"Sonbaharda ağacını terk eden bir yaprak gibi süzüldüm sanki havada. Uçtum, uçtum ve uçtum... Bir şekilde dayandım ayrılığa. Sana olan sevgimle dayandım. Fakat sen nişanlandın, ve ben yere çakıldım. Şimdi ise nasıl yeniden havalanacağım, bilmiyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Kazanan Tetsu'yu alır."
❅ ❅ ❅
"Rehberliği sana vermişler, Tetsu-kun."
"Ha? Neden?"
"Bilmiyorum." dedi Momoi elineki paketten bir kraker daha alırken.
"Birazdan gelir." diyerek cümlesini tamamladığında bakışları etrafına geziyordu. Sahaya giren sarışını gördüğünde beklemeden elini kaldırdı ve buraya yönelmesini sağladı. Kuroko olduğu yerden, her zamanki durgun bakışlarıyla sarışını süzüyorken Kise yanlarına geldi fakat direkt olarak Momoi'yle konuşarak kendisini görmezden geldi. Daha doğrusu, görmedi diyelim.
"Kise-kun! Tetsu-kun rehberin olacak."
"Ha? O kim?"
"Buradayım."
Kise duyduğu sesle beraber bakışlarını yanına çevirdiğinde oldukça ufak bir çocuk gördüğünde korkuyla geri adım atıp tepkisini büyüterek bağırdı.
"Ne zamandır oradasın?!"
"En başından beri."
"Sen mi bana rehberlik edeceksin?"
"Evet. Gerçi nedenini bende bilmiyorum."
"Sen... nasıl birinci takımdasın ki?"
Kuroko boş bakışlarını altın sarısı gözlere diktiğinde Kise konuşmayı bıraktı.
"O halde ilk takımdakilerle tanışmalısın sanırım. Ben bu işi nasıl becereceğim ya? Neyse gidelim."
"Tamam. O değil de sen çok tatlıymışsın." derken bir eliyle mavi saçları karıştırdı Kise yüzündeki gülümsemeyle. Kuroko yüzündeki ifadeyi bozmadan bu sözü görmezden gelirken Kise ise yumuşak saçları karıştırmaya devam ediyordu. Beraber ilerliyorken Kise durmadan bir şeyler söylüyor, Kuroko ise hiç bozuntuya vermeden cevap veriyordu. Akashi herkesi yanına çağırmış, ikilinin gelmesini bekliyorken aynı zamanda göz ucuyla birbirleriyle konuşan ikiliyi süzüyordu. Kise bir kolunu mavi saçlının omzuna atıp bir şeyler söylediğinde Kuroko yavaş bir şekilde kafasına vurmuş ve konuşmuştu. Akashi gözlerini şaşkınlıkla büyütürken, aklından sadece bir şey geçiyordu.
'Tetsuya birine şakasına vurdu mu?'
Sonunda yanlarına geldiklerinde Kuroko yüzünde belirmiş olan gülümsemeyle yanındaki sarışını işaret etti.
"Kise Ryota. Takımımızın yeni üyesi. Onu sevdim." dedi Kuroko parlayan gözlerle.
"Ha? Tetsu sevdi mi? Tetsu'ya ne yaptın?"
"Eh, beni sevmemek elde değil. Ne de olsa çok yakışıklıyım." dedi sarışın bilmiş bir gülümsemeyle.
