- Witaj, córciu- usłyszała Mal. Odwróciła się. Przed nią stała... Diabolina.
- Mama!? Ty jesteś człowiekiem?!
- W koszmarach sennych tak. W życiu nie. Ale już niedługo córeczko. Cierpliwości.- uśmiechnęła się złośliwie. Mal cofnęła się kawałek.
- O co chodzi? Nie przytulisz mamusi? A no tak. Ty przecież wybrałaś dobro i chodzisz z królem. A o mamie nie pamiętasz. Brzydko, brzydko.
- Mamo... ja nie chciałam. Tak wyszło. Starałam się...- jąkała się niezrozumiale Mal.
- No jasne, że jeszcze to zrobisz. Wyspy z człowieka nie wykorzenisz. Przecież jesteś zła. Zła do szpiku. Masz za rodziców najgorszych złoczyńców. Nie zapomnij. Już za parę dni. Uratowałaś Auredon przede mną i Umą, ale przed samą sobą nie dasz rady.
- Nie będę mósiała! Jestem dobra, nie rozumiesz?
- Tja. Wmawiaj sobie. Obie wiemy, że to nie prawda.- Diabolina westchnęła i zaczęł śpiewać Eviel Like Me. Mal bezwiednie do niej dołączyła. Gdy skończyły Diabolina zniknęła.
- Pamiętaj! Jesteś zepsuta do szpiku!- usłyszała jeszcze Mal, po czy obudziła się zlana potem.
- O Hadesie!- westchnęła i znowu zasnęła.
CZYTASZ
Evil like me
Short StoryAkcja dzieje się po Następcach 2, kiedy Diabolina postanawia przypomnieć o swoim istnieniu. Nawiedza Mal w snach i przekonuje, że dziewczyna tęskni za złem. Mal w końcu uwierzy w to i staje się taka jak jej matka.
