Ξέρω τι σκέφτεσαι! By Vivianna Dark

Κεφάλαιο 15 Το καθάρισμα και το ξεκαθάρισμα!

Πρώτη κίνηση μόλις βεβαιωθώ οτι η αδερφή μου ξάπλωσε με παρέα το αγαπημένο της βιβλίο...το τέταρτο Χάρι Πότερ...,παίρνω τηλέφωνο τον Χανς που φυσικά και πετυχαίνω στο γνωστό μπαρ που συχνάζει η παρέα.
-Έλα ρε μεγάλε που είσαι?
-Στο Μαλιμπού,εσύ τι κάνεις για την ώρα???
-Εγώ λέω να περάσω απο εκεί να τα πούμε ...
-Ο.κ. μαν...να ξέρεις έχω την καλύτερη παρέα σήμερα...αλλά θα σε αφήσω να διαλέξεις...γιατί είμαι φίλος...
-Ναί ναί...ξέρω....έρχομαι και θα τα πούμε απο κοντά!

Μέσα σε δέκα λεπτά ήμουν έτοιμος και στο μισάωρο είχα ήδη φτάσει με το λεωφορείο...
Μπήκα μέσα και έψαξα με τα μάτια μου σε όλο το μπάρ....δεν άργησα να τον βρω...
Ήταν με δύο κορίτσια ,και οι δύο μελαχρινές με πράσινα μάτια ...έχει και συγκεκριμένο γούστο ο τύπος,έτσι τη πάτησε η καημένη η Ύβη...!
Τον πλησίασα και πριν προλάβω να εκλογικεύσω τον εαυτό μου του έσκασα μια μπουνιά στο πρόσωπο και αυτόματα έγινε ένα με το πάτωμα!

-Τι κάνεις ρε μαλάκα πας καλά???Τι παίρνεις???
-Την αδερφή μου απο τα πατώματα ,εκεί που την άφησες εσύ!Δεν είμαι εγώ ο μαλάκας στην υπόθεση!Υποτείθετε οτι είμαστε φίλοι...η αδερφή μου είναι εκτός ορίων!

-Ρε ακούς τι λές???
-Εγώ μια χαρά ακούω...εσύ βλέπεις τι κάνεις???Και δεν με νοιάζει που έμπλεξες μαζί της...με νοιάζει που την πλήγωσες...
-Κάτσε ρε μαλάκα δεν έγιναν έτσι τα πράγματα...
-Ξέρω τι έγινε....και τώρα κάθεσαι και γκομενίζεις μπροστά στα μούτρα μου!!!

Μια μπουνιά ακόμα τον βρήκε στη κοιλιά...πιαστήκαμε στα χέρια και μας έβγαλαν έξω απο το μαγαζί με το ζόρι...έξω δώσαμε παραπάνω ξύλο...μας χώρησε μια παρέα παιδιών που περνούσαν απο εκεί...

Γύρησα στο σπίτι μες τα αίματα...και ο Χανς το ίδιο όμως και αυτό μου έφτανε!
Με το που με είδε η μητέρα μου πανικοβλίθηκε...
-Τι έπαθες αγόρι μου???Ποιός σε κατάντησε έτσι???
-Παράτα με ρε μάνα και εσύ βραδιάτικο....
-Αν δεν μου πείς τι έγινε δεν θα πάς πουθενά!
-Ότι και αν έγινε δεν χρειάζεται να μάθει τίποτα η Ύβη...
-Η Ύβη φταίει???
-Πωωω ρε μαμά...
-Κατάλαβα...θα φάς τίποτα?
-Σοβαρά τώρα???
-Την έβαψες...κατεβαίνει η αδερφή σου....!
-Ω θεέ μου...κρύψε με!
Η Ύβη μπαίνει στη κουζίνα γεμάτη απορείες...
-Γιατί να κρυφτείς???
Η μαμά μου προσπαθεί  να της αποσπάσει την προσοχή με μεγάλη αποτυχία...
-Γειά σου χρυσό μου ,θέλεις να σου κάνω κάτι να φας???
Αλλά εκείνη δεν μασάει και συνεχίζει με το που με βλέπει
-Κρίστοφερ γιατί είσαι ίδιος ο Τομ Χάνκς στον Ναυαγό?
-Δεν καταλαβαίνω σε ποιό πράγμα αναφέρεσαι...δεν είμαι προτεινόμενος για όσκαρ....
-Εννοώ γιατί έχεις τα χάλια σου???
-Δεν θέλεις καλύτερα να μιλήσουμε για τα όσκαρ???Θα είναι πιο ευχάριστη η συζήτηση....
-Πιαστήκατε στα χέρια έτσι???
-Ναί...δεν ξέρω τι με έπιασε...
-Το ήξερα...¨αν θέλεις τη γνώμη μου καλά του έκανες του γελείου¨Γιατί γελάς σου φάνηκε αστείο???
-Τον έφερα ένα βήμα πριν το ασθενοφόρο...δεν υπάρχει τίποτα το αστείο σε αυτό...δεν έπρεπε να το τραβήξω τόσο...
-Ασθενοφόρο???Δεν το πιστεύω...
-Πάω για μπάνιο...

Ανέβηκα στο δωμάτιό μου και μπήκα στο ντούζ...ένιωθα το νερό επάνω μου σαν βασανιστήριο...πονούσα τόσο πολύ που αναρωτιώμουν αν πέθαινα θα το ένιωθα???
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου με τη πετσέτα ακόμα και κοιμήθηκα με την απόλυτη γνώση οτι δεν παίζει να ξυπνούσα μέχρη μεθαύριο!