Saçlarını taramamı ister misin?

18

Dikkatli okuyun her an her şey olabilir öhm öhm benden söylemesi ಡ ͜ ʖ ಡ

Haftanın son günüydü. İlk haftam öyle böyle geçmiş ve sonunda okula gidecekleri son gün gelmişti. Bir sonraki haftayı düşünmek bile istemiyordum. Her zamanki gibi sıkıcı geçecekti çünkü.

Herkes dışarı çıkarken Bakugou yerinden kıpırdamamıştı.

'Okula geç kalmayı planlıyorsan güzel gidiyorsun şuanlık'

'Okula gidemiyorum ki. O salak deku yüzünden ceza aldım!'

'Naptın acaba çocuğa. Neyse ki ölmemeyi başarmış.'

'Yarım piç olmasa zevkle öldürürdüm! Araya girip duruyor neymiş sevgilisini kurtaracakmış.'

'E haklı çocuk sevgilisi sonuçta kurtarmasın da napsın'

'Onu da geberticem!'

'Gebertirsin gebertirsin. Evde ne yapacaksın ki hem?'

'Bu lanet yurdun temizliğini'

'Ooh hadi kolay gelsin sana biliyorsun çoook isterdim yardım etmek ama ayağım yüzünden mümkün değil'

Sinirli sinirli temizlik eşyalarını hazırlamaya gitti. Ben ise burada mutluluktan ölecektim çünkü Bakugou'nun temizlik yapmasını izleyecektim. Belki biraz yardım edebilirdim. Elimden geldiğince yapardım.

O temizliğe başladıktan sonra yanına gittim.
'Ne var! Otursana yerine sen'

'Canım sıkılıyor.'

'Napabilirim? Git otur naparsan yap!'

'Yoo'

'Ne yoo'

'Ben de yardım edicem. Burası çoook büyük bitiremezsin ki bir günde.'

'Sen yardım etsen bitecek sanki'

'Tabii, sen benim nasıl temizlik yaptığımı bilmiyorsun daha'

'Ama ayağının ne halde olduğunu biliyorum. Şimdi git otur şu salonda'

'Aman be iyilik de yaramıyor'
İzin vermediği için yapacak bir şeyim yoktu. Her zamanki gibi geçecekti demek ki bu gün de. Tek fark izlediğim şey televizyonda değil evin içindeydi.

Film izler gibi onu izlemem onun hiç umrunda değildi. Bense sanki karşımda dünyanın en güzel filmi çevriliyormuş gibi büyülenmiş bir şekilde onu izliyordum.
Birinin temizlik yaparken ki hali bile insana mükemmel gelebilir miydi? Bana geliyordu.

Benim göremeyeceğim yerleri temizlemeye geçinde sıkıntıyla başımı televizyona çevirdim.

'Offf ne diye her yer açık alan değil ki, rahat rahat da izleyemiyoruz'

Alt katın temizliğini bitirdiğinde vakit epey geçmişti. Yorulduğunu biliyordum. Üst kat daha kolaydı en azından. Çünkü herkesin odasına tek tek girmiyordu tabi ki. Orta alanı halledip bitirmişti.

Sonunda dinlenebileceği için mutluydum. Birkaç kez daha yardım etmek istediğimi söylemiştim ama hiçbirini kabul etmemişti.

Yorgunlukla yanıma gelip oturdu. Şuan aynı koltukta oturuyorduk. Kafasını koltuğun arkasına doğru yasladı ve gözlerini kapadı.
Bu hali o kadar güzeldi ki. O sinirli halinden eser yoktu. Sakin ve rahattı şuan. Uyuyup uyumadığından emin olamamıştım. Nefesleri düzenliydi. İlk oturduğu gibi hızlı değildi.

'Sen bana cidden aşıksın'

Söylediğiyle hafif irkilmiştim. Yeni mi farkettin demek istedim ama diyemedim. Şuan kelimeler ağzımdan çıkamıyordu.