LAVİNİA | AzKar

18

"Süheyla mı kim?"

"Evet, gayet açık ve net bir soru. Süheyla kim?"

"Süheyla..." Ceketini çıkarıp yatağın üzerine attı ve Karaca'nın yanına oturdu.

"Çocukluğundan beri bizimle yaşayan, anamın da kendi çocuğu gibi büyüttüğü biri..."

"Aynı zamanda annenin sana uygun gördüğü müstakbel gelin adayı. Değil mi?"

Azer gülümseyerek Karaca'ya doğru yaklaştı. "Ama anam o zaman seni tanımıyordu." dedi oldukça rahat ve sakin davranarak.

Karaca duyduğu şeyle gülümseyecek gibi olsa da tekrar ciddileşti.

Hayır kızım, hemen yelkenleri suya indirme!

"Uzaklaş." diyerek Azer'i omzundan itti yavaşça. "Ve anlat."

Azer bozularak geri çekildi. "Ne anlatayım Karaca, sen öğrenmişsin zaten işte besbelli!"

"Senden duymak istiyorum."

"Anamın senden önceki müstakbel gelin adayı." dedi Karaca'nın ona az önce söylediği şeyi tekrar ederek.

"Onu biliyoruz."

"Neyi bilmiyorsunuz?"

"Sen ne dedin, ne yaptın, nasıl karşıladın?"

"Karşı çıktım tabii, doğru bulmadım."

Karaca oturduğu yerden kalktı. "Madem sen karşı çıktın, doğru bulmadın, kabul etmedin, bu kız gelip seni öpebilecek samimiyeti, cesareti nereden buldu?"

"Öptü ama o zaman evlendiğimi bilmiyordu."

Karaca, Azer'i şüpheyle süzdü. "Siz bir şey mi yaşadınız? Bir şey mi oldu aranızda?"

"Saçmalama Karaca, ne olacak aramızda?"

"Bak, bir şey olduysa söyle, bileyim, ona göre davranayım ben de."

Azer kalkıp Karaca'nın omzundan tuttu. "Karaca, gerçekten hiçbir şey olmadı aramızda. Merak etme."

"Merak falan ettiğim yok, umrumda da değil zaten geçmişte ne yaşadığınız."

"Ondan mı sorguluyorsun şimdi?"

"Aptal yerine koyulmamak için soruyorum. Süheyla kendine çok fazla güveniyor, beni tehdit edebilecek kadar fazla güveniyor hatta. Bunun arkasında ne var onu öğrenmeye çalışıyorum."

"Süheyla seni tehdit mi etti?"

Karaca sinirle ne söylediğini fark etmeden haklıyken haksız duruma düşmek üzereydi. Sahte evlilik muhabbetinden kimseye bahsetmemesi konusunda Azer'i uyarırken, kendisi başkalarına anlatmıştı. Ve şimdi de Azer'in bunu öğrenirse ne tepki vereceğini bilmediği için söylemek istemiyordu.

"Süheyla sana aşık!" dedi üste çıkmak için.

"Dur bir konuyu değiştirme. Süheyla seni ne diye tehdit etti?"

Karaca şaşırarak kaşlarını çattı. "Süheyla sana aşık diyorum."

"Karaca şimdi konumuz o mu? Süheyla seni niye tehdit etti?"

"Bunu duyduğuna şaşırmıyorsun çünkü zaten o kızın sana aşık olduğunu biliyorsun!"

Azer dayanamayarak "Evet biliyorum!" dedi. "Ne fark eder? Bana aşık olması seni tehdit edebileceği anlamına gelmez."

"Biliyorsun..." diye mırıldandı Karaca. "Sana aşık olduğunu biliyorsun." Konuyu değiştirmek için öylesine söylediği bir cümlenin doğruluğu ve gerçekliğiyle yüzleşmek, beklediği bir şey değildi.