Dancy, the killer • sope

Bölüm 6: Umutsuz bir öpücük, yakarışından daha derin

Felis. Michaelis. Alex Aberthol.  '16 -'17. Bul beni.

-

"Bay Jung, biraz daha beklesek? Döneceğine eminim..."

"Yoongi-ah, sana bunu söylemek istemezdim ancak diğer arkadaşlarını tehlikeye sokacaksın; cevap alsan da almasan da."

Sarışın yavaşça yere çöktüğünde sebebi onun ayakta durmasını zorlaştıran, başına giren ağrılardı. Emniyet müdürlüğünden direkt olarak Yoongi'nin evine gelmişlerdi.

Myung Jin aramalarına cevap vermediğinden kalacak yeri de yoktu. Üstelik öğretmeni de dediklerinde haklıydı.

Bay Jung oğlanın yanına çöktü.

"Yoongi-ah, neden benim misafirim olmuyorsun?"

"Belki de ailemin yanına dönmeliyim..."

"Benim yanımda kalmayı bu kadar mı istemiyorsun?"

Sarışın başını kaldırıp ona tebessüm eden adama baktığında şaşkındı. Bay Jung devam etti.

"Kusura bakma, analiz günlük hayatımla bütün olmuş bir meslek laneti. Hem sırrımız olsun, ailemi ben de sevmezdim."

"Bay Jung, bilmiyorum... Başım çok ağrıyor. Sağlıklı düşünebildiğimi sanmıyorum."

Adam ayağa kalkıp elini oğlana uzattı.

"Hepsi geçecek. Ancak o zamana kadar benim yanımda kal Yoongi-ah."

Yoongi tereddütle adamın eline uzandı, birkaç saniye duraksadıktan sonra uzatılan eli kavrayarak dikkatlice ayağa kalktı.

"Bay Jung..."

"Ben yalnız bir adamım Yoongi, bana eşlik etmeni çok isterim."

-

"Son olarak burası da senin odan."

Bay Jung kapıyı sonuna kadar aralayıp içeri girdiğinde Yoongi de sessizce onu takip etmişti tüm evi gezdirirken olduğu gibi.

Bay Jung elindeki valizi odadaki boş gardrobun önüne koyarak onu izleyen oğlana döndü.

"Yerleşmene yardım etmemi ister misin?"

"Çok teşekkür ederim ancak en azından bunu kendim yapmak isterim Bay Jung, çok teşekkür ederim."

Bay Jung gülümseyerek Yoongi'yi karşısına aldı.

"Ev arkadaşına haber verdin mi?"

"Ailesinin yanında endişelensin istemedim. Evi ilaçlayacaklarını söyledim, tatilini uzatacak."

"Er ya da geç ona olanları anlatman lazım, biliyorsun değil mi?"

"Evet... Biliyorum Bay Jung."

"Şimdi güvendesin, önemli olanın bu olduğunu da sakın unutma. Rektörle konuşup senin için özel izin alacağım, tamam mı?"

"Teşekkürler Bay Jung, yaptığınız her şey için..."

Yoongi karşısındaki adama doğru bir adım attığında Jung Hoseok buna hiçbir tepki vermemişti.

Sarışın ellerini adamın omuzlarına yerleştirip dudaklarına uzandığında, Bay Jung bir eli ile oğlanın çenesini kavradı.

Dudaklarının arasındaki birkaç santimlik boşluk sayesinde nefesleri birbirlerinin yüzüne çarparken Bay Jung mırıldandı.

"Yaşadığın tüm bu şeyler seni yormuş olmalı, değil mi? Uyuyup dinlenmelisin Yoongi-ah..."

Sarışın mahçup bir şekilde geri adım attığında Bay Jung da elini çenesinden çekmişti. Adam oğlana gülümseyerek kapıya yönelmeden önce ekledi. "Akşam yemeğine uyandırırım."

-

Geçiş bölümü gibi bir bölüm diyelim buna, siz ne dersiniz?

Yorumlarınız benim için çok önemli.

Sevgilerle, pamyu-san

ve Felis, umarım beni bulursun.