hoofdstuk 15

1.6K 13 2
                                    

(Eva Brown POV)

Om 5:45 gaat mijn wekker, ik druk hem uit en ga rechtop zitten. "Lando" fluister ik en schud hem voorzichtig heen en weer. Ik hoor hem kreunen, "wakker worden we moeten zo weg" zeg ik zacht. Ik klim uit bed en pak mijn kleding, ik loop naar de badkamer en zet de douche aan. Ik douche voor ongeveer een kwartier en dan stap ik er onder vandaan, ik trek mijn kleren aan en loop naar mijn kamer. Ik pak mijn koffer en loop naar beneden, ik zie dat mijn vader al beneden is. "Goeiemorgen" "goedemorgen" ik loop naar de keuken en maak mijn ontbijt. Ik hoor Lando de trap afkomen, "goedemorgen" hoor ik, "ook hallo luiwammes" zeg ik, ik zie meteen Lando zijn slaperige hoofd om de hoek verschijnen. Ik kijk hem grinnikend aan, hij komt op me aflopen. "Ook goeiemorgen schat" zegt hij, ik geef hem een kus en ga aan tafel zitten. Ik eet mijn ontbijt, "hoelaat moeten we weg?" "Kwart over, dus 10 minuten" ik knik, ik zet mijn bord in de vaatwasser en doe mijn schoenen aan en ik zet mijn spullen in de auto. Ik zie dat Lando naar mij staat te kijken, "wat kijk jij viespeuk" zeg ik lachend. "Ik ben een leuke viespeuk" "daar valt over te discussiëren" ik krijg weer een chagrijnige blik, "maar ik houd wel van je" "slijmbal" zegt hij lachend. Ik ga voor hem staan, "jij gaat dit weekend knallen" zeg ik. "Tuurlijk" zegt hij, "en voor jou al helemaal" ik geef hem een kus en stap in zijn auto, hij rijd de straat uit. Ik besluit mijn muziek aan te zetten, Little Talks, ik zet de radio iets harder en kijk uit het raam. Ik hoor Lando meezingen, ik grinnik. "Just let me go and we Will meet again soon, now wait wait wait for me. Please hang around, i'll see you when i fall asleep" zing ik, ik zie Lando mijn kant op kijken. Ik kijk terug en ik zie hem glimlachen. "Je moet echt wat met dat zingen doen" zegt hij, ik kijk hem met grote ogen aan. "Nee, mijn vader maakt me af" "maar wat wil jij later? hetzelfde als je pa of zingen?" ik twijfel, zingen doe ik al vanaf kleins af aan en ik ken geen leven meer zonder zingen, maar ik wil ook dat mijn vader trots kan zijn. "misschien valt het wel heel goed te combineren" zeg ik, "jij en dingen combineren? wat ben je ook een grapjas" zegt hij lachen. echt hoe lief ook weer he, "Norris heeft zo te zien zijn lol broek en grapjas aan getrokken" zeg ik nog al chagrijnig, ik zie hem lachend knikken. Als we aankomen op het vliegveld pak ik mijn koffers uit de kofferbak en loop naar de rest van de groep toe. Door Covid-19 moeten we wel afstand houden, ik loop samen met lando naar de plek waar we ons laten testen op covid, ik kijk naar een paar mensen die die test voor mij nemen. Ik kwam voorheen altijd later, en ja ik heb wel vaker coronatesten gedaan maar eng vind ik het nogsteeds. Ik neem trillend plaats op die stoel, die vrouw geeft nog een instructie van hoe ik het beste kan zitten enzo, als ze die uitleg heeft gegeven neemt ze de test bij me af.  Ik kijk lando aan die zich dood staat te lachen, "grappig, je weet hoe dood eng ik dit soort dingen vind" zeg ik.  Lando gaat natuurlijk super stoer in die stoel zitten, ik lach als zijn gezicht vertrekt bij die test. ik krijg de meest dodelijke blik als hij mijn kant opkijkt, "jeetje chagrijn wel" ik word maar al te snel tegen de muur geduwt en ik grinnik, "toch wel vrolijk?" ik hoor hem grinniken. Ik kijk een tijdje in zijn ogen en precies wanneer onze lippen elkaar bijna raken roept mijn vader ons. "Komt straks wel" zegt hij, ik knik en pak zijn hand en loop naar de rest toe. Na ongeveer een halfuur gaan we naar het vliegtuig. Ik heb echt lopen smeken of ik naast Lando mocht zitten, als ik wil gaan zitten word ik boos aangekeken, "ik zit altijd bij t raam" zegt hij semi beledigd. "Ahwww, nou nu zit ik er" ik word opgetild en in de stoel naast hem gezet. "Jij klojo" "eigen schuld" ik steek mijn tong uit en word al binnen een seconde gekieteld. "Landooooo stooopp" gil ik van het lachen. Ik zie dat iedereen ons aankijkt, "Lando iedereen kijkt" "maakt mij niet uit, je had mij wat beloofd" zegt hij grijnzend, Ik geef hem een kus. "Je wacht maar lekker" "ja maar" "geen gemaar zitten nu" Lando zucht en gaat zitten. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en kijk naar zijn hand die de mijne vast pakt, ik kijk hem aan. Ik zie dat hij glimlacht. Ik zie dat aan zijn wangen. Na ongeveer 10 minuten stijgt het vliegtuig op, ik vind het nogsteeds eng. Ik kijk bang Lando aan, je kan me een angsthaas vinden maar ik heb genoeg angsten. Als we eenmaal weer recht zijn doe ik mijn gordel los en ga bij Lando opschoot zitten. "Schatje niet doen" "ja maar nou" zeg ik semi verdrietig. "Ik wil knuffelen" "nou oke vooruit, maar niet de hele tijd" ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. Ineens trekt Lando zacht aan mijn haar, "auw dikzak" "moet jij zeggen, je wurgt me half" "dan weet ik wel dat je niet weg kan" zeg ik grijnzend. Ik kijk zijn kant op en geef hem een kus, "nou nou kan het eraf' zegt hij met de grootste grijns die ik ooit op zijn gezicht heb gezien. "Lando d'r zijn meer mensen, niet iedereen hoeft ons aan te kijken" ik zie dat hij zich er vrij weinig van aantrekt, ik zie dat hij dichterbij komt en dan voel ik zijn zachte lippen weer op die van mij, het voelt als een eeuw maar t zijn gerust 3 seconde. Ik glimlach, "kunnen we Frozen kijken" vraag ik, ik zie hem lachend knikken. Ik glimlach, ik ga naast hem zitten en open mijn laptop, ik connect mijn oortjes en geef er 1 aan hem. Ik start Disney+ op en zet Frozen Op, we zijn er al binnen 1,5 uur dus precies wanneer deze film eindigt. Als we landen sluit ik snel mijn laptop af en stop hem in mijn tas. Zodra we stil staan, en het vliegtuig uit zijn loop ik naar de bus die ons naar het hotel brengt, ik loop naar de balie. Voordat ik überhaupt iets kan vragen, hoor ik naast me. "Eva?" Zegt een klein meisje, van denk ik zo'n 6 jaar. "Hey, wil je wat vragen?" Ik zie dat ze knikt. "Zou ik met jou en Lando op de foto mogen" vraagt ze, ze wordt verlegen. "Tuurlijk" zeg ik glimlachend, "Lando kom is" zeg ik. Lando komt onze kant op, "wilt ze op de foto" ik knik, we zakken beide door onze knieën. Ik zie dat haar moeder de foto maakt, "heel erg bedankt" zegt ze. "Geen probleem" zeggen Lando en ik tegelijk. Ik geef haar nog een knuffel en kijk dan naar Lando. Ik pak zijn hand en we lopen naar mijn vader die 2 pasjes in m'n handen duwt. "Jeetje mag ook wel met beleid hoor ik heb gevoel" "jaja ga nou maar jullie spullen weg brengen we moeten zo weg" zegt hij. Ik zucht en loop naar de lift, 6e etage kamer 646. Ik zet mijn koffer neer en plof op bed,  Ik zie hoe Lando naar mij kijkt en z'n hoofd Schud, "nee jij bent altijd zo lekker actief wil je zeggen" ik zie hem glimlachen en knikken. Ik begin keihard te lachen, "doe eens lief tegen mij" zegt hij terwijl hij naast me komt liggen. "Ik zal erover nadenken" zeg ik, Ik draai op mijn zij zodat ik Lando aankijk, ik voel zijn hand op mijn wang die een pluk uit mijn gezicht strijkt. Ik glimlach, daarna rust zijn hand op mijn wang. Ik kijk hem aan, ik zie hem langzaam dichterbij komen. Ik sluit mijn ogen en voel zijn lippen op de mijne. Het gevoel alsof ik op wolken sta, met de jongen van mijn dromen. Gelukkiger dan ooit.

(Lando Norris POV)

Ik zet voorzichtig mijn lippen op die van haar, mijn buik gaat te keer. Niet normaal, ze doet echt iets met me. Ik laat me iets boven haar hangen, ik voel haar hand op mijn borst. Man, dit gevoel maakt me gek. Ik voel haar hand onder mijn trui glijden. Ik besluit hem uit te doen, ik zie haar ogen over mijn borst rollen. Ze maakt me gek, ik laat mijn hand onder haar shirt glijden. Ik zie dat ze er kippenvel van krijgt, ik schuif haar shirt een stukje omhoog. Ze bijt op haar lip, "als ik moet stoppen gewoon zeggen oke?" Ze knikt, ik doe haar shirt voorzichtig uit. Ik ga naast haar zitten en zet haar bij me op schoot. Ik druk zachtjes kusjes in haar nek, ik hoor haar zacht kreunen. Ik maak voorzichtig haar broek los. Ineens gaat haar telefoon af, "o fuck, mijn vader belt" ze doet snel haar broek vast en haar shirt aan. "O kom op, t begon net leuk te worden" zeg ik nogal geïrriteerd, "ja vertel dat hem maar" zegt ze. Ik doe snel mijn shirt aan en word mee gesleurd naar beneden. Waar iedereen al staat en ons aankijkt. "Waar waren jullie?" "Pap dat boeit nu echt helemaal niks" zegt ze, "nou voor deze ene keer zie ik t door de vingers maar nu lopen" ik trek Eva mee, naar een stuk voor de groep. Ik zie dat ze erg stil is en de hele tijd wegkijkt. "Eef wat is er?" "Oh euhm nee niks" "Eva zeg, ik zie het aan je" ik sla mijn arm om dr heen. "Ik ben bang dat mijn vader ons minder gaat respecteren en" "Eva rust, t komt echt wel goed" Zeg ik en knuffel haar. Ik voel hoe ze me stil laat staan, ik kijk in haar mooie bruine ogen. Gewoon perfect is ze, ik voel haar lippen voor een seconde op die van mij. Ik druk ze er langer op, dit moment laat mij gewoon mezelf voelen. Ik zie dat de groep langsloopt. "Jongens kom op" roept Carlos ineens. Ik begin te lachen, ik zie dat Eva rood word. "Nou kom" ik pak haar hand en we lopen naar het circuit. We hebben vandaag track walk, ik zie dat Eva een andere kant oploopt. Die gaat waarschijnlijk haar camera klaar maken.

(Eva Brown POV)

Als we op de baan aankomen loop ik snel naar binnen om mijn camera klaar te maken, als ik naar de rest wil lopen staat er ineens iemand. "Ho sorry" zeg ik. Ik kijk omhoog en daar staat een jongen, bruin haar en bruine ogen. "Het spijt me, ik had op moeten letten" zegt hij. Ik merk dat hij lang naar mijn ogen kijkt, ik loop snel naar Lando. "Hey" "hey" zeg ik. Ik maak een paar foto's van de baan. Die jongen van net zit maar in m'n hoofd, ik kan me niet focussen. Ik besluit maar bij Lando te gaan lopen, "hey wat is er aan de hand?" "Ben gewoon niet lekker" ik zie dat Lando stil gaat staan. "Kom maar op m'n rug ik til je wel" "nee ik loop wel" "Eef kom op" Zegt hij, ik spring zuchtend op zijn rug. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder, als we terug zijn loop ga ik achter zitten. Ik kijk op Instagram, wat ik me kan herinneren is dat hij een rood pak aan had, van Scuderia Ferrari,  ik zoek op het Instagram account. Ik zie Sebastian en Charles. Ik kijk op Charles zijn account, dat is hem. Ik besluit hem te volgen, binnen 3 minuten krijg ik een DM. Van hem, ik open hem. "Hey" staat er. Ik sluit snel mijn insta want Lando komt aanlopen, "hey schatje" "hey" zeg ik. "Gaat t alweer" "jawel" ik voel een kus op mijn wang. "Wacht Lando" hij kijkt mijn kant op, "ken jij hem?" Ik laat mijn telefoon zien. "Oh dat is Charles, ik stream wel eens met hem. We kunnen zo wel naar hem toe" ik knik, "ik pak snel m'n jas en dan gaan we" nog geen minuut later is Lando al weer terug. Ik sta op en loop samen met hem naar Charles, die staat bij George en 2 vrouwen. Ik denk hun vriendinnen. "Eyy" zegt Lando ineens. "Hey" hoor ik van hun 4. "Hey" zeg ik, "oh jij bent dus Eva, Ik ben Charlotte" zegt een van de meiden, ik knik en krijg een knuffel van haar. "En ik ben Carmen" zegt de ander die naast George staat. Ik knik en knuffel haar. Ik zie George naar mij kijken, "wat kijk je reus" ik hoor hem lachen. Ik duw hem zachtjes, ik zie Charles naar mij kijken, ik glimlach. Ineens worden ik van achter opgetild. "Hoi kleintje" "hoi Max" ik hoor hem lachen. Ik word neergezet en ik knuffel hem, ik zie dat Lando met zijn rug naar mij toe staat en niet oplet. Ik sprint op hem af en spring op zijn rug. Ik hoor hem gillen, ik ga helemaal stuk. "Eva schijtkind" "nou hou ook van jou" zeg ik. Ik laat mijzelf van zijn rug glijden en hij draait zich om, ik word naar hem toegetrokken. "Hey lekkerding" zegt hij, "hey sexy" zeg ik grinnikend. Ik voel zijn lippen binnen een paar seconde op de mijne, "jongens kap met zo klef zijn" zegt George ineens. "Laat ze gelukkig zijn" hoor ik Charles zeggen, ik voel dat Lando mij optilt. "Dan gaan wij toch" zegt hij, ik begin te lachen. Lando tilt mij naar zijn kleedkamer, hij legt mij op de tafel en gaat boven mij hangen. Ik voel zijn lippen zacht in mijn nek, ik bijt op mijn lip en besluit zijn shirt iets omhoog te doen als teken. Ik zie dat hij t opmerkt en zijn shirt uit doet, ik voel hoe zijn warme handen onder mijn shirt glijden. Ik kijk hem aan, ik vertrouw hem hiermee. Ik voel zijn lippen op mijn schouder, o man dit gevoel maakt me gek. Ik voel zijn handen mijn broek losmaken en binnen 5 minuten zijn we onszelf in elkaar kwijtgeraakt

Can This Be Forever? - Lando NorrisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu