hoofdstuk 22

1.1K 16 0
                                    

(Eva Brown POV)

Ik word wakker van mijn telefoon die afgaat, "ja?" Zeg ik half slapend. "Hehe je neemt op, kom naar mijn huis" zegt de stem, "wie is dit?" "George idioot" "oh had je me niet wat later kunnen bellen?" "Lieve schat t is half 11" "oh godverredomme" ik hang op en sprint naar de badkamer waar ik snel douche. Ik loop snel naar de kleding kast en pak een random witte spijkerbroek en een oude Adidas trui uit 1988, heeft mijn moeder ooit aan me gegeven. Ik doe mijn sneakers aan en loop de keuken in, waar lando staat. "Goeiemorgen slaapkop" zegt hij, "hey" ik pak een appel en druk een kus op zijn wang. "Ik ga naar George tot straks" "hey wacht is" ik draai me om. "Vanavond heb je niks te doen right?" Ik knik, hij knikt en gaat weer verder met waar hij mee bezig was. Ik ren naar mijn auto en rijd naar George zijn huis, het is ongeveer 40 minuten rijden. Ik bedoel vroeger woonde ik bij hem in de straat tot mijn ouders t leuk leek om te gaan verhuizen, toen woonde ik een uur van hem vandaan. Het scheelt dus wel van waar lando woont, ik parkeer mijn auto en stap uit. Ik loop naar de voordeur waar George al staat, ik knuffel hem. "Hoi reus" zeg ik, "hoi lilliputter" ik por in zijn buik. "Wees eens lief" zeg ik semi beledigd. We lopen naar binnen, ik ga op de bank zitten, Alison komt binnen. "Heyy Eef hoe is t?" "Oh hey Alison goed hoor met jou?" "Ja ook goed hoor, maar ik ga weer verder in de tuin zodat jullie gewoon samen kunnen zijn" en ze loopt de tuin in. "Oke heb je nieuwe tea" zeg ik tegen George terwijl ik zijn kant op draai. "Wat wil je weten" "Of Carmen zwanger is van je duhh" "nee dat is ze niet sukkel. Jij denkt aan dingen die never nooit zijn gebeurt. Vertel jouw shit" zegt hij. "Oke oke uhmm, nou Lando en ik zijn weer samen" "wacht wat? Jullie zijn echt een freaking stoplicht" "kan ik er wat aan doen" we lachen en dan start George Netflix op. We gaan Ginny en Georgia kijken, ik leg mijn hoofd op zijn schoot. Ik voel hoe mijn telefoon trilt in mijn broekzak, t is snapchat. Tuurlijk Lando, ik zie allemaal fotos van hem in z'n simulator. Zijn knie zit in het gips dus hij kan gewoon gas geven enzo, ik stuur een foto van George en mij terug. Ik druk op versturen, ik krijg een foto terug van een zielig gezicht. ' meneertje is niet zielig :D' stuur ik naar hem toe. 
Als t half 5 is word ik gaat de deurbel, "ik ga wel" ik ren naar de voordeur waar Carmen staat. "Heyy" zegt ze, "heyhey" ik knuffel haar. We lopen naar binnen, ik krijg een jurkje in mijn handen gedrukt. "Doe aan" zegt ze, "waarom?" "Omdat je zo een date hebt misschien" zeggen ze tegelijk. Ik grinnik zacht, ik sprint naar George zijn kamer waar ik t jurkje aandoe, ik stop mijn kleren in mijn rugzak en sprint naar beneden. "En?" Zeg ik als ik binnen kom, "woowww pretty" zeggen ze allebei. Ik glimlach, ik loop naar de gang waar ik voor de spiegel ga staan en mijn haar los doe, er zakt bruin krullend haar naar beneden over mijn schouders. "Caaarrrr heb je een borstel?" Roep ik half. Ze komt de gang in en geeft haar borstel. Ik besluit mijn haar half op te steken, Carmen pakt haar make-up tas uit haar eigen tas en zet die voor me neer. "Oke duss je moet d'r cute uitzien" ze begint mijn make-up te doen, als ze klaar is kijk ik in de spiegel. "Wow dit heb je mooi gedaan" ik knuffel haar, ik doe mijn sneakers weer aan en loop samen met Carmen de woonkamer in. "Sheesh pretty girfriend and bestfriend" zegt George. Ik glimlach, de deurbel gaat. George sprint naar de voordeur, ik hoor lando zijn stem. Ik wil de gang inlopen maar ik word tegengehouden, "laat me ik wil hem zieeen" lando komt binnenlopen, mijn mond zakt open. Ik voel lando zijn armen om mijn middel, "ur pretty" fluistert hij in mijn oor, ik glimlach. "Nou gaan anders komen jullie te laat" Lando pakt mijn hand en we lopen samen naar zijn auto. Ik stap in en we rijden naar een van de duurste restaurants van Londen. "Lando nee idioot, dit hoef je echt niet te betalen voor mij hoor." "stil en probeer gewoon een avond te genieten oke?" zegt hij, ik knik voorzichtig. Kijk, ik vind t allemaal echt heel lief dat ie dit regelt enz. maar zoveel geld hoeft er niet aan mij uitgegeven te worden, ik ben al dankbaar dat ik elke dag met hem samen mag zijn, meer wil je als meisje toch niet wensen? We stappen uit en lopen het restaurant binnen, ik houd Lando zijn hand vast, "goedenavond" zegt de man, "goedenavond, ik had gereserveerd op de naam Norris" die man kijkt op zijn lijst en knikt, "volgt u mij maar, U kunt eventueel uw jas aan mij geven" ik doe mijn jas uit en geef hem aan de man, lando legt zijn jas op de mijne. Mijn stoel word naar achteren geschoven en ik neem plaats, "dankuwel" zeg ik, lando gaat tegenover mij zitten. Ik kijk hem aan en we beginnen te praten over van alles en nog wat, tot er een ober aan onze tafel komt, ik bestel carpaccio en Lando bestelt een over deluxe steak. Ik voel dat Lando mijn hand vastpakt en ik kijk hem aan, ik glimlach, "dankjewel nog steeds voor deze avond" "t is allemaal speciaal voor jou Eef, je verdiend dit" ik glimlach en geef hem een kus. Als ons eten op tafel word gezet wil ik een hap nemen, "Oh wacht een seconde" zegt de ober ineens en neemt mijn bord en die van Lando mee, onze tafel wordt ook verplaatst. Ik kijk Lando raar aan, hij haalt zijn schouders op. Er is op de begane grond een dansvloer met rustige muziek, Lando pakt mijn hand en we lopen er samen heen. Ik voel hoe hij zijn armen om mijn middel slaat, ik sla mijn armen om zijn nek. Er staan meerdere stellen om ons heen, ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. Na ongeveer 10 minuten voel ik dat mijn maag rammelt, de ober komt naar ons toe en zegt dat we hem moeten volgen. We lopen naar het dakterras, alleen voor ons. Het is helemaal donker buiten, er staat 1 tafel met een aantal kaarsen. Ik glimlach en knuffel Lando, ik ga aan de tafel zitten waar mijn eten voor me neer word gezet. "Mag ik nu wel gewoon eten zonder dat de tafel word verplaatst?" lando knikt grinnikend, ik eet mijn salade op. Als we klaar zijn sta ik op en ga ik op de rand leunen, je kijkt uit over Londen,  ik voel 2 warme handen op mijn heupen. Ik glimlach, " Schatje?' zegt hij, ik draai me om, ik voel zijn zachte lippen op de mijne. We staan zo voor ruim 4 minuten, er worden ondertussen wel een paar foto's van ons gemaakt, het maakt me niet uit, ik geef om hem en ik heb op dit soort momenten alleen maar oog voor hem. Als lando de zoen verbreekt loopt hij naar binnen om af te rekenen, ik pak zijn hand en we lopen naar buiten. We lopen naar een parkje in de buurt, het is hier zo mooi savonds. Na ongeveer een half gaan we terug naar de auto en rijden we naar huis. Veel van de rit krijg ik niet mee omdat ik heel diep slaap

Can This Be Forever? - Lando NorrisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu