LAVİNİA | AzKar

16

"Valla sen sahte falan diyorsun ama..."

"Şişşt! Sessiz ol Ceylan, biri duyacak!"

Ceylan, Karaca'dan işittiği azarla sesini alçaltıp devam etti. "Abim sana abayı yakmış, benden söylemesi."

"O nereden çıktı?"

"Gittiğinden beri saat başı bizi arayıp seni soruyor. Ayrıca gitmeden önce de sıkı sıkı tembihlemişti." dedi Ceylan oldukça memnun bir ifadeyle.

Karaca'nın aklına o gece Azer'e, gittiği an arkasından geleceğine dair söylediği şeyler geldiğinde "Evden kaçıp kaçmadığımı kontrol etmek içindir..." diye mırıldandı. Oysa beceriksizce blöf yapmıştı.

"Bence siz birbirinizi seviyorsunuz."

Karaca, Seyhan'a bakıp 'sen de mi' der gibi kaşlarını kaldırdı.

Elbette birbirlerini seviyorlardı...

Ama bunu kimsenin bilmesine gerek yoktu. Zaten daha kendileri bile itiraf edememişlerdi. Henüz.

"Öyle mi diyorsunuz, Seyhan Hanım?"

"Abimin adı geçer geçmez verdiğin tepkilerden belli Karaca, inkar edemezsin."

"Etmiyorum zaten gördüğün gibi... ama kabul de etmiyorum."

"Niye?" Ceylan tezgahtan ayrılıp Karaca'nın karşısındaki sandalyeye oturduğunda, Karaca bu konuşmanın muhabbete çevrilip uzun süreceğini anladı.

"Kafam çok karışık Ceylan. Zaten yeterince karışıktı, buraya gelince daha beter karıştı. Bir de Süheyla çıktı başıma..."

"Süheyla kafa karıştıracak bir konu değil ki. Süheyla'yı dert etme sen."

"Öyle diyorsun da... Kendimi onun yerine koyunca-"

"Kendini onun yerine koyma!" diyerek aniden sözünü kesti Seyhan. "Sen Süheyla gibi yapar mıydın? Süheyla'nın yaptığı şeyin elle tutulur bir tarafı yok!
Evet, Gülşah onu destekliyor, hala! En yakın arkadaşıyla yengecilik oynamak gibi bir hayale kapıldı ve şimdi ikisi de bunun cezasını çekiyor.
Ne olursa olsun, abimin yanında kardeşi gibi gördüğü bir kızı görmekten çok aklı başında bir kadını görmeyi tercih ederim Karaca. İyi ki yollarınız kesişmiş."

Karaca aldığı cevaplardan sonra bile Süheyla için üzülmekten kendini alıkoyamamıştı. Sevdiği adamın karısıyla tanışmıştı kız en nihateyinde.
Bu Karaca'yı rahatsız ediyordu tabii ki. Özellikle de Süheyla'nın Azer'i yanağından öptüğü an gözlerinin önüne geldiğinde çıldırmamak için kendini zor tutuyordu.

'Daha ben öpmedim seni yanağından!'

'Siz ne yaşadınız ki Süheyla seni öpebilme cesaretini kendinde bulabiliyor?!'

Azer geldiğinde edecekleri ilk kavga çoktan hazırdı bile.

"Öncelikle, laf arasında ettiğin iltifat için teşekkür ederim ama kocamın kardeşinden azar yediğim için biraz moralim bozuldu doğrusu..." dedi Karaca hafif dudaklarını büzerek.

"Bu konu beni sinirlendiriyor da biraz." dediğinde gülüştüler.

"Evet, fark ettim az önce."

"Ama sen bir tektaş aldır." diyerek konuyu değiştirdi Ceylan.

"Oldu o zaman... Konu tektaşa falan geldiyse ben kalkayım artık. İyi geceler, öptüm ikinizi de..." deyip sandalyeden kalktı Karaca.

"Sen abimi bir ara istersen. Sesini duysun. Az önce beni aradı da yine..." dedi Seyhan imayla.