"Sonbaharda ağacını terk eden bir yaprak gibi süzüldüm sanki havada. Uçtum, uçtum ve uçtum... Bir şekilde dayandım ayrılığa. Sana olan sevgimle dayandım. Fakat sen nişanlandın, ve ben yere çakıldım. Şimdi ise nasıl yeniden havalanacağım, bilmiyorum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana âşık oluyordum..."
❅ ❅ ❅
"Durum ciddi, gerçekten de idmanları bu kadar aksatmazdı." dedi Kuroko endişeyle kızıl saçlıya bakarken. Geçen hafta gerçekleşen maçın ardından, Aomine tamamen değişmeye başlamıştı. Durmadan onu yenebilecek tek kişinin kendisi olduğunu sayıklıyor, idmanlara gelmiyordu. Akashi derin bir nefes verip onu başıyla onayladı.
"Konuşmayı denedim fakat işe yaramadı." diye devam etti Kuroko.
"İki hafta sonra final maçı var, pasların çoğunu ona atmanı istiyorum."
"Tamam. Akashi-kun..."
Kuroko bakışlarını kaçırarak etrafta gezdiriyorken, Akashi iyice meraklanarak ona biraz yaklaştı ve bir elini omzuna koyup konuşmak adına dudaklarını araladı.
"Bir sorun mu var, Tetsuya?"
"Yok mu?" dedi Kuroko bir anda elinde olmayarak hafifçe sesini yükseltirken. Akashi şaşkınlıkla mavi saçlıya bakıyorken, Kuroko derin bir nefes verdi ve elini kaldırıp omzundaki eli tuttu. Ardından bakışlarını kaldırıp kızıl gözlere odakladı.
"Liseye geçiyoruz. Bu da takımın ayrılması anlamına geliyor."
Akashi hafifçe gülümseyip boşta kalan eliyle Kuroko'nun yüzüne düşen mavi saç tutamlarından birini geriye doğru attı ve elini yanağına yerleştirip baş parmağını beyaz tende hafifçe gezdirdi.
"Okullarımız aynı olmasa bile, görüşüyor olacağız. Sonuçta biz Mucize Nesil'iz, değil mi?"
Kuroko da yüzünde bir tebessüm oluşmasına engel olamadı. Kendisi de geri kalmayarak sevgilisine doğru bir adım attı ve parmak uçlarına yükselip dudaklarına ufak bir öpücük bıraktı. Ardından hızla geri çekildi ve arkasında şaşkın bir kızıl saçlı bırakarak ilerlerken arkasını dönmeden bağırdı.
"İdmanda görüşürüz, Akashi-kun."
Akashi bir şey diyemeden gözden kaybolduğunda kızıl saçlı oğlan yüzündeki geniş gülümsemeyle arkasını döndü ve hızla uzaklaşan mavi saçlının arkasından bakarken dudaklarından birkaç kelime döküldü.
"Her zaman beklentilerimi aşıyorsun, Tetsuya."
❅ ❅ ❅
"Bende artık idmanlara katılmayacağım, Aka-chin."
Murasakibara söylediği şeye rağmen yüzündeki rahat ifadeyle konuşuyorken, Akashi sinirle kaşlarını çattı ve sektirdiği topu tuttu.
"Neden, Atsushi?"
"Hiç, canım öyle istiyor."
"Ne saçmalıyorsun, Murasakibara?" diye arkadan atladı konuşmaya Midorima. Akashi elini kaldırıp yeşil saçlının susmasını sağladığında Murasakibara uzun olmasından faydalanarak kızıl gözlere yukarıdan bakmaya başladı.
