"Sonbaharda ağacını terk eden bir yaprak gibi süzüldüm sanki havada. Uçtum, uçtum ve uçtum... Bir şekilde dayandım ayrılığa. Sana olan sevgimle dayandım. Fakat sen nişanlandın, ve ben yere çakıldım. Şimdi ise nasıl yeniden havalanacağım, bilmiyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çoktan sana âşık oldum."
❅ ❅ ❅
"Akashi...kun."
Gözlerini hızla kaçırdı Akashi. Elindeki kolyenin zincirini işaret parmağına asarak kaldırdı ve kolyeyi aşağı doğru sallandırdı.
"Bunu mu arıyordun?"
Kuroko bir süre şaşkınlıkla kızıl saçlıya baktıktan sonra kendisini toparlayarak ona doğru yaklaşmaya başladı.
"E-Evet." derken önünde durdu. Kendisinden sadece biraz daha uzun olan gençte gözlerini gezdiriyordu özlemle. Onu görmeyeli epey uzun zaman olmuştu. Akashi boşta kalan eliyle mavi saçlının eline uzandı ve onun elini kavradı. Kuroko sadece bir dokunuşla bütün bedeninin yandığını hissederken, ritmi bozulan kalbine sakinleşmesi adına laflar ediyordu. Akashi mavi saçlının elini tutup avucunun içerisine elindeki kolyeyi yerleştirdi ve bakışlarını gökyüzü mavisi gözlere çevirdi. Kendisi de uzun zamanın ardından ona dokunabiliyor olmanın verdiği heyecanla yanıp tutuşuyordu. Şu an tek istediği sevdiği oğlanı kendisine çekip sarılmakken, bakışlarını kaçırıp elini bıraktı ve geri adım attı. Kuroko ikinci bir kez hayal kırıklığı içerisinde öylece kalırken, kızıl saçlının ilerlemesiyle beraber kontrolü dışında arkasını dönüp kendisinden uzaklaşan kızılın bileğini tuttu.
"Bu sefer olmaz." derken sesindeki tereddüt yok oldu Kuroko'nun. Kızıl saçlı olan bakışlarını arkasına çevirip bileğini tutan oğlanın yüzüne baktı.
"Ne?"
"Gitme."
Akashi duyduğu kelimeyle beraber öylece kalakaldı. Kendisine tüm saflığıyla bakan mavi gözlerin nazik bakışları altında ezilirken, bakışlarını kaçırıp başını eğdi ve sertçe yutkundu.
"Gitmeli-"
"Hayır!" derken kızıl saçlıyı kendisine doğru çekti Kuroko. Kendisine yaklaşmak zorunda kalan kızıl saçlının belini sarıp başını göğsüne gömdüğünde daha ne olduğunı fark edemeden kollarının arasına giren beden tarafından şaşkınlığa uğradı Akashi. Kuroko onun sırtına yerleştirdiği ellerinin altındaki hırkayı sıkarak onu tutarken, başının altındaki hızlanmayı fark ettiğinde bu onu dolan gözlerinin yanına gülümsetti.
"Sende hâlâ beni seviyorsun, biliyorum."
Akashi yaşananlar karşısında şaşkınlıkla öylece duruyordu. Ne yapacağını bilemez bir şekilde beklerken göğsüne yaslanan gencin başı kalktı ve Kuroko mavi gözlerini kızıl ve kehribar rengindeki gözlere sabitledi.
"Lütfen dön, Akashi-kun."
O sırada Akashi, diğer kişiliği olan eski Akashi'nin hıçkırığını duydu istemeden. Beyninin içerisinde duyduğu kesik kesik hıçkırıklar ve kendisine şefkatle bakan mavi gözlerle beraber ne yapacağını bilemiyordu. Fakat bu duygular sadece eski Akashi'ye ait değildi. Bu oğlan ikisinin hayatında da yerini almıştı.
