Invisible String

Chapter 06

CHAPTER 06

"Lit! Do it! Do it again!"

"Ba't hindi ko kaya? Ano ba 'yan! Madaya!"

My ears filled with their noise. I sighed while stepping down through the spiral staircase. I sighed again. I wish each sigh will earn me automatically some money. Siguro'y nakapagpundar na ako ngayon ng limang mansyon. I sighed again.

Isang hakbang nalang ay narinig ko na naman ang sigaw ni Hyura. "Oy! puntahan niyo sa taas si Riva baka naging langaw na 'yon!"

"Bingi! Hindi mo ba naririnig, grabe makaapak 'yang babaeng 'yon, lakas makahigante!"

Nagtawanan ulit sila. Humanda ka Becca, hindi ka sana magkakaroon ng asawa pagdating mong trenta!

"Tumahimik nga kayo. Ang ingay! We'll be surely scolded again." she put her index finger on her lip.

Natawa mag-isa si Hyura. "Kita niyo 'yon may nagsalita ulit na duwende, tahimik daw at baka manuno sa punso." 

Pumunta siyang ref at uminom ng tubig. Nang mapansin niyang walang tumawa sa biro niya ay tiningnan niya kaming  isa-isang nasa sa sala.

"Tumawa kayo oy! No audience. Ang killjoy..." kinakabahang aniya pagkatapos ay ininom ng diretso ang tubig.

Nakasandal ako sa pader malapit sa restroom palikod sa kusina kaya 'di ako nakikita ni Hyura habang ang tatlo ay nagsesenyasan na tumago.

Hyura turned around and I think she was scared, sa tahimik palang ng paligid at sa himig ng mga 'imaginary' tutubi. 

Pinaglalaruan niya ang kaniyang kamay sa hawak niyang babasaging baso. "Hindi nakakatawa guys." mahinang sabi niya.

Matatakutin pa naman 'yan. As a good friend I understand her so. Tumakbo ako at hinampas ang mesa nang pagkalakas-lakas. 

Uwu! Oh my!

Hyura shockingly jumped like a kangaroo, she keeps repeatedly mumbling curses at me while I laughed wholeheartedly. Hyura now grumbled. I murmured my apology to her and ask her why she's alone and where are the others.

"Malay ko ba, nagjoke lang ako kanina 'tas uminom ng tubig, iniwan nila ako." wala na ang takot niya at sumbong nalang.

"Wala pa namang kuryente..."

"Walang power not kuryente." pagtatama ko. Kinamot niya ang braso. 

---

We go outside, wanna feel fresh air. Kumapit siya sa balikat ko kahit mas bata ako sa kaniya ng anim na buwan.

"Nagsilabasan na ang mga lamok." Kinamot niya ang kanang braso at tuhod. Paanong 'di lalamukin halos hindi ko na mabilang ang mga tanim dito ni Aling Ya. From flowers to herbal plants.

"Sinong nagsabing mag short 'kang ang ikli-ikli." parangal ko.

"Short nga e, edi maikli." she said then she look at me like I'm a dumb person.

Hindi ko na siya sinagot dahil tama naman siya.

Bahala silang magtago ron. Hyura and I stayed in Aling Ya's karinderya, binigyan pa niya kami ng tig isang softdrinks at siopao. Sakto rin na mag hahapunan na, libre na 'yon at isa pa wala ng stock ng food, so nakajackpot kami.

"Wow! ang sarap ng layp..."

"Sana all!"

"Selfish!"

We ignored them. Ha! Sitting pretty kaming kumain ng siopao dinagdagan pa ni Aling Ya ng sitsirya, malapit na maexpired kaya binigay niya samin. Tsk!