Can This Be Forever? - Lando Norris

Hoofdstuk 11

(Eva Brown POV)

Het is de volgende ochtend, ik merk dat ik m'n hand kan bewegen voorzichtig, als ik voel dat iemand mijn hand vastpakt knijp ik zacht omdat ik niet te veel kracht heb om hem of haar aan te kijken. "ze geeft reactie" hoor ik Lando ineens roepen, ik lach. Het is dan wel mentaal, ik merk langzaam dat ik mijn lichaam kan gaan bewegen. Ik voel wel dat in veel te weinig kracht heb om mijn ogen te openen. "Hoe is t met d'r?" Hoor ik, dat klinkt heel bekend. Mijn vader, het liefst kijk ik hem aan en knuffel hem. Ik open langzaam mijn ogen en zie Lando naast me zitten en hij houd mijn hand nogsteeds vast. Lando kijkt mijn kant op, "Hey babe" hij drukt een kus op mijn voorhoofd en knuffelt me. Ik voel dat mijn ogen dichtvallen, ik ben te moe hiervoor. De rest van de dag hoor ik veel gepraat om me heen. Het is rond 10 uur denk ik, het is stil in het ziekenhuis. Ik zie Lando voor me staan, met een meisje. Ze lijkt op Sofie. "W..w..wat doen jullie hier?" Zeg ik. "Hij is de mijne nu Eef, je blijft uit z'n buurt" zegt ze hees. "Lando, zeg dat dit een grap is" ik zie Lando weg kijken, "Fucking eikel dat je bent.." "Eva laat t me" "GA" schreeuw ik. "Eva rustig" "Niks rustig Lando, Ga en neem je slet mee!" Schreeuw ik door m'n tranen heen.

(Lando Norris POV)

Ik lig in bed, het is half 11. Ik kijk naar Eva, ineens begint dat ding voor haar hartslag te piepen en is ze aan het huilen. Ik spring uit bed en schud Eva wakker. "Eva" ik zie dat ze haar ogen opent en zich meteen weg draait. "Eef wat is er?" "Je bent toch met Sofie dus ga" "wacht wat? Ik heb Sofie overal geblokkeerd" ze kijkt me verward aan, "dus je bent nogsteeds met mij?" "Ja natuurlijk ik zit hier al de hele week met je, ben nooit weggeweest" zeg ik, ik zie dat ze glimlacht. Ik ga naast Dr liggen en sluit d'r op in m'n armen, "ik blijf bij je" "ik hou van je" "ik ook van jou en ga nu je rust pakken" ze draait zich naar me om en slaat d'r armen strak om me heen en legt d'r hoofd op m'n borst, na ongeveer 5 minuten gaat haar ademhaling regelmatig en slaapt ze. Ik val ook inslaap.

(Eva Brown POV)

Het is half 7 als ik wakker word, als ik mijn ogen open kijk ik naar een slapende Lando, freaking cute. Ik dacht nooit dat ik zo verliefd op deze jongen kon worden. Ik ga voorzichtig rechtop zitten, ik heb hier wel veel te weinig kracht voor, waardoor ik op Lando val. Ik hoor hem kreunen, "sorry" fluister ik en ga rechtop zitten. Ik zie een arts voorbij lopen, ze kijkt naar me en zwaait en glimlacht lief. Ik zwaai terug, ik kijk weer naar Lando die mij slaperig aankijkt. Ik geef hem een kus, "goeiemorgen" "hoelaat is het?" Ik pak mijn telefoon, "kwart voor 7" zeg ik, Lando zucht en draait zich om. Ik grinnik, Ik klim vervolgens uit bed en verwissel mijn kleren, ik merk dat ik mijn lichaam moe voel worden, ik sta op t punt om omtevallen, voordat ik val vangt Lando mij net op tijd op. Ik glimlach als ik hem zie, "dankje" zeg ik moe. "Het is oke, blijf gewoon in bed eigenwijs dan kunnen we morgen je naar huis brengen" Ik knik. Ik ga op bed zitten, ik pak mijn telefoon en check mijn Instagram, ik heb laatst mijn Instagram op privé gezet omdat ik me niet prettig voelde bij het idee. Ik zie dat ik te veel verzoeken heb, ik accepteer er een paar. Vervolgens bekijk ik mijn feed en besluit om aan wat verslagen voor school te werken, als ik mijn laptop openklap zie ik een foto van mij en mijn vriendinnen, op mijn verjaardag, toen ik 17 werd. Na ongeveer een uurtje of 4 sluit ik mijn laptop en kijk naar Lando. "Moet jij niet racen vandaag?" "Ja ik ga zo, je moeder is onderweg. Ik ga pas als zij hier is" ik knik, ik zie dat mijn moeder komt aanlopen. "Nou ik ga dan maar" zegt Lando, "Succes schatje, wees voorzichtig" ik geef hem een kus en hij gaat weg. Mijn moeder komt naast m'n bed zitten, ik knuffel haar. "Ik heb je gemist mama" zeg ik. "Ik jou ook lieverd" ik glimlach. "Maar vertel op wie is hij?" Zegt ze ineens. "Oh euhm dat is Lando, mijn vriend. Sinds 5 maanden ongeveer" "nou vertel het verhaal" zegt ze. "Nou euhm oke hier gaan we dan, het begon allemaal toen ik met papa meeging naar McLaren technology centre, waar hij mij vertelde dat er een nieuw iemand bij McLaren zou komen. Toen kwam Lando daaraan en raakte we aan de praat, maar nooit echt zo erg. Op een gegeven moment praatte we heel veel, en toen raakte ik beter bevriend met hem. Ik heb 1 jaar lang al mijn gevoelens weggestopt, ik dacht dat ik niet in zijn leven kon komen. Dus ik heb t van m'n af proberen te zetten, en ik heb altijd gedacht, hij ziet mij maar als zijn beste vriendin. Toen had ik afstand genomen omdat ik niet wilde dat mijn gevoelens erger werden, dus ben ik met George en Max bevriend geraakt. Mijn beste vrienden, George had me vertelt dat hij en Lando al goede vrienden waren. En zo ben ik weer in contact met Lando gekomen, ik voelde me enorm schuldig tegenover hem. Toen ik hem weer zag, had ik dat gevoel weer. En besefte ik me dat ik nooit gelukkiger had kunnen zijn dan ooit, Lando en ik hebben vaak savonds lopen FaceTimen als papa niet thuis was, ik was t zat dat hij me in de gaten hield. Ik was bijna 17, dan moet je me toch wel kunnen vertrouwen? Maar toen waren we 5 Maanden verder, en zijn we gewoon samen zonder gezeik." Zeg ik glimlachend. "Ik ben blij dat je gewoon zo blij kan zijn, want al je verhalen waren niet heel goed vaak" zegt ze, ik knik. Na ongeveer een uur of 5 komt Lando terug, "nou ik laat jullie 2 wel alleen" zegt mijn moeder, ik glimlach en knuffel haar. "Doei mam" "doei Eva en Lando" "tot ziens mevrouw" zegt Lando. Ik grinnik, Lando komt naast me zitten, "en hoe ging t?" "Ben 5e geworden" ik knuffel lando, "ik ben zo trots op je schatje" ik geef hem een kus. Ik zie dat er een arts binnen komt, "oke als ik zie hoe je erbij zit kan je om 19;00 naar huis" zegt ze, ik glimlach. "Moet ik je naar huis brengen of wil je naar mijn huis?" "Ik slaap wel bij jou" Lando knikt. Ik klim voorzichtig in mijn rolstoel die ik aankomende tijd moet gebruiken, ik rijd naar mijn kast en pak daar een schoon shirt en een legging uit. "Kan je die deur ff dicht doen?" Lando staat op en doet de deur van mijn kamer dicht, hij komt mijn kant op. "Moet ik je helpen" "nouja voor aankomende weken wel ja" zeg ik geinend, ik voel zijn warme handen op mijn heupen, hij schuift mijn shirt een stukje omhoog. Ik kijk naar zijn handen, "als je t zelf wil doen mag t ook" ik knik. Ik verwissel mijn shirt voor het schone shirt. Ik kijk naar mijn benen, ik wil t liefste niet dat Lando ze ziet. Ik wil niet dat ie zich zorgen maakt, ik voel ineens zijn handen op mijn heupen mijn broek inglijden. Ik houd hem tegen, "alsjeblieft niet" zeg ik aarzelend. "Wat is er?" "Euhm.." "Eva, zeg t ik word niet boos" "oke kijk maar dan" ik zie dat Lando mijn broek omlaag schuift en met grote ogen kijkt naar mijn bovenbenen. "Wat is dit?" "Dit komt door Nick oke. Als ik niet luisterde sloeg ie me wel, of" ik merk dat ik sneller begin te ademen. Man die gozer heeft me echt getraumatiseerd. "Eva rustig, ik doe niks" zegt Lando, "kijk me aan Eva" ik kijk hem aan, zijn blik zegt genoeg. Ik word langzaam rustig. "Eva ik wil dat je maar 1 ding onthoud en dat is dat ik je nooit zoals hem zal gebruiken, ik zal me met je leven beschermen. Maakt me niks uit of ik m'n leven ervoor moet wagen, je bent mijn hele leven oprecht waard." Ik merk dat er tranen over m'n wangen glijden. Lando veegt ze al weg voordat ik het heb gedaan, ik grinnik zacht. "Het spijt me echt dat je me zo moet zien" "hey t is oke, iedereen is wel onzeker over iets" ik knik. Als ik ben omgekleed ga ik wat spullen bij elkaar pakken, ik sta op om iets te pakken, ik zie mezelf in de spiegel. Ik kijk naar mezelf, een doodnormaal meisje. Bruin lang haar, blauwe felle ogen, sproetjes, het meisje waar de enige Lando Norris op verliefd is geworden. Ik glimlach al bij de gedachte, ik voel 2 armen om mijn middel. Ik kijk via de spiegel Lando aan en draai me om, "ready to go?" Ik knik en pak mijn tas. Als ik mijn tas optil neemt Lando hem over, ik pak zijn hand en we lopen naar zijn auto. Ik stap in, ik zie Lando mijn tas in de kofferbak zetten en dan naast mij instappen. Als we onderweg naar zijn huis zijn pakt hij mijn hand, ik kijk hem aan en glimlach. "Mag ik wat vragen?" "Altijd" "wanneer wist je zeker dat je mij leuk vond" "nou, wist je toen in t hotel?" Ik knik. "Sindsdien je toen veel met max omging, gaf het me zo een jaloers gevoel. Ik dacht gewoon omdat je m'n beste vriendin was, maar je zat maar vast in mijn hoofd en ik kon t niet vergeten" ik glimlach, ik voel dat Lando mijn hand loslaat en zijn hand op mijn bovenbeen legt. Ik kijk naar buiten en geniet van de muziek, het is een van mijn favoriete nummers. Lost Star van Yung Trench, ik neurie mee. Als we bij Lando zijn huis aankomen houd hij mij tegen, Lando komt snel naar de kant waar ik zit en tilt me naar binnen en legt me op de bank, ik grinnik. "Ik kan wel lopen hoor" "ik wil niet dat je weer valt" ik glimlach en knuffel hem. "Ik ga je tas pakken" zegt hij en loopt weg. Ik loop naar de keuken en pak een glas uit de kast, als ik naar de koelkast loop zie ik foto's hangen. Carlos en Lando, Lando en Oliver, Lando, Oliver, Flo en Cisca, Lando en zijn moeder, Lando en zijn hele familie, Lando en ik. Mijn ogen blijven hangen op een foto van hem toen ie klein was met zijn moeder, zijn moeder betekent echt alles voor hem. Ik pak mijn drinken en loop naar terug naar de woonkamer, ik ga op de bank zitten en Lando komt naast me zitten. Hij legt z'n hoofd tegen mijn schouder, ik geef hem een kus en pak dan mijn telefoon en ga mijn insta checken. Ik voel zacht kusjes in mijn nek, "Lando stop t kietelt" "nou en" ik grinnik. Ik word plat op de bank geduwd, ik kijk Lando aan. Ik verdrink in zijn blauw groene ogen, hij zoent mij. Ik ga er mee in, dit loopt al snel uit tot meer. Zijn blik zegt genoeg, ik grijns.

(Lando Norris POV)

Ik hang boven Eva, wow, ze is zo mooi. Ik doe mijn shirt uit, ze kijkt ernaar. Ik zie dat ze grijnst. Ik voel haar hand over mijn buik glijden, ze vraagt er nu om. Ik laat mijn hand onder haar shirt glijden, ze krijt kippenvel. Ik doe haar shirt bij haar uit. Ik voel dat haar hand al snel in mijn broek glijd, ze was voorheen nooit zo. Binnen 3 minuten zijn we beide vrijwel naakt. Ik laat mijn ogen over haar mooie lichaam glijden, ik leun naar mijn broekzak waar ik een condoom uithaal. Ik kijk haar aan, "weet je t zeker" ik zie haar voorzichtig knikken. "I'll be gentle" Zeg ik. Als we bezig zijn laat ze haar warme handen van mijn nek naar mijn haar glijden. Ik voel hoe ze haar vasthoud aan mijn haar. Die glimlach op haar gezicht zegt genoeg.

(Eva Brown POV)

Later die avond word ik wakker van mijn telefoon die afgaat, ik kijk erop. Thijs, mijn broer. Wat heeft hij nou nodig. Ik trek snel mijn broek en shirt aan en bel hem, "Eva waarom nam je nou weer niet op?" "omdat ik sliep eigenwijs" zeg ik grinnikend. "maar wat is er dringend dat je me moet bellen?" "o niks hoor, wilde weten hoe het met je ging, ben nog niet langs geweest in het ziekenhuis." "o ja gaat goed hoor" "oke top dan ga ik weer, doei zusje!" "doei Thijs" zeg ik en hang op. Als ik me omdraai zie ik lando slapen, ik glimlach en loop naar de kast om een fleece deken te pakken voor hem. Ik leg die over hem heen en ga naar zijn kamer en ga daar op bed liggen. Ik wil hem niet wakker maken, ik leg mijn telefoon aan de oplader en val inslaap.