Chapter 1 เชียงใหม่ที่รัก
หกปีแล้ว หกปีแล้วที่ผมจากมหานครที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวงลำดับสองของประเทศ
ไปทำงานยังต่างแดน
เครื่องบินขาเข้านำผมกลับมาแผ่นดินถิ่นเกิดอีกครั้ง
ผู้ชายความสูงเลยมาตรฐานชายไทยไปเล็กน้อย ในชุดลำลองสีขาวอ่อนพร้อมกระเป๋าเดินทางสีดำ
ก้าวออกมาสู่แสงแดดอ่อนยามบ่าย
ประเทศต้นทางที่ผมจากมายังโรยฟากฟ้าด้วยม่านรัตติกาล
มองดูบรรยากาศที่คุ้นเคย สังคมที่วุ่นวาย ผู้โดยสารทั้งขาเข้าและขาออกเดินสวนกันขวักไขว่
ขายาวๆ พาร่างของผมออกมายืนนิ่งอยู่หน้าสนามบินที่พลุกพล่าน
เต็มไปด้วยเสียงเรียกลูกค้าของรถโดยสารสีแดง รถสามล้อเครื่องรวมไปถึงรถแท็กซี่
“สวัสดีครับ คุณดอมกลับจากแคนาดารอบนี้ทำเอาลุงจำแทบไม่ได้เลย”
รถโฟวิลคันหนึ่งโฉบเข้ามาชะลอหน้าชายหนุ่มที่เดินลากกระเป๋าเดินทางจ้องมองภาพทุกอย่าง
อย่างแสนคิดถึงและโหยหา
ถึงบรรยากาศ ความสวยงาม และความโรแมนติกที่เขาเคยเติบโตกับมันขึ้นมาในบ้าน ผืนแผ่นดินนี้
“สวัสดีครับลุงวี” ชายวัยกลางคนส่งยิ้มให้ชายหนุ่มที่เดินลากกระเป๋าค่อยๆ ไป
“ขึ้นรถก่อนมา เดี๋ยวอาจจะกลับไปถึงที่ฟาร์มช้าครับ”
ดอมยิ้มรับ ชายหนุ่มส่งกระเป๋าเข้าไว้ด้านหลังและขึ้นไปหย่อนตัวนั่งลงบนเบาะนุ่มหุ้มขนสัตว์
“คุณดอมกลับมาคราวนี้จะอยู่นานรึเปล่าครับ เจ้าพวกสัตว์กับคนที่ฟาร์มคิดถึงคุณมากเชียวล่ะครับ
ขอบคุณของขวัญให้พวกเราตอนต้นปีด้วยครับ”
ดอมเพียงยิ้มแล้วไม่ได้ตอบอะไรลุงวี ซึ่งเป็นคนฟาร์มเก่าแก่หลายปี
แต่เมื่อรถเลี้ยวออกจากเมืองมุ่งหน้าลงไปในทิศทางที่ไม่ใช่ฟาร์มของเขาชายหนุ่มจึงอดปรายตาถามไม่ได้
“จะไปไหนเหรอครับ?”
แม้เขาจะเป็นเจ้านายของพนักงานนับพันคน แต่เขาก็ไม่เคยสร้างกฎเรื่องจะนำพาหนะของฟาร์มออกไปใช้ในธุระส่วนตัว
“คือ ผมต้องไปรับคุณหนูคู่หมั้นคุณซันด้วยนะครับ พอดีวันนี้คุณซันไปทำงานวิจัยที่สวน
แล้วเห็นผมจะเข้าเมือง คุณซันเลยฝากมารับคุณหนูแมวเหมียวด้วย”
ดอมพยักหน้าเข้าใจก่อน ลุงวีจะตั้งใจขับรถแล้วมุ่งหน้าลงสู่ถนนเลียบคันคลองไปไม่รีบร้อน
YOU ARE READING
Default Title - Write Your Ownลิขิตรักเจ้าฟาร์มธัญกาล
Fantasyขอต้อนรับสู่ฟาร์มธัญกาล
