YAZARDAN
"En ummadığın kişi ortaya çıkartır sırlarını derindekinin. Sen herkesi kör, evreni sersem mi sanırsın?" Her sır elbet çıkacaktır ortaya.
ÖYKÜDEN
Ben Öykü size acı veren tüm insanlara ne demek isterdiniz. Benim şimdiki aklım olsa bana tün...
Uyandığımda sabah olmuştu. Babam dibimde oturuyordu. Sandalyede uyumuştu. Babama seslendim uyanması için. Uyanmıştı. Bana bakıp gülümsedi. "iyimisin kızım" dedi bende sadece kafamı sallamakla yetindim. "ne oldu orda neden düştün" demişti bende "birden gözüm karardı baba bilmiyorum ki" dedim. Oda anlayışla kafasını salladı. Ona gerçeği söyleseydim arkası gelecekti bu sefer ben Volkanın verdirdiği sözü tutamayacaktım bu yüzden söylemedim. Saçlarımı sevip alnımdan öpüp odadan çıkmak için ayağa kalktı. "Hadi giyin gel kahvaltıyı edip çıkalım sahile gidelim" deyince çok mutlu olmuştum. Oksijene temiz havaya ihtiyacım vardı ve ben denizi çok severim. Hemen kalktım giyinmek için. Dün aldığım kahve boğazlı ince kazağı ve üzerine siyah bir tulum giyip odamdan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayağıma dolanan sakızı kucağıma aldım. "seni küçük yaramaz tüylü şeytan naber acıktın mı?" deyip mama kabının yanına götürdüm. Mama kabı her zaman doluydu asla doldurmamazlık yapmazdım. Yine doluydu. Gülümseyerek kahvaltı hazırlayan babama döndüm ve yardım etmeye başladım. Masaya son olarak domates tabağını da koyup yemeye başladık. Babama dönüp "baba ben yokken siz ne yapıyorsunuz evde?" oda "napalım kızım her zamanki halleri annen bu sefer napıyo neden tek başına kimbilir ne halt ediyo falan diyerek sinirlenip benim üstüne geliyo bildiğin gibi şeyler yani. Siz hiç Poyrazla konuştunuz mu?" kafamı hayır anlamında salladım. "sana sürprizi varmış. Ne olduğunu sordum ama söylemedi." bunu duyduğumda gerçekten mutlu olmuştum. Hayatımdaki en iyi şey oydu. Onu çok özlemiştim.
Kahvaltımı da bitince babamla beraber toplayıp evden çıktık. Biraz sahilde dolaşıp beni eve bırakacaktı sonra oda evine dönecekti. Pazartesi okul var. Babam fizik öğretmeni olduğundan ben küçüklükten beri fizikle ilgiliydim. Fizik beni mutlu ederdi. Sahilde geldiğimizde buradaki bir banka oturup denize doğru baktım. Ben en çok denizi severdim. Onun verdiği huzur umut mutluluk başka bir yerde yok. Ne zaman bu kokuyu duysam gözlerimi kapatır sadece denizi dinlerdim. Babamda öyle yapardı. Her ne kadar öz olmasakta onun gibiydim. Bu beni mutlu ediyordu.
VOLKANDAN
Öykü nasıl diye düşünmeden edemiyorum şimdi yukarıya çıksam babası evdedir. Ya evde olmasa bile kıza ne diyecektim. Merak ettiğimi mi işte o zaman onunla aramı tam bozmuşken tekrar yapamazdım. Bu kızın bünyesi neden bu kadar zayıf kendine bakmıyormu anlamadım gitti.
Hele o Akının düşüncesiz davranışı ne demek Volkanı öp. Aklını kaçırmış gerçekten çok ileri gitti bu. Asıl sinir olduğum şey bir bok bilmeden kendi kendine yorumlar yapmasıydı. O kız bişey yaşamıştı ama bende bilmiyordum. Çok kötü bişey bu belliydi. Hastanede başında sabahlarken hep inledi. Yapma, bırak, istemiyorum. Bunu Akına demediğini nasıl anlamıştım. Ağzından Oğuz mu Yağız mı değişik bi isim duymuştum. Küçücük bedeni çok şey yaşamıştı. Yaşadıklarına rağmen gözlerininin içi gülüyor beni de güldürüyordu. Bu kızda değişik bişey vardı. Ona kendimi çok çok yakın hissediyordum. Ona aşık değilim ama çok farklı bir şey hissediyordum ona karşı. Koruma duygusuydu bu. Bir abi bir kardeşi korur gibi.
Akşam olmuştu nefes almak için camı açmaya karar vermiştim. Açarken mahallede yürüyen Öyküyü görmem saniyemi almadı. O kızıl kafayla nerde görsem tanırım bu kızı. Kendi kendime gülümsemiştim. Acaba nasıl olduğu sormalımıydım. İkilemde kalmıştım. Şimdi kapıyı açıp sorsam nolabilir ki. Sorayım komşuluk hakkı sonuçta. Peki babası neredeydi neden tek çıkmıştı. Tek çıkması sıkıntı buraları zaten tekin bir yer değildi. Dış kapının kapandığını duyunca hemen elime bir çöp torbası alıp çöp atacakmış gibi yapıp kapımı açtım öykü merdivenlerden çıkmak üzereydi. Üşümüştü burnu ve dudakları kıpkırmızıydı. Makyaj yapmamış belliydi. Bu kız makyajsız bile güzel. Gözlerimi onun gözlerine sabitleyip. "Nasılsın? Dün öyle düşünce sormak istedim." dediğimde yüzüme boş boş bakmış yanakları kızarmaya ve gözleri sulamaya başlamıştı. Bişey demeden merdivenlerden çıkıp evine girdi. Kapıyı da sonuna kadar kilitledi. Nasıl yani bana cevap vermemişti. Ne olduda böyle oldu. Off hala ne oldu diyorum utandı ve kırgındı Tabiki dünkü olaydan sebeple kafasızım ben tam bir kafasız. Kızın karşısına geçip bide soruyorum. Elimdeki çöp poşetini yere koyup içeri girdim. Yarın apartman görevlileri gelecekti onlar alır poşeti.
Bana cevap vermemesi sinir etmişti açıkçası ama bende ne bekliyordum ki ben dedim ona aramızda bişey kalmayacak sana bakamam gibisinden. Oda okulda demişti son konuşmamız diye. Demekki tamamen silmişti beni peki beni sileni bende silerim. Neden silmeyeyim. Hemen bir müzik açıp uzandım.
ÖYKÜ
Nasıl mıyım? Cidden bunu soruyor muydu bana. Orda restorandaki bana bakışı aklıma geldikçe hem utanıyorum hem sinirleniyorum. Onu öpeceğimi mi sanmıştı gerçekten. Aptal tam bir aptal. Sözünü geçirmiyor Akın'a nasıl arkadaşlarsa artık. Gerçekten Psikopatlar. İkisinden de nefret ediyorum. Eve girdiğimde ev bana boş gelmişti. Babam olmadığında gerçekten sıkıcı geçiyordu. Pekte aç değildim. Yemek yememeye karar verip hemen azıcık bişey atıştırıp yatağıma geçtim. Volkan aşağıda yine disko yapıyordu. Bide düşünceliyim gibi davranıyor bana. Kesin dans ediyordur şimdi. Uyumak istiyordum. Hemen yattım ve uykunun sessizliğine bıraktım kendimi.
