Default Title - Write Your Ownลิขิตรักเจ้าฟาร์มธัญกาล

ดอยน้ำเย็น

#เจ้าฟาร์ม

Chapter9 ดอยน้ำเย็น

   “แค่หมอเพลงมีปัญหาก็จบ...ไม่ใช่เหรอ?” ดอมเลิกคิ้วถาม
“โอ๊ย ก่อนคุณหมอเขาจะจบ พวกเรานี่แหละจะจบก่อน คุณที่เคารพ
อย่าลืมนะยะ คุณพ่อหมอเพลงดาวผู้ว่าเชียงใหม่เลยนะ” เจ๊ปลาร้องแหวจนดอมยิ้มแห้ง

“ใช่ค่ะ พี่บาก็ตรวจสอบแล้ว หมอเพลงดาวก็ไม่มีอะไรผิดปรกติเลย
เธอยังท้วงด้วยนะ ตอนเห็นฟาร์มเรายังใช้อาหารสัตว์สูตรนั้น” พิมพ์ฟ้า
หนึ่งในสามCEOฝ่ายต่างประเทศของฟาร์มเอ่ยขึ้น
งานต่างประเทศของฟาร์มธัญกาลนั้นมีผู้บริหารควบคุมดูแลถึงสามคน
จัดเป็นฝ่ายที่มีพนักงานและงานให้ทำเยอะที่สุดรองจากฝ่ายการผลิต ฝ่ายวางแผน และฝ่ายการตลาด

“ไว้ค่อยคิดอีกทีนะ แล้วไม่มีเรื่องอื่นคุยกันแล้วเหรอ?” ดอมเปลี่ยนประเด็น
ทำบรรยากาศใกล้ตึงเครียดเปลี่ยนไปทันที
“คุยกันเรื่องเงินๆ ทองๆ ดีกว่า เดือนนี้เรามีเงินใช้เท่าไหร่คุณเล็ก?” ทุกคนคิดตรงกันอย่างมิได้นัดหมาย
เรื่องนี้แหละสำคัญ
ทุกสายตาจึงมุ่งเข้าหาผู้บริหารการคลังที่ยิ้มกว้างแล้วอธิบายคล่องแคล่ว
“เงินจากสินค้าและบริการได้ประมาณหนึ่งหมื่นแปดพันล้านเหรียญสหรัฐ หักกลบลบค่าใช้จ่าย
และเงินเดือนพนักงานรวมไปถึงแบ่งเข้ากองทุนและมูลนิธิต่างๆ เรียบร้อย
เงินทางฟาร์มจะเหลือจ่ายให้ผู้บริหารทุกท่านตลอดครึ่งปีหลังสามร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐครับ” ดอมยิ้มกว้างคนอื่นก็ดีใจ นินเกียวกลับมาพร้อมโทรศัพท์ค้างสายไว้ เธอส่งเล่มเอกสารที่หอบมาให้สามี
ดอมรับมาไล่สายตาผ่านคร่าวๆ แล้วรู้สึกหนักใจ
ไม่ทันที่ใครจะกล่าวสิ่งใดต่อ เสียงจากปลายสายที่นินเกียวเปิดค้างไว้ก็ดังขึ้น

“คุณๆ อยู่กันพร้อมใช่มั้ยครับ ผมคำสีขอแจ้งรายละเอียดเพิ่มเติมนิดนึงครับ
แค่คุณดอมกลับมาเรื่องสนุกๆ ก็ลอยมาแล้วครับ” คำกล่าวของคำสี
พร้อมภาพจากหน้าจอโทรศัพท์ของนินเกียวซึ่งถูกฉายขึ้นแสดงอาณาเขต
อ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่ระดับเดียวกับทะเลสาบ
ชายวัยกลางคนในชุดไม่ต่างคนงานทั่วไปกวาดกล้องในมือไปรอบตัวพร้อมอธิบาย
“ดอยน้ำเย็นนี่?” เหล่าผู้บริหารจ้องสิ่งที่เกิดขึ้นตาเขม็ง ด้วยประสบการณ์การทำงานหลายปี
ทำให้ต่างสังหรณ์ใจ อาจมีปัญหาใหญ่ให้พวกเขาได้แก้กันอีกแล้ว