Can This Be Forever? - Lando Norris

hoofdstuk 20

(Eva Brown POV)

"Ik moet je wat vertellen" zegt ze ineens, "ga even zitten.." ik ga op de bank zitten en mijn vader komt aanlopen, ik kijk hun aan. "wij moeten eigenlijk wat vertellen" "wat dan?" Zeg ik, ik heb al zo een vermoeden wat er gaat gebeuren. "Wij gaan..." "Wij gaan scheiden" zegt mijn vader, ik wist het. Er hing de laatste tijd veel spanning in huis. "maar waarom?" "Dat doet er niet toe" zegt mijn vader hees, "Zak, ze verdient de waarheid" ik kijk hun raar aan. "oke, je moeder heeft een andere liefde gevonden" ik kijk m'n moeder aan, "wie is het? Ken ik hem?" "Dat doet er niet toe" "wie is het?!" "Oke oke Matthyas zijn vader" "Matthyas als in Matthy mijn beste vriend?" Ze knikt. "Mam nee, dat kan je niet maken. Hij is getrouwd" ik sta op en ren de trap op. Ik dacht oprecht dat ze voor altijd samen zouden zijn, mijn eigen moeder met de vader van mijn beste vriend. Dit is gewoon onmogelijk, ik bel Matthy. "Matthyas Maarten het Lam weet je wat ik zojuist hoorde" "Eva Louise Brown, spreek mij nooit bij m'n hele naam aan meer. En wat is er?" "Mijn moeder heeft een relatie met jou pa" "wacht, je maakt een grap right?" "Nee Matt dat maak ik niet, mijn ouders gaan scheiden. Ik moet waarschijnlijk gaan kiezen bij wie ik wil wonen." Het blijft stil, "Matt?" "GODVERREDOMME" hoor ik ineens. "Matt? Moet ik komen?" "Oh fuck, sorry" en ik word weggedrukt. "Eva kom is!" Roept mijn vader. "wat?" Zeg ik als ik beneden kom, "Wat is er nou" "denk je dat t makkelijk is, eerst overlijd Thijs, toen ging het uit met Lando en nu dit" mijn vader knuffelt me. "T spijt me Eef, misschien komt t ooit nog goed" "blijft mama hier wel wonen?" Mijn vader knikt. Mijn telefoon gaat te keer, t is Lando. "Ik ga ff lando bellen" m'n vader knikt. Ik loop de tuin in en bel Lando, "Hey Eefje" "hey dikke, wat is er dat je me zo nodig had?" "Kan je alsjeblieft regelen dat je hier kan verblijven, t is best stil hier enzo snap je" "jaja zorg er maar voor dat dr een extra bed komt, ben dr in een half uur" ik hang op en ren naar boven, ik pak mijn tas in en loop naar beneden, "paaaaapp" "wat is er?" "Zou ik misschien je Audi mogen lenen?" "Tuurlijk" hij gooit de sleutel, je zal nu vast zo zitten zovan. Huh je vader heeft een Audi, wij hebben 3 auto's. "Je mag hem wel houden voor jezelf als je wilt" "wacht meen je dat?" Hij knikt, ik knuffel hem. "Dankjewel" "nou gaan" ik sprint naar de auto, oh jeetje. Hier ga ik veel avonturen mee beleven, ik rijd naar het ziekenhuis en loop naar lando zijn kamer. Er staan wat artsen in zijn kamer, ik kom binnenlopen. "Euhm stoor ik?" Zeg ik voorzichtig, "oh nee hoor we waren dit bed maar aan het klaarmaken waar de heer Norris om had gevraagd" zegt de verpleegster. Ik knik, ik loop naar lando en knuffel hem. Ik ga bij hem op bed zitten en wacht tot de verpleegsters weg zijn, "waarom had je je moeder ofzo niet gevraagd om hier te komen?" "Ik ben geen 6 meer" zegt hij, "dus ik moest maar komen?" Hij knikt zelfverzekerd, kleuter. Ik weet dat hij bang is om alleen te zijn op plekken waar hij niet bekend is, ik voel hoe lando mij naar zich toe trekt. Ik kijk hem aan, "knuffel" zegt hij. Ik grinnik, hij is een idioot. Maar wel een leuke idioot.

(Lando Norris POV)

Ik zit op bed en er staan wat verpleegsters hier, ik zie Eva aankomen. Ik voel mijn hele buik tekeer gaan als ik haar zie, ik weet niet wat er is met me. "Stoor ik?" Zegt ze, de verpleegster schud dr hoofd. "We waren bezig met het klaarmaken van het extra bed, waar de Heer Norris om had gevraagd" ze knikt en ik klop op m'n bed dat ze erbij kan zitten. De verpleegsters gaan weer weg, ik trek Eva naar me toe. Oh Jezus mijn buik, "knuffel" zeg ik, ze begint te grinniken. Ze knuffelt me, ik houd mijn armen strakker om haar heen. "Lando" zegt ze zacht. Ik kijk haar aan, "laat me los" zegt ze lachend. "mhmmm nee" de blik die ze me geeft kan ik uren naar kijken. Ze probeert zichzelf los te maken uit mijn armen. "Eef niet doeeenn" "ja maar ugh" ze komt tegen me aanliggen. "Dan moet t maar zo he" zegt ze, ik glimlach. Ze doet iets met me maar ik kan het niet uiten, we zijn uitelkaar. Ik kan niet de dingen doen die ik normaal deed, ik strijk zachtjes door haar haar. "Lando?" Vraagt ze ineens, "wat is er?" "Waarom maakte je het uit?" Shit, ik ga de lul zijn. Ik kan haar niet vertellen dat er meerdere redenen achter zitten, ik zal uitleggen wat er is gebeurd.

1 maand geleden

Ik loop in de keuken, ik verblijf deze week bij Eva want dat wou ze. Ze is samen met Lena naar de stad nu, ik heb gezegd dat ik me wel hier zou vermaken. Ik pak een glas melk en loop naar de woonkamer waar ik op de bank ga zitten. Ik hoor de voordeur open gaan, ik hoor Eva en Lena. Eva komt de woonkamer inrennen, ze springt op m'n schoot. "hey schatje" "hey schat" ik geef haar een kus. "Hey leen" zeg ik, ze zwaait. "Ik ben zo terug, ga even boven snel douchen" zegt Eva. Ik knik en ze sprint naar boven, Lena komt bij me op schoot zitten. Ik kijk haar vreemd aan, ze legt haar handen op mijn wangen. "Leen wat de fuck doe je" zeg ik. Ze drukt haar lippen op de mijne, ik duw haar weg en sta op. "Wat doe je nou?" Zegt ze, "ik heb Eva domme, zij is de enige die ik wil!" Zeg ik en ren naar boven. Ik loop Eva d'r kamer in en doe de deur dicht, fuck hoe ga ik dit aan haar uitleggen. Ze gelooft sowieso Lena, ik bedoel waarom zou ze mij geloven. Ik zie Eva d'r kamer binnenkomen, "schatje wat is er?" Zegt ze. Ik kijk haar aan, mijn ademhaling gaat erg onregelmatig. Ze legt haar hand op mijn wang, "lando rustig alsjeblieft" ik schud mijn hoofd. "ga even buiten anders lopen, even je hoofd leegmaken" ik knuffel Eva stevig. "Kan je me een ding beloven?" Vraag ik snel, ze knikt. "Blijf bij me, naast alles wat er gebeurt." Ze knikt. Ik loop snel naar beneden en doe mijn jas aan, ik wil Lena niet onder ogen komen, ik loop naar buiten en ga een rondje lopen. Als ik terug kom zie ik Lena en Eva in de deur opening staan, ik loop snel naar binnen.

Terug naar het heden

Snap je nu waarom ik het haar niet kan vertellen? "Euhm ik wilde gewoon zeker weten dat jij je goed zou voelen." Zeg ik, "maar je weet dat ik me alleen goed bij je voel" oh shit man, ik heb t mooiste meisje laten gaan. Maar sinds t met Lena is gebeurt kan ik t niet uit mijn hoofd krijgen, "ik weet t maar" "maar wat?" Zegt ze terwijl ze zich omdraait. "Beloof me dat je niet boos word, op mij niet en op diegene" "lando zeg het, je bent heel vaag" "Oke je weet dat ik afgelopen maand bij je was en Lena toen met jou samen de stad inging?" Ze knikt. "Nou toen jullie terug kwamen en jij ging douchen, toen heeft Lena mij" "ze heeft je wat?" "Ge.. gekust" "zeg alsjeblieft dat je een grap maakt" ik schud mijn hoofd. Haar ogen worden waterig, ik knuffel haar. "Waarom zei je niks" "ik kon het niet, ik wilde je geen pijn doen" "Ik dacht dat Lena te vertrouwen was, ze is net zoals Sofie" zegt ze, "Eef zeg dat niet, het is vast perongeluk gegaan" ze haalt haar schouders op.

(Eva Brown POV)

Ik sta op en loop naar mijn koffer, ik pak een trui eruit. Ik loop de badkamer in waar ik mijn kleding verwissel voor die trui, ik kijk in de spiegel. Ik zie t voor me, Lena en Lando. Samen, voor mijn neus. Ik geef te veel om hem, ik kan hem niet vergeten, hij zit vast. Ik doe snel mijn haar in een staart en loop de kamer weer in, "hey wat is er?" Zegt lando die in zijn rolstoel is geklommen. Hij mag door zijn enkel een tijdje niet lopen, "nee niks" hij klopt op zijn schoot. Ik ga op zijn schoot zitten, "als ik te zwaar ben zeg t maar" zeg ik snel. Hij schud zijn hoofd, "wat is er nou" "ik weet t niet, ik zie alleen maar jullie 2 voor me. Jullie die staan te zoenen. Ik" "Eef rustig, het gebeurt niet. Ik wil haar niet en ik wou ook niet dat het gebeurde er is maar 1 iemand die ik wil" zegt hij. Ik kijk hem aan, ik voel zijn lippen op de mijne, het voelt naar iets wat ik echt miste. Iets waar mijn lichaam naar verlangde, ik trek glimlachend terug. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder, "ik hou van je" zeg ik zacht, "wat zei je?" Zegt hij. "Niks" zeg ik. Ik sta op en ga ik t andere bed zitten. "Ja hallo je komt bij mij liggen" zegt hij. "Maar wat nou als ik dat niet wil" "dan heb je pech" ik zie hem zielig kijken en in zijn bed klimmen. "Zal ik morgen regelen dat je krukken krijgt?" Vraag ik, "nou als t kan graag" ik knik en ga op de rand van zijn bed zitten. Hij pakt mijn hand, ik kijk ernaar. "Kom" zegt hij en hij spreid z'n armen. Ik ga in zijn armen liggen en leun met mijn hoofd tegen zijn borst, "dankje dat je bent gekomen" "t is oké, ik ga je hier niet alleen laten" zeg ik. Ik voel een kus op mijn voorhoofd, "slaaplekker kleintje" zegt hij, en ik val al snel inslaap