edelim sonra bu malzemeleri alırız sonra da gezerek kıyafet bakarız diye düşündüm." gülümseyip hemen odama çıkıp hazırlanmaya başladım. Öz babam olmamasına rağmen çok iyi davranıyordu. Bu konuyu konuşmak istiyordum ama alacağım cevaptan korkuyordum bana acıdığı için mi böyleydi yoksa gerçekten değer mi veriyordu. Tek güvendiğim babam ve kardeşim poyraz ikisinide kaybetmek istemiyordum.