MIKNATIS

Bu nasıl bir gün

Dün akşam aldığım heycanlı haber sonrasında gece uyuyamamıştım.
Bu sıkıcı şehirden burdan gidicektik.
Babam üç güne kalmaz taşınırız demişti.
Nereye taşınacaktık? Heycandan bunu bile soramamıştım.
Alarmımın çalmasıyla kalktım hazırlandım ve salona indim.
Anneme masayı kurması için yardım ederken bir yandanda bir sürü soru soruyordum.
Azra:Anne nereye taşınacağız?
Zeynep(annesi):İzmire anneceğim.
Azra : Hımm peki evimiz nasıl ?
Annesi : Müstakil bir ev iki katlı.
Azra : O zaman  en büyük oda benimdir .
Konuşurken çoktan masayı kurmuştular.
Annesi:Azra kızım gidip babanı çağır.
Azra:Tamamdır hemenn.
Azra anne ve babasının yatak odasına giderken babasının telofon konuşmasına kulak misafiri oldu.
Hakan(Babası):Eskişehiri kızım için terkediyorum.Bu onun iyliği için yoksa gerçekleri ögrenectir.
Azra şaşkınlık içinde kaldı neydi bu gerçekler ailesi ondan ne saklıyordu.
Içinden şimdi boşver bunu babasının telofon konuşmasını duymamış gibi kapıyı çalarak içeri girdi .
Azra :  Baba kahvaltı hazır.
Babası : Tamam canım geliyorum.

Azra mutfağa doğru giderken aklı babasının telofonda dediklerine takıldı.
-Neydi bu gerçekler ?
-Benden neden saklıyorlar ?
-Bana niye anlatmıyorlar ?
Bu gibi aklında bir sürü soru vardı.
Bu konuyu bırakmıyacaktı er yada geç bu soruların cevabını alacaktı.

Hep birlikte kahvaltı masasına oturudular.
Babası fazlasıyla gergindi.
O telofondaki kişi ona ne demişti Azra babasını ilk defa bu kadar gergin ve düşünceli görüyordu .Dayanamadı ve
:Baba ne oldu sana niye bu kadar gerginsin ?
-Birşey yok kızım.Sadece şu taşınma mevzusu biraz kafamı yordu.
-Neden bi anda taşınma kararı aldık ?
-Kızım bunu istiyen hep sendin.
-Ama niye şimdi ?
-Uygun bir ev buldum ve taşınıyoruz bu kadar !!!
Azra babasının bu tepkisine çok şaşırdı babası ilk defa Azraya bağırmıştı.
Gözleri doldu ve kırgın bir ses tonu ile  -Ben okula gidiyorum görüşürüz.
-Görüşürüz kızım.
Evden çıkar çıkmaz telofonunu kapattı ve arka cebine attı .
Tek başına yürüyerek okula gidecekti.

Okula geldiğinde ders çoktan başlamıştı. Oysaki Azranın umrunda değildi.Arkadaşlarınlan ve öğretmenlerinlen vedalaşıp çıkacaktı.
Bahçeye oturdu ve aklı yine babasının dediklerine gitti.
Başına birşeyler gelcekti hissediyordu.
O ara zil sesi ile okula yöneldi ve sınıfa çıktı.
Buse yanına yanaştı.
-Kızım nerdesin sen ya manyakmısın.
Arıyoruz ulaşılamıyor .Annenler falanda hep beni aradılar ulaşamıyoruz okula geldimi diye.
Nerdeydin sen bu saate kadar ?
-Hiçbiryerdeydim okula yürüme gelmek istedim ve telofonumuda kapalı unuttum bu kadar .
-Tamam neyse boşver.
Sırama oturdum ve Buseyi yanıma çağırdım.
Heycanla yanıma geldi.
-Aa sen beni yanına cağırırmıydın noldu ??
Buselen samimi arkadaştık ama okul icinde pek konuştuğmuz söylenemezdi.
-Biz gidiyoruz.
-Nereye gidiyorsun kızım,şaka yapıyorsun değilmi ?
-Hayır. Biz izmire taşınıyoruz.
Buse Azraya cevap bile vermedi ama gözleri dolmuştu .
Titrek sesiyle
-Bağlantıyı kesmicez tamammı sürekli konuşacağız.
-Tamam söz veriyorum.
O ara bir anda ayağa kalktı ve tahtanın önüne geçti.
-Arkadaşlar beni dinleyin.
Ne yapıyorduki bu şimdi.
Ve devam etti
-Aramızda bugün var olan ama yarın bu okulda  olamayacak biri var.  Azralar taşınıyormuş. Bugün onunlan son günümuz .Perşembe günü taşınacaklar.Okul çıkışı Mc Donals da buluşuyoruz veda etmek için.
Herkes tamam olur,geliyoruz diye konuşurken  yanıma hiç beklmediğim biri geldi.
Emir yanıma geldi:
-Gitme olmazmı ?
Şaşkınlıkla suratına bakarken şok olmuştum bu nedemekti ?
-Nasıl yani Emir ?
-Gitmeyin Azra burda kalın .
Belki bunları demek için geç kaldım ama ben seni seviyorum.
Şok olmuştum ne diyeceğimi bilmiyordum. Öylece bakakaldım suratına.
-Ben düşunmek istiyorum.
Diyebildim sadece .
-Peki akşam görüşürüz.
Neden şimdi bana böyle birşey dediki.
Aklımda Emirin çıkma teklifi,Babamın telefon konuşması beynim karman çorman olmuştu.
Ögretmenler odasının önüne geldiğimde üstümü başımı düzletip içeri girdim .
Ögretmenlerimle konuştuktan sonra okuldan çıkıp bahçeye indim.
Aklıma telofonumu açmadığım geldi ve telofonumu açtım pin kodunu girdim.
7 cevapsız arama ve 4 mesaj vardı .
Buse ve annemden gelen çagrılardı.
Annemi aradım ve otobüs durağına doğru ilerlemeye başladım.
-Kızım nerdeydin sen çok telaşlandım.
-Okuldaydım anne telefonu kapalı unutmuşm özür dilerim.
-Buse okulda olmadığnı söylemişti ama.
-Yürüme gittiğim için geç kaldım şimdi çıktım ve eve geliyorum anlatacaklarım var.
-Tamam canım bekliyorum.
Çoktan durağa gelmiştim.
Biraz bekledikten sonra otobüs geldi kartımı okuttum ve rastgele bir koltuğa oturdum .
Bir yan koltukta oturan 19-20 yaşlarındaki çocuk sürekli bana bakıyordu bundan rahatsız oldum ve dayanamadım.
-Kusura bakmayında neden sürekli bana bakıyorsunuz ?? Yüksek sesle söyledim.Otobüsteki insanlar bi anda bana döndü.
-Size baktığımı kim söyledi .
-Otobüse bindigimden beri gözünüz sürekli bende .
-Kanıtlayın.
Ne kadar gıcık bir insandı böyle.
-Kanıta ihtiyacım yok sorumun cevabını verirseniz sevinirim!!
Çocuk sadece gözleri ile baştan aşagı beni süzdü ve önüne döndü.
Çok sinirlenmiştim nerdeyse evimden üc sokak geride indim.
Daha bir iki dakika geçmeden otobüs durdu ve içinden kavga ettiğim çocuk indi.Bana doğru yürümeye başladı.
Ne yapacaktım.
Korkusuz bir şekilde bende ona doğru yürüdüm.
Aramızda nerseyse yarım metre vardı konuşmaya başladı.
-Yüzünüze hiç baktınızmı ?
Ne kasdetiyordu.Cebimden telofonumu çıkarttımve kamerayı açtım yüzümde hiç birşey yoktu.
-Ne varmış yüzümde!!dedim sertçe.
-Çok güzelsiniz ,hemde aşırı güzelsiniz size bakmamın sebebi buydu.
Hiç bir şeyden demeden ilerlemeye başladım.
Arkamdan bağırmıştı
-Ben öyle demek istemedim.
Ağzımdan istemizce
- Yavşak ne dediğin umrumda bile değil.
Dediğim onu kızdırmıştı koşarak peşimden geliyordu.Allahım ne yaptım ben diye icimden geçirdim koşabilecğim kadar hızlı koşmaya çalıstım ama imkanı yoktu.
Boyu çok uzundu çoktan bana yetişmişti bile .
Bileğimden tuttu ve
-Nededin bir daha tekrarla.
Korkmama rağmen cesurdum
Heceliyerek
- Yav şak ne de di ğin um rum da bi le de ğil.
Yüzunde saçma bir gülümseme belirdi.Omuzlarımdan tutarak beni duvara yasladı .
-Fazla cesursun.
-Bu seni ilgilendirmez!
-Doğru düzgün tanışamadık ben BERKAY TAŞ
-Sana adını soran olmadı.
Bir yandan kollarının arasından sıyrılmaya çalısıyordum ama imkanı yoktu benden güçlüydü ve uzundu .
-Senin adın ne ?
-Sanane
-Bana adını söylemden burdan kurtlanmayacaksın bunu bil.
-Off tamam ben Azra oldumu.
-Soyadın yokmu Azra .
Fazlasıyla sinirlenmiştim .
-Yok soyadım falan. Kolunu ısırdım ve koşa koşa evimizin olduğu sokağa girdim arkamdan bağırmıştı ama dönüp bakmadım.
Eve ter içinde  vardığımda annemi öptükten  sonra odama geçtim.
Duş almaya girdiğimde ise aklımda berkayın kim olduğu emirin ettiği çıkma teklifi babamın telofon konuşması.
Bu düşünceleri kenara bırakıp duştan çıktım.
Saçlarımı kuruttum, geçen ay aldığım mavi elbesiyi giydim. Üstüne deri ceketimi hazırdım .Biraz makyaj yaptım ve salona indim.
Anneme sınıfça Mc donals'a gideceğimizi anlattım. İzin aldıktan sonra bana
-Ne anlatacaktın ?
-Bunu anlatacaktım anne.Oysaki kafamda Emir dediklerini anlatmak vardı .
Anneme veda edip çantamı ve telofonumu aldıktan sonra evden çıktım.