Captivating Aphrodite (UNEDITED)

Chapter 35

Reese's POV

When I was a kid, I thought that pain can be healed easily. Akala ko, masasaktan ka lang kapag sumemplang ka sa pagbibisikleta, madapa ka at magkasugat. Tapos gagamutin lang iyon ng simpleng alcohol o betadine.

But right now, I totally can't find any kind of alcohol or betadine to heal myself. Sobrang sakit pala kapag nasaktan ka ng walang sugat. Wala nga akong galos pero alam kong ang mismong puso ko na ang sira. Hindi ko alam kung anong gamot ang pwede kong inumin o iturok sa sarili ko. I feel so hurt inside.

Three days simula ng mauwi rito ang bangkay ni Daddy. Dito raw gustong malibing ni daddy, sabi ni Angela. Malaki ang pagtataka ko kung bakit agad nawala ang daddy.

"Noong pumunta sya dito, malala na ang cancer nya. Hindi na nga sya pwedeng bumyahe pero nagpilit pa rin sya para makita ka raw nya." Sabi ni Angela. Naglandas ang mga luha sa pisngi ko. Kaya pala namamayat sya noon at laging mahina, parang nakakaramdam ng sakit pero hindi umiinda. Kaya pala ganoon na lang sya kabilis umalis. Nagtampo pa ako noon.

"Mahal na mahal ka ni Sir Timothy, Reese. Mahal na mahal ka nya. Palagi ka nga nyang ipinagmamalaki sa akin." Niyakap ako ni Angela. Gusto kong bigla na lang magbalik lahat ng oras na buhay pa si daddy. I wanna hear his voice. I want him to call me princess. I want him to hug me again and tell me that everything's gonna be alright. Pero hindi na iyon mangyayari. He's gone. And he's gone for good.

"What are his final words?" Pinilit kong magsalita kahit may bikig sa lalamunan ko. Tiningnan ako ni Angela na puno ng pag-aalala. "He told me to tell you how much he loves you. At humihingi sya ng kapatawaran kay Adam."

Ang huling tagpo nila ay hindi maganda. Sobrang nahihirapan lang ang kalooban ko that daddy didn't get what he wished before he died.

"Bakit hindi mo sinabi sa aking may sakit pala ang dad?" May konting pagsumbat sa boses ko. If she told it to me, then maybe nakasama ko si daddy ng matagal. Hindi tulad ngayong minamasdan ko na lang syang nakahimlay sa coffin.

"Believe me, Reese. Iyon ang balak ko. But your dad cried in front of me and begged me to keep it a secret from you. Ayaw nyang makita mo syang mahina. Ayaw nyang makita mo syang naghihirap," paliwanag nya. There was sincerity and pain in her voice. "....ganoon na lang ang awa kong naramdaman kaya nangako ako. At inalagaan ko sya hanggang sa kunin na sya ng Diyos."

Niyakap ko si Angela. She's an angel. Ako dapat ang nag-aalaga kay Daddy noong mga panahong nahihirapan ito. Buti na lang sinalo ni Angela ang mga responsibilidad ko.

"Thank you Angela..." umiiyak pa rin ako. Niyakap nya rin ako ng mahigpit.

"May iniwan palang letter ang daddy mo."

Nabuhayan ako ng konti. Kahit papaano ay hindi ako iniwan ni daddy na nangangapa. I hope his words will enlighten and guide me.

Umalis sandali si Angela at nagpunta sa kwartong inihanda ko para tuluyan nya habang nasa Pilipinas sya. Pagkalibing kasi ni daddy ay babalik na sya sa Australia. She is three weeks pregnant.

"Ito ang sulat." Iniabot nya sa akin ang isang kulay blue na papel na nakafold. Ngumiti ako sa kanya. Nagpaalam na sya na magpapahinga dahil gabi na rin daw.

Pagkapasok ko sa kwarto ay agad akong naupo sa kama ko. Tinitigan ko ang sulat. Ano kayang laman nito? Bakit parang gusto kong malaman ang laman nito pero natatakot ako?

Marahan kong binuksan ang sulat. Lumantad ang handwrite ng aking daddy. Napatawa ako ng bahagya. Kailan ko ba huling nakita ang handwrite nya? I missed a lot of things about my father.

Dearest Reese,

My princess. By the time you read this, daddy's gone. He left because he's needed in the palace...

Tumulo ang luha sa mga mata ko. It's like he's talking to a little girl. Gayon pa man, gusto kong maniwala sa kanya. Maybe he's really needed in that special place.

My daughter, it's a long time that we parted. I just want you to know that my love for you never changed.

Alam ko, dad. Alam ko. Kahit nalayo ka sa akin ay mahal na mahal mo ako. Kahit na gaano ka pa mawalay, alam kong mahal na mahal mo ang nag-iisa mong prinsesa.

Daddy's not perfect. He made mistakes. Mistakes that hurt you. I hope you forgive daddy.

Bumilis ang tibok ng puso ko. Is he spilling the truth now?

I will always love you Reese. Now that I'm far, I promise to guide you. No matter what you do, always remember that dad is watching. If you're confused and troubled, the only thing you need to follow is your heart.

Napahagulgol na ako. Kahit ano pang kasalanan mo daddy, papatawarin kita at mahal na mahal kita...

Follow your heart, Reese. Your happiness is all I ever wanted.

Love,
Dad

Itinapat ko ang sulat sa puso ko. Tatandaan ko ang bilin ni daddy. I will always be happy and I'll follow my heart.

**

"Condolence, Reese. Nakikiramay kami." Mr. Severino said. Client namin sya. Nasa burol kami ngayon ni daddy at maraming tao. Mostly business people. I don't know if they're all sincere. Nagpapasalamat pa rin naman ako.

I smiled sincerely to everyone. Kahit papaano, gumaan ang pakiramdam ko sa letter na binigay ni daddy. But the pain will always remain.

"Baby, go get some rest," Damien hugged me gently. Umiling ako. Ayokong iwan si daddy. Kahit ngayon lang...

"Baby, baka magkakasakit ka nyan. Please, ako na ang bahala rito," he kissed my temple. Pero hindi ako nagpaawat. Sa huli, ipinagtimpla nya na lang ako ng kape.

Nakaupo lang ako at tahimik na nakamasid sa larawan ni daddy sa harapan. Kamukhang-kamukha ko sya. Parang girl version nya ako. Samantalang walang namanang feature si Spencer. Pero gwapo pa rin naman sya. Siguro sa mommy sya nagmana. Sa mommy naming never naming nakita.

"Ma'am Reese, may gusto raw pong makipag-usap sa inyo." Sabi ng katulong naming si Ate Melanie. Sumunod ako sa kanya at nagtungo kami sa labas. Maya-maya pa'y kaharap ko na ang isang matandang lalaki na nasa 60s, wearing polo and pants. Mukhang mayaman din ito.

"Good evening, Ms. Aphrodite Reese. Nakikiramay ako. I am Randy Damasco."

Nakipagkamay ako sa ginoo at sa oras na yun, sigurado akong may dalang kakaiba ang lalaking ito.

**

Dedicated to DanyssaBeaDescartin