Ξέρω τι σκέφτεσαι! By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 14 Όταν τα πράγματα καθαρίζουν...

Είχα καταλάβει πως με το να σπάω το κεφάλι μου για το αν είμαι χαρούμενος ή όχι με τις νέες εξελήξεις δεν έβγαζε πουθενά και καλύτερα να έβγαινα για μια βόλτα...Είχε μια πολύ ωραία μέρα και μεταξύ μας σπάνια είχε ωραίες μέρες εδώ...
Φόρεσα μια ζακέτα και τα ακουστικά μου και βγήκα για περπάτημα...ένιωθα τόσο ελεύθερος...κανείς δεν μου έλεγε τι πρέπει να κάνω,που να πάω,τι να σκέφτομαι...ήμουν ελεύθερος για την ώρα και αυτό είχε σημασία!!!
Άφησα το μυαλό μου να περιπλανηθεί μόνο του...να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα χωρίς επιρροές...και στη τελική,αυτό με βοήθησε πολύ...

Τι με νοιάζει ποιά λέει οτι της αρέσω και ποιά όχι,ποιά είναι λεσβία ή όχι,ποιός είναι ο κολλητός ή ο φίλος...?ΤΕΛΟΣ! Όλα αυτά μου ήταν παντελώς αδιάφορα!Δεν θα τα ήξερα καν αν δεν ήταν αυτή η χαζή ευχή μου....τους βαρέθηκα !Βαρέθηκα να ζώ τη ζωή μου όπως την θέλουν όλοι οι άλλοι εκτός απο εμένα! Ας είμαι κάφρος...αρκεί να είμαι ο εαυτός μου!!!

Ξαφνικά ένιωσα ένα δυνατό πόνο στο στομάχι και κάθησα σε ένα παγκάκι στο πάρκο...
Ήμουν σε ένα μέρος που με δυσκολία αναγνώριζα...και χωρίς αμφιβολία ήμουν στο σώμα της Ύβη...η οποία έκλεγε σπαρακτηκά...Προσπάθησα να καταλάβω τι έγινε...όχι οτι ήθελε και πολύ σκέψη...το ψάρι βρομάει απο το κεφάλι και στη προκειμένη το κεφάλι ήθελε να το ανοίξω στα δύο!
Προσπάθησα να αναγνωρίσω το μέρος που βρήσκεται για να μπορέσω να τη βρω!Δεν μου πήρε πολύ ώρα να καταλάβω οτι ήταν στις γυναικίες τουαλέτες στη σχολή νηπιαγωγών που έκανε κάποια σεμινάρια εκέι...έκλεισα τα μάτια μου και ψιθύρισα στο αυτί της...
-Μην σε νοιάζει...έρχομαι απο εκεί!Μόνο το πνεύμα μου δεν νωμίζω να αρκεί σε αυτή τη περίπτωση!
Η Ύβη συμφώνησε και με άφησε να φύγω...Λίγο αργότερα είχα γυρήσει στο πάρκο που καθόμουν στην αρχή...Πάει η ελευθερία μου!Αλλά τι να κάνω μια αδερφή την έχω...
Ευτυχώς δεν ήταν πολύ μακριά απο εκεί που ήμουν ήδη...

Μπήκα μέσα στις γυναικίες τουαλέτες και τη βρήκα να κλαίει ακόμα με λιγμούς...
-Θέλεις να μου πείς τι συμβαίνει???
-Μετά το πάρτι...σταμάτησε να μου μιλάει...
-Ο Χανς?
-Ναι...
-Θέλεις να του μιλήσω???
-Όχι!!!
-Μήπως θέλεις να πάμε στο σπίτι???
Έγνεψε καταφατικά...την πήρα απο το χέρι και αγκάλιασα τους ώμους της...ένιωθε καλύτερα τώρα και φαινόταν...Τώρα μου έμειναν δύο πράγματα να κάνω....

1)Να πάω την Ύβη σπίτι,να της κάνω ένα τσάι και να τη βάλω για ύπνο....
2)Να βρώ τον μαλάκα που την πλήγωσε και να του κάνω ένα Hi5...Στα μούτρα....ΜΕ ΚΑΡΕΚΛΑ!!!
 
Και όλες οι θεωρίες που έκανα πριν απο λίγο....καταστράφηκαν!!!!