Дурлал тэр чигтээ өөрийн болгох гэсэн шуналаар дүүрэн.
______________________________Арван долоохон настай миний анхны хайр Мингюү байлаа...
Тиймээс ч би тэр үеүдийг "хэрвээ тэгвэл" гэдэг эргэлзээн дунд өнгөрөөсөн.
Хэрвээ Мингюү гэнэт надад дургүй болчихвол яана аа? Хэрвээ Мингюү намайг орхиод хол яваад өгвөл?
Хэрвээ хэрвээ гээд л...Түүнтэй учирхаас өмнө хэзээ ч ийм эргэлзээн дунд өнгөрүүлж байгаагүй юмсан.
Дотроо юу ч боддоггүй нэгэн байсан.
Өдрүүд нэг л хэвийнээрэ завгүй өнгөрдөг байсан...
2015.02.14
"Өнөөдөр гэгээн валентиний өдөр. Манай найзууд бүгд хосоороо. Гэтэл би энд чолкоо оролдоод. Гэхдээ л зүгээрээ-" Жихё нэг сүрхий чолкоо оролдон ингэж хэлээд ангиар дүүрэн "Та нар наад шоколадандаа пологдож үхээрэй" гэж орилох нь тэр.
Энэ ичдэггүй хүүхэн чинь одоо яаж байна аа.
"Өнөөдөр валентин энэ тэр биш ээ. Шин Минагийн төрсөн өдөр. Түүн дээр очно гэдгээ мартаа юу? Арван ес хүрч байхад нь ингээд тэнэг царайлаад суугаад байж болохгүй. Ядаж тэнд очоод тэргэнцэртэй нь хэдэн тийш түрж тоглоё" Хуши инээсээр ингэж хэлээд ширээн дээрх зүйлсээ цүнхэлж эхлэхэд нь л бид үүнээс цааш хичээл үгүйг ойлгов.
YOU ARE READING
Mᴇᴍᴏʀɪᴇs Oɴᴇ: Hᴜɢ
Roman d'amour- Дурсамж өөрөө дэндүү хачин. Бид уйлж байснаа инээж, инээж байснаа уйлж дурсдаг... дэлхий өөрөө тийм хачин. ✔MEMORIES SERIES BOOK 1