Misbruikt

13

Eva

Ik lag dicht tegen Wolfs aan in mijn bed toen mijn mobiel ging. Half slapend graaide ik in het wildeweg naar het ding op mijn nachtkastje. Fleur belt stond er op het scherm. Ik veegde over het groene hoorntje om op te nemen. 'Hee Fleur.' Nam ik maar meteen op. Ze wist toch wel wie ze belde. 'Hi Eef. Rosalie is net in haar kamer gereden. Ze kan elk moment wakker worden dus ik ga nu weer terug, maar dan weet je het.' Op mijn gezicht verscheen een glimlach. 'Ja is goed. Ik zal je vader proberen wakker te krijgen.' Grinnikte ik door de telefoon. 'Je moet ook rustig doen met die ouwe bok. Die kan helemaal niet tegen zoveel inspanning.' Lachte Fleur. 'Ja zeg, hij is elke keer degene die begint. Ik doe niks hoor.' Protesteerde ik quasi beledigd. Fleur lachte nu nog harder. 'Gatverdamme. Bespaar me de details alsjeblieft!' Ik lachte nu ook terwijl Wolfs grommend een aantal keer -tevergeefs- naar mijn telefoon greep. 'Nou, blijf van mijn telefoon af.' Mepte ik lachend zijn hand aan de kant. 'Zie je nou, die ouwe is veel te chagerijnig om-' 'Zeg ik dacht dat je geen details wilde?' Onderbreek ik Fleur lachend. Op de achtergrond hoor ik gegil en mijn naam. 'Fleur? Wat is dat?' Verdwijnt mijn grijns meteen. 'Fuck dat is Roos. Ik ga ophangen. Tot zo!' Ze voegde daad bij woord en hing meteen op. Ik wilde opstaan maar de arm die zich meteen om mijn middel vouwde liet dat niet toe. Wolfs deed een poging me terug in bed te krijgen, maar trok me door zijn enthousiastme half dwars over zich heen wat een stoeipartij opleverde.

Fleur

'EVA!!' Hoorde ik gegil uit de kamer komen waar Rosalie lag. 'Fleur? Wat is dat?' Klonk Eva's bezorgde stem meteen door de telefoon. 'Fuck dat is Roos. Ik ga ophangen. Tot zo!' Ik veegde meteen over het rode hoorntje en al lopend richting de deur deed ik mijn mobiel in mijn broekzak. In de kamer was het bijna donker vergeleken met de gang. 'EVA!' Gilde Rosalie nog een keer helemaal in paniek. Ze zat tegen het hoofdeinde in haar bed en schommelde huilend maar voren en weer naar achter. Ik ging op de rand van haar bed zitten. 'Roos? Hee Roos?' Ze schommelde gewoon verder en had de tranen in haar ogen. Haar onderarm zat dik en stevig in het verband en haar vingers kwamen er net bovenuit. Ze was nogsteeds helemaal in paniek en wat ik ook probeerde, ik kreeg haar niet rustig. Ik drukte op de rode knop naast haar bed en er kwam meteen een verpleegster aanrennen. Ik keek haar bang en geschrokken aan. Ze liep de gang op en kwam terug met een injectie. De spuit zat bijna vol met een doorschijnend goedje. Ze klemde het slangetje af haalde het los van Rosalie haar infuus en spoot het spuitje met een flink tempo helemaal leeg. Daarna deed ze het slangetje weer terug en haalde het klemmetje er af. Na een paar minuten ontspande Rosalie wat. De verpleegster glimlachte en stelde zich voor als Myrthe. Ze vertelde dat ze ook bij de operatie geweest. 'Ik heb haar iets kalmerends gegeven. Waarschijnlijk kwamen er herinneringen terug. En in dat zakje daar, zitten pijnstillers voor haar pols. Iedereen reageert anders op de uitwerking van een narcose. Sommigen hebben er helemaal geen last van, maar anderen weer wel.' Vertelde ze. Ik knikte en trok Rosalie bij me op schoot dicht tegen me aan. Ze woog niks en dat maakte me wel een beetje bang. Ik tilde haar op en wilde op mijn bed liggen waarvan de hoofdsteun iets omhoog stond. Ik herinnerde me het infuus weer en stopte. Myrthe leek mij bedoeling te snappen want ze pakte meteen het ding waar een zakje aanhing en reed ermee naar mijn bed. Ik keek haar dankbaar aan en ging op mijn bed liggen waar ik Rosalie dicht tegen me aan trok terwijl ik door haar lange donkerblonde haar aaide. Ze werd steeds rustiger en viel uiteindelijk in slaap. Myrthe glimlachte nog een keer en verliet toen de kamer. Na een kleine vijf minuten viel ik ook in slaap met Rosalie in mijn armen.

Wolfs

Lachend probeerde Eva haar tanden te poetsen, wat niet erg lukte omdat ik haar steeds kietelde. Hoestend en proestend stikte ze bijna in het water waarmee ze spoelde. 'Nouhou. Pestkop.' Kwam er schor uit. Net toen ik haar een kus wilde geven wrong ze zich tussen mij en de wasbak uit en liep snel naar de wc. Deze was maar enkele stappen verwijderd van de wasbak dus was ze er zo. Ze zakte op haar knieën en gaf over. In een paar stappen was ik bij haar en hield haar lange haren die nog los hingen opzij. We hadden net gedouched en haar haren waren nog een beetje nat. Net toen ze dacht dat alles eruit was klapte ze nog een keer naar voren om weer over te geven. Uiteindelijk kwam er alleen nog een beetje maagzuur uit dus maakte ik een washand vochtig om die aan haar te geven. 'Zie je nou? Ik krijg spontaan kotsneigingen als je me zo pest.' Probeerde ze er nog een grapje van te maken. Met de washand veegde ze haar mond af terwijl ze tegen me aan ging. 'Blijf anders thuis in bed. Dan ga ik wel naar het ziekenhuis.' Ze schudde vastberaden haar hoofd. 'Echt niet. Het gaat prima.' Klonk ze nogsteeds schor. 'Eigenwijs.' Ik wist dat het totaal geen nut zou hebben als ik er tegenin zou gaan dus liet ik het maar. Samen stonden we op om vlak daarna aangekleed naar beneden te lopen. Uit de koelkast haalde ik een blikje cola en beval Eva er af en toe een klein slokje van te nemen. Ze hing onderuitgezakt op een stoel terwijl ik voor ons beide een broodje maakte.