Ξέρω τι σκέφτεσαι! By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 12 Η Ύβη είχε δίκιο

Το πρωί σηκώθηκα με πολύ κόπο απο το κρεβάτι μου,η Ύβη μπήκε στο δωμάτιο και με έριξε πάλι στο κρεβάτι μου φωνάζοντας δυνατά

-Καλά δεν καταλαβαίνεις τίποτα???Η μαμά είπε οτι θα μείνεις στο κρεβάτι όλο το Σαββατοκύριακο....
-Τιιιι???Δεν είστε με τα καλά σας...Σήμερα είναι το πάρτι!
-Μωρέ δεν κοιτάς τα χάλια σου μου θέλεις και πάρτι τρομάρα σου....
-Τι χάλια?Ποιά χάλια???Εγώ είμαι περδίκι!
είπα και ενώ πήγα να σηκωθώ ξανάπεσα στο κρεβάτι με γδούπο!
-Είμαι περδίκι λέει ρε φίλε....που πάει να σήκωθει και είναι έτοιμος να ξαναλυποθημήσει!
-ΟΟΟΟχουυυυύ βλακείες....μια χαρά είμαι....Δεν πιστεύω να είπες στη μαμά για τα κορίτσια???
-Όχι.
-Ω ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕΣ!!! 
τσίριξα χωρίς να προλάβω τον εαυτό μου.
-Σε βρήκε λυπόθυμο στο δωμάτιό μου....κάπως έπρεπε να δικαιολογηθώ.
-Και δεν μπορούσες να πείς ψέματα???Σε εμένα γιατί κάνεις τον πινόκιο σε βαθμό να σου λείπει μόνο η ατάκα θέλω να γίνω αληθηνό αγόρι????
-Εσύ γιατί δεν φυτρώνεις δύο μπας και γίνεις αληθηνό αγόρι???
Την κοίταξα με ένα βλέμμα που πετούσε σπίθες γιατί αν άνοιγα το στόμα μου θα την έκανα να κλάψει για πολλές πολλές ώρες....οπότε κρατήθηκα αν και με το ζόρι.
-Λοιπόν εγώ πάω να συνεχίσω το κέντημα στη κουρτίνα μου...τα λέμε!
-Ναι βέβαια ....πάνε κρύψου στο δωμάτιό σου σαν κότα για να μην ακούσεις τα υπόλοιπα...
-Μιλάς εσύ για κότες????Που τα κορίτσια απο το να τα φτιάξουν μαζί σου προτειμάνε να τα φτιάξουν μεταξύ τους???

Είχα εξοργηστεί πια....γιατί έπρεπε να έχει δεί αυτή τη σκηνή???Τώρα πια θα μου το χτυπάει για το υπόλοιπο της ζωής μου!!!Αλλά δεν θα δω και εγώ κάτι που να την ενοχλεί ή να τη ντροπιάζει???Θα βγάλω έκτακτο παράρτημα!

Μόνο μόλις ξεκίνησα να ηρεμώ άρχησα να σκέφτομαι...πώς μπήκε η Ύβη στο σώμα μου ???
Το πράγμα ήταν πολύ πιο περίπλοκο απο ότι νόμιζα και ο ύπνος με πήρε γρήγορα...

Πάλι είδα περίεργα όνειρα...Το υποσυνήδιτό μου τα έχει παίξει με όλα όσα μου συμβαίνουν...
Ελπίζω να μην το κάνει τακτικά βέβαια γιατί δεν θα το αντέξω....
Βλέπω τον εαυτό μου να αγκαλιάζεται με μια κοπέλα και πάνω στην κρίσιμη στιγμή να πετάγεται η Ύβη απο μέσα μου και να τα διαλύει όλα!
Θα τη σκοτώσω αν ποτέ συμβεί κάτι τέτοιο!Αλλά απο την άλλη το χειρότερο θα είναι αν γίνει το αντίθετο!
Πάνω που είμαι στη φάση μου,στο δωματιάκι μου να βλέπω ταινία να βρεθώ σε ένα εντελώς άγνωστο μέρος μπροστα απο έναν ανεγκέφαλο με κλειστά μάτια και σουφρομένα χείλη....έτοιμο να φιλήσει την αδερφή μου!!!
Όσο το σκέφτομαι με πιάνει ναυτία....και για κάποιον ανεξήγητο λόγο,όποιος και αν είναι αυτός ο κάποιος θέλω να τον σαπίσω στο ξύλο!!!
Δεν ξέρω γιατί αλλά όποιος ακουμπήσει την αδερφή μου θα πεθάνει απο τα χέρια μου...το νιώθω!!!
Είναι φυσιολογική αντίδραση ανθρώπου τώρα αυτή???
Είναι????