Captivating Aphrodite (UNEDITED)

Chapter 14

REESE

I woke up feeling so bad. Iyak ako ng iyak nitong mga nakaraang araw. Marami akong bagay na hindi maintindihan sa sarili ko.

Una, kay Spencer.

He kissed me and I did not protest. After that incident, everything changed.

Plus the fact that he said we're not siblings. Pinapasakit nito ang ulo ko. I feel like I need to talk to our father. Hindi ko alam kung bakit nasabi ni Spencer yun.

And that sinful kiss rooted to another problem.

I am starting to doubt my feelings.

I know it sounds stupid. That a kiss, just a kiss can turn things upside down. Pero ito ang nangyayari, ito ang realidad ko. Pagkatapos ng gabing dumampi ang labi nya sa aking labi, nabuhay ako. Iba sa pakiramdam na nakukuha ko kay Damien. Kumapit sya sa sistema ko at ngayon hindi ko na sya maalis.

Gulong-gulo na ako.

"Baby, why are you crying?" Hindi ko namalayang nakapasok na pala si Damien sa kwarto.

"I-I don't know..." usal ko. Niyakap ako ng mahigpit ni Damien.

At mas lalo akong naiyak.

Wala na. Wala na talaga akong maramdaman. Hindi na bumibilis ang tibok ng puso ko. Hindi na sumasayaw sa saya ang diwa ko.

I feel like I'm hugging an old friend.

Gusto kong sabunutan ang sarili ko. Bakit hindi mo maramdaman, Reese? Nasaan na yung feelings mo? Mahal na mahal mo si Damien diba? Sya na. Alam mong sya na talaga yung gusto mong makasama habang buhay. Pero bakit nagbabago ka ngayon? Gusto kong saktan ang sarili ko.

Ang sama-sama kong tao.

Ang dami kong niloloko. Si Britanny, si Damien, at ang sarili ko. I feel so fucking hard for everyone.

"D-Damien, just always remember that I love you. Minahal talaga kita," I said between my sobs.

Lumuwag ang yakap niya sa akin at iniharap ako sa kanya.

"M-minahal?" He's shaking. Lalo akong napaiyak. I'm hurting him.

"Damien, I'm sorry..."

Tumayo sya at sinabunutan ang sarili nya. Naihilamos nya ang mga palad nya sa kanyang mukha.

"Tell me this is all a fcking joke." He said. His voice was deep. Ramdam ko ang frustration at hinanakit dito.

"Si Adam ba? Tangina Reese! Kapatid mo yun! Dugo't laman!" Sigaw nya. Hindi ako makapagsalita. Nakayuko lang ako habang umiiyak. Parang batang sinisermunan.

"I didn't see it coming. Puta, akala ko ayaw mo lang si Britanny para sa kapatid mo eh. Yun pala gusto mo ikaw ang maging girlfriend ng kuya mo. Nice," he's being sarcastic.

"We had sex! Ilang beses mong sinabi sa akin na mahal mo ako! Ngayon sasabihin mo na, na a-ayaw mo na? Putangina! I almost gave you everything!" Now, he is crying. Gusto ko syang aluin pero alam kong hindi dapat. Ayokong umasa sya na pwede pa naming ayusin 'to. Alam kong hindi na. Hindi na kasi iba na lahat. Wala na yung pagmamahal at ayokong lokohin sya.

"Reese, please. Wag mo namang gawin sa akin 'to," at lumuhod sya sa harapan ko.

"N-no...Damien mahal kita kaya ayokong ipilit. I'm so sorry."

Kahit ilang sorry pa ang sabihin ko hindi ko mapapagaan ang loob nya.

Ang sama-sama kong tao.

He just looked at me while tears run in his cheeks.

Umiiyak kami parehas. Parehas nasasaktan. Pero alam kong ito ang tama. Hindi ko na dapat sya idamay sa sakit na nararamdaman ko at mararamdaman ko pa.

Maiintindihan mo rin Damien.

Magpapasalamat ka sa akin balang araw.

*

A/N: SINABAWANG SABAW! JUSKO SORRY KUNG LAME AT NAPAKAGULO NI REESE. Hahaha wala lang natripan ko lang mag-update. Ang fail ng drama no? Happy person kasi talaga ako. Haaays.

Vote, share, follow naman dyan :(

#BYEDAREESE :( <//3