Eve kendisinin başarısını kutlamak için koşarak gelen periler Taehyun'un, kurtarıcılarına sıkıca sarılmış olduğunu görünce temaslarının onlara zarar vereceğini bildiklerinden ayırmaya koştular. Başlarına dikildiklerinde perinin çatlamış bedenini görünce kollarından sıkıca tutup dışarı çıkardılar Taehyun'u.
İçeri girmeye çalışmak inanılmaz yorucu geliyordu gözüne. Camı açık pencerenin önüne ayaklarını sürüye sürüye gitti. Annesinin başında bir kaç peri vardı ve anlamadığı dilde bir şeyler söylüyorlardı. Konuşmaların sonu gelince Taehyun sadece iki defa sarılabildiği annesinin bedeninin paramparça olup tozlarının bile yok olduğunu gördü.
Annesi tüm varlığıyla gitmişti.
Dizlerinin üzerine doğru yere oturduğu sırada içerideki periler kapının dışına çıkmış Taehyun'u arıyorlardı gözleriyle.
"Başarınızı kutlarız efendim, bundan sonra kimseyle temastan kaçınmanıza gerek yok. Artık resmen periler ülkesinin kurtarıcısı sizsiniz."
"Annem, öylece bitti mi?"
"Düzene ayak uydurmak, ayak diretmekten daha zordur efendim. Kabullenmek herkes için iyi olacaktır."
"Burada kalmak istemiyorum. Evime döneceğim." sayıklar gibi konuşuyordu Taehyun. Karşısındaki periler onun durumunun pek iyi olmadığını anlayınca kendi aralarında bakışıp ona döndüler.
"Efendim bir süre dinlenmeniz sizin yararınıza olacaktır. Daha sonra konuşalım bunları."
Bedenini daha fazla ayakta tutamayacağını biliyordu. Kaç gündür uyumadığını sayamıyordu bile. Evrenler arası geçişini bile en son rüyada yaptığı zaman hafızasında net değildi. Usulca başını salladı. Annesinin evine doğru ilerlerken arkasınadaki perinin sesiyle onlara bakmadan durdu olduğu yerde dinlemek için.
"Efendim bu evde kalmaktansa beomgyu'nun evinde kalmanız daha iyi olmaz mı?"
"Başka yerde kalmak istemiyorum ayrıca buraya da kimse gelmesin lütfen sadece birazcık uyumak istiyorum."
"Efendim annenizin ölmekten başka çaresi yoktu."
Başka çaresi yoktu da ne demek oluyordu. Sürekli birilerinin başka çaresi olmuyordu ve tek sebebi başkalarının yaşamasıydı. Annesi kendi ufak ailesine dönmek için buradaki son görevini yerine getirmek istemişti ama karşılığında ölmüştü.
" Eğer zaman durdurulmasaydı annem yaşayabilir miydi?" cevabını gerçekten merak ettiği için periye doğru döndü. Yüzünü okumak istiyordu ama okunmaya gerek bile kalmadan perinin şaşırdığı belli oluyordu. Pot kırmıştı.
"Zamanın durması mı?"
Taehyun ne kadar beomgyu için çok iyi şeyler düşünmese de o an gerçekleri söylemek en mantıksız şey gibi geldiği için sessiz kalmıştı.
"Evrenimizde zamanla oynamak yasak efendim. Bu bir sürü sorunu beraberinde getirir ama bunu söylediğinize göre bu yasak çiğnenmiş ve yapabilecek tek kişi beomgyu olduğuna göre ailesinin intikamını böyle almaya çalılıyor olmalı. Uyardığınız için teşekkür ederim."
Taehyun ona cevap bile veremeden üç peri aniden kanatlanıp ormana doğru uçmuşlardı. Peşlerinden gitmek için hem yavaş hem de yorgundu. İçeri geçip iç odaya doğru gitti. Annesinin her zaman otırduğu sandalyenin yanında katlı bir şekilde duran battaniyeyi alıp salona geri döndü. Annesinin en son bedenin düştüğü yerin üzerine uzanıp battaniyeyi kendi üzerine serdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAİRY |TAEGYU |
Фанфик"Ne yani baba, rüyamda peri görürsem istediğim mucize benim olur mu?" "Aynen öyle oğlum, eğer rüyana peri girerse istediğin gerçek olur."
