"Sonbaharda ağacını terk eden bir yaprak gibi süzüldüm sanki havada. Uçtum, uçtum ve uçtum... Bir şekilde dayandım ayrılığa. Sana olan sevgimle dayandım. Fakat sen nişanlandın, ve ben yere çakıldım. Şimdi ise nasıl yeniden havalanacağım, bilmiyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben seni bırakmam."
❅ ❅ ❅
"Bana karşı koyma."
Kuroko öylece kendisine bakan gri gözlere bakıyorken, kendisinden güçlü ve uzun olan gencin yüzüne doğru eğildiğini fark edip başını yana hareket ettirmeyi denedi fakat bu sadece saçlarının çekilmesine ve canının yanmasına sebep olmuştu.
"Sadece bana ait olmanı istiyorum, Tetsuya."
Akashi'nin nazik sesi zihninde yankılandığında gözlerini sıkıca kapattı ve yapamamasına rağmen başını oynatmayı denedi. Dolan gözlerinden ufak bir damla yukarı doğru bakmaya zorlanan yüzünde yol alarak yanağına ilerlerken duyduğu bir ses ile gözlerini araladı. Bu bir şeyi düşürme sesine benziyordu kesinlikle.
"Bu sefer beni çok kızdırdın, Shogo."
"Ha?"
Haizaki dolgun dudaklara değmeden önce başını arkasına çevirdi ve sesin kaynağına baktı. Akashi elindeki çantayı yere düşürmüş, çattığı kaşlarıyla gümüş gözlere tehditkârca bakıyordu.
"Sen miydin Akashi? Lütfen bizi yalnız bırak. Henüz işim bitmedi."
Haizaki beklemediği bir anda yüzüne indirilen sert yumruk ile tuttuğu bilekleri ve saçları bırakmak zorunda kaldı. Yüzüstü yeri boyladığında sonunda serbest kalan Kuroko hızlıca birkaç adım geriledi ve bakışlarını Akashi'ye çevirdi. Akashi ise tüm odağını yerde yatan bedene kilitlemiş, en ufak bir eksiklik olmayan tehditkârlığıyla onu süzüyordu. Ardından Haizaki'nin başının ucuna geldi ve çömelip gri saçlının yakalarını tuttu ve kaldırıp kendisine bakmaya zorladı.
"Eğer bir daha Tetsuya'ya dokunursan, seni si-"
Akashi dudaklarına bastırılan el ile söyleyeceği şeyi söyleyememişti. Kuroko eliyle kızıl saçlının kötü şeyler söylemesini engelliyorken elinde hissettiği sıcak ıslaklık ile gözleri ardına kadar açıldı ve elini hızla geri çekti.
"Akashi-kun!"
"Seninle de konuşacağız Tetsuya! Şimdi soyunma odasına git, az sonra geliyorum." dedi Akashi sert bir ses tonuyla. İçinde naziklik kavramı kesinlikle yoktu. Kuroko onun bir şey yapmasını istemediğinden itiraz etmek adına dudaklarını araladı.
"Ama-"
"Tetsuya!"
Akashi bakışlarını arkasına çevirdi ve bakışlarını gökyüzü mavisi gözlere dikti. Kuroko gördüğü bakışlarla istemsizce geri adım atarken, bakışları tamamen sol gözünde kalmıştı. Kehribar rengindeki gözünün kendisine bakışı oldukça sinirli gözüküyordu . Kuroko gözlerini kaçırdı ve bir şey demeden zaten uzak olmayan kapıyı açıp içeri girdi.
