Leonardo | taekook

17: Hepimiz Biraz Yahuda'yız

Selamlaarr. Leonardo ve Salaì'yi getirdim sizlere.

Bizimkiler yorumlarınız için çok teşekkür ediyorlarmış, Jeongguk söylerken biraz zorlandı ama hallettik. Yavaştan insan oluyor.

Siz bu bölümü okurken ben ağlayarak anatomi çalışacağım, yorumlarınızla beni mutlu ederseniz bu sefer belki mutluluktan ağlayabilirim. 🥺😭

Medya: Jacob Ladegaard, Jacob's Piano - Emotions

Keyifli okumalaarrr!

___

17 | Hepimiz Biraz Yahuda'yız

Jeongguk

Vücuduma sıkıca sarılmış ve hafifçe hareket eden kolları hissederken göğsümün üzerinde kendini bana bastıran bir baş ve bacaklarımın arasındaki bacaklar biraz daha ayılmamı sağlamıştı. Gözlerimi hâlâ açamıyordum, birbirimize açıldığımız o günden sonraki birkaç gündür sürekli sabaha karşı uyuduğumuz için yeterince uykumu alamamış olmalıydım. Sırtım biraz tutulmuştu, hissediyordum ve bir kolumun da uyuştuğunu duyumsuyordum.

"Jeongguk?" diye büyük ihtimalle yeni uyandığı için daha da kalınlaşmış ve biraz pürüzlenmiş sesiyle adımı seslenen Taehyung algılarımı biraz daha açmıştı.

"Hmm?" diye mırıldandım ve kollarımı biraz hareket ettirip yan dönmek adına kalçamı oynattım ancak bedenime daha da sıkıca sarılan kollarla hareketlenmemi durdurmak zorunda kalmıştım.

"Böyle dur biraz daha." diyip burnunu göğsüme sürttü ve derin bir nefes aldı. O böyle yapınca da ben elbette hareket edip onun isteğini reddedemedim, o nedenle bir elimi kaldırarak saçlarının arasına parmaklarımı yerleştirdim ve ufak ufak tutamlar alarak sevmeye başladım.

Hâlâ kollarını sıkı sıkı bedenime sarıyordu ve yüzünü sürekli olarak göğsüme sürtüyordu. Sanırım uyanmak istemiyor ancak uyanmak zorunluluğunda olduğunu biliyordu.

"Taehyung'um... Kalkmak istemiyor musun?" diye fısıldadığımda başını olumsuz anlamda sallayarak dudaklarını kıyafetimin üzerinden göğsüme bastırmıştı.

"Peki o zaman, biraz daha uzanalım." diyerek kollarımın tutuşunu biraz daha sıkılaştırıp Taehyung'u göğsümde biraz daha yukarı çektim.

Şu an fark ediyordum ki başımın altında yastığım vardı ve normalde sabah uyandığımda yastığım sürekli başka yerlerde olurdu ancak şu an durum böyle değildi ve Taehyung da göğsüme uzanıyordu. Ya gece uyanmış ya da benden erken kalkıp başımı yastığa koymuştu. Bunu düşünmemle kalbim hızlandı ve heyecanlandığım için ellerimin hafiften soğumaya başladığını hissettim.

"Yorgunum." diyerek kirpiklerine parmak uçlarımı sürttüm ve usulca okşadım. Bir süre durduktan sonra başını biraz daha hareket ettirdi ve bana biraz daha yaslandı. Ufak bir mırıldanma bıraktı.

"Göğsünün içine girmeye çalışıyorum." diyerek kıkırdayıp yanağını iyice göğsüme yasladı, kollarını biraz daha sıktığında hafifçe kıkırdamış ve alnına düşen saçları kulağının arkasına doğru itmiştim.

"Zaten orada değil misin?" dediğimde başını kaldırıp gözlerime baktı ve gülümseyerek tekrar eski konumunu aldı.

Yatağımızın çevresindeki perde kapalı olduğundan dolayı çok da aydınlıkta bulunmuyorduk ve bu loş ışık nedense birbirimize daha yakın hissetmemizi sağlamış gibi hissediyordum. Ya da gerçekten Taehyung sağ olsun, fazlaca yakın olduğumuzdan da böyle hissediyor olabilirdim. Ancak şu an içim huzurla doluydu. Asla hayal edemeyeceğim bu anları şu an yaşıyor olmam inanılmazdı.