Chapter 12

1.2K 12 0
                                    

REESE

Lahat kami ay naghahanda na. We're off to Boracay. Kung before, sobrang excited ko, ngayon I feel bad as hell. Gusto kong umuwi na lang at magbook ng flight papuntang Venus. Oo doon talaga, maganda kasi ako.

Magkasamang dumating si Spencer at Britanny. Naka-angkla si Britanny sa braso ni Spencer. Nagkatinginan kami ni Spencer then his gaze went down to my and Damien's hands. Magkaholding hands kasi kami. Napabitiw ako bigla kay Damien. He looked at me, with eyes full of confusion. Nagbigay lang ako ng apologetic smile.

Fuck this man. He is driving me crazy and I don't like it.

"Kanina pa kayo hinihintay," bungad ni Daddy sa kanila. "Sorry po Tito, may pinag-usapan lang kasi kami ni Adam about some matter," and Britanny looked at me.

Her eyes tell something. May alam na ba sya? Oh God. Sana wala.

Because even though I hate her, this time I know I deserve her slap kung malalaman nya. She is Spencer's girlfriend...and I don't wanna accept that fact.

"Kasalan na ba yan?" Dad said and he chuckled. Brit laughed with dad and the atmosphere's damn awkward. Ang tahimik naming lahat. Adam's gaze melts me. Hindi sya tumatawa.

Oh God. Tumawa ka please. You should be happy because it's a wedding joke. Your wedding....

"Hindi pa natin alam ang mangyayari dad," Adam said in a low dark tone. Napapikit ako ng mariin. Dad became serious and I noticed na nagtangis ang bagang nito. I can feel that dark aura surrounding us. I feel so scared, scared of something I don't know. And the thought of being scared to what I don't know is scarier. It gives me chills.

"Let's go." Dad said in a very serious and dangerous manner. Bago ito tumalikod, nakita ko ang madilim na titig nito kay Spencer.

Mga titig na binibigay nya sa mga taong gustong patayin.

*

Finally we're here at Bora. Actually gabi na. Wala ako sa mood magdamag kaya naman nagkulong ako sa room namin ni Damien. I asked Damien to leave and have fun, though he refuses, pinilit ko. Ayokong masira ang bakasyon nya at mas lalong ayokong makita nya akong ganito. Magulo ang isip.

Naisipan kong magkaroon ng sandaling pagbababad sa dagat. I wore my blue bikini and tied my hair in a bun. Paglabas ko ng room, saktong naglalakad si Britanny sa hallway with her red bikini.

She is so gorgeous. And I just noticed it right now. Kaya bakit sya ipagpapalit ni Spencer para sa akin? She's great. She's like a goddess.

Pero bakit ko ba iniisip yun? Lasing sya nang sinabi nyang mahal nya ako...na hindi kami magkapatid.

Hindi magkapatid? Saan nya mapupulot yung kalokohang yun? Suddenly I feel afraid. More afraid. Parang may hindi ako alam. At parang mabibiyak ako kapag nalaman ko yun. At masisira pa rin ako kapag hindi ko nalaman.

"Aphrodite." I heard Brit's voice. I'm ahead of her kaya alam kong alam nya na lalabas din ako.

"Y-yes?" I said, stuttering. What the fck. She called me by my first name and that feels like a stab in my chest.

Lumapit sya sa akin. Her face looks so intimidating.

"Tigilan mo ang paglandi sa boyfriend ko...sa kuya mo."

Pigil hininga ako hanggang matapos sya. A-alam na nya?

She stared at me for some while and left. A tear escaped my eye. Alam na nya. And I feel horrible.

I feel like I'm doing something destructive. Pakiramdam na sisirain ang maraming bagay.

*

Sa mga nagbabasa po pakirecommend naman 'to sa mga kilala nyo. Vote please. Pengeng inspiration :">

Captivating Aphrodite (UNEDITED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon