ផ្ដើមរឿង៖ជាកំហុសរបស់កូន!!

4.6K 117 1
                                    

កំលោះ​សម្បូរសកូនកាត់​អាសុីមួយរូបកំពុងឈរសម្លឹង​វិមាន
ដែរខ្លួនចាកឆ្ងាយជាច្រេីនឆ្នាំ​នាយបោះជំហានវែងៗដោយបំពាក់ទឹកមុខមាំរាបស្មេីគ្មានស្នាមញញឹមបន្ដិច​ គេផ្អាកដំណេីរភ្លាមៗបន្ទាប់ពីឃេីញមនុស្សស្រីប្លែកមុខរត់សំដៅមករកខ្លួនទាំង​កាយវិការ​រំជួលចិត្ត​និងវត្ដមានរបស់គេ ។
"​ បងហ្គា​ "​ មាឌតូចល្អិតបញ្ចេញ​អាការះរំភេីប​ក្រៃលែង​ដែរ
ឃេីញវត្ដមានគេពេលនេះ​ ដំបូងឡេីយនាងខំប្រកែកបែក
ពពុះមាត់ជាមួយម៉ាក់អ៊ំ(ម្ដាយសូហ្គា​)​ថាគាត់កុហកដេីម្បីឲ្យ
នាងរំភេីបប៉ុណ្ណោះ​ តែអ្វីដែលឃេីញនោះគឺមកពិតមែននាង
រង់ចាំវត្ដមានគេយូរឆ្នាំណាស់មកហេីយ​ ទាំងនឹកចង់ឱបក្រ
សោបគេពេញៗដៃបាត់នឹកនោះទេ ។
"​​ ស្រី​សំរាមម្នាក់ហ្នឹងជាអ្នកណា​ "​ រាងក្រាស់ថយជំហាយទៅក្រោយគេសួរអ្នកបម្រេីក្បែរនេះដោយសម្ដី​រំង្គោះរំង្គេី​បោះបោកធ្វេីឲ្យនាងតូចស្ដាប់ឈឺចាប់ទ្រូងខាងឆ្វេងភ្លាមៗ
"​ នាងគឺ​ជូ​ សាន់នីក្មេងស្រីតែងតែតាមឯងកាលនូវក្មេងនោះ
កូនភ្លេចហេីយឬ​ "​ ស្ដ្រីចំណាស់បកស្រាយប្រាប់គេដោយ
ស្នាមញញឹម​លេីផែនថ្ពាស់​ ណ្ហេីយនាយទៅយូរទេីប​ភ្លេច
ភ្លាំង​អុីចឹង​ហេីយក្មេងស្រីតូចញិបធ្លាប់ដេីរតាមគេទោះគេជេរ
ឬស្ដីសម្លុតប៉ុណ្ណាក៏នាងតោងរាងក្រាស់ស្អិតជាង​តុងកែដែរ
+​ជូ​ សាន់នី​ជាកូនស្រីចិញ្ចឹមរបស់​ម៉ាក់សូហ្គាព្រោះនាងអាយុ៦ខែត្រូវគេបោះបង់នៅ​សាធារណៈ​អ្វីពិសេសពួកគេ
បន្សល់​ខ្សែកនិងសំបុត្រមួយច្បាប់ប៉ុណ្ណោះ​ លោកស្រីអា
ណិតស្រឡាញ់ទេីបគាត់ទទួលចិញ្ចឹមបីបាច់ដូចកូនបង្កេីតតែ
ទង្វេីទាំងអស់នេះត្រូវ​សូហ្គាស្អប់ខ្ពេីម​សាន់នី​ជាខ្លាំងព្រោះ
តែនាងទេីបប៉ាម៉ាក់បងប្អូនមេីលរំលងគេ​ ហេតុនេះទេីបរាង
ក្រាស់​ស្អប់មុខនាងដល់សព្វថ្ងៃ
+​ យ៉ុនហ្គី​ ស្វៀវីហ្គាយូ​ ជាកូនសេដ្ឋីលំដាប់អេក្នុង​ប្រទេសអ្វី
ដែលគួរឲ្យច្រណែលបំផុតនោះគឺគេកេីតមកភ្លាម​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ទាំងប៉ុន្មាន​ធ្លាក់ក្នុង​កណ្ដាប់ដៃ​ត្រឹមមួយប្រព្រិចភ្នែក
គេជាចៅសំណប់របស់លោក​ស្វៀវីហ្គាយូ​ដែលជា​លោកតា
គាត់ផ្ដល់​មរតក​ដល់គេតាំងពីអាយុ១ខួបម្ល៉េះ​ គាត់ស្រឡាញ់
ថែមបង្រៀន​លុតដំតាំងពីក្មេងវ័យ​ ពីក្មេងគួរឲ្យស្រឡាញ់
ប្រែជាក្មេង​ស្ងៀមស្ងាត់​សោះកក្រោះ​បំផុត​ ប៉ាម៉ាក់របស់រាង
ក្រាស់ខំជីកឬសគល់ពីលោក​ស្វៀវីហ្គាយូ​អំពីមូលហេតុតែ
បែបជាលោកគ្រវីក្បាលមិនដឹងរឿងទៅវិញ​ រឿងនេះធ្វេីឲ្យ
លោកស្រី​បាយមិននឹកទឹកមិនស្រែកដោយសារ​ខ្វាយខ្វល់​
រិះគិត​រកមូលហេតុមួយនេះ​ ។
"​ ខ្ញុំមិនស្គាល់នាងទេ​ ជៀសផ្លូវ​ "​ សម្ដីត្រជាក់ស្រេបបន្លឺឡេី
ងឲ្យនាងជៀសកន្លែងគេដេីរផង​
"​ កូនជួយនិយាយជាមួយប្អូនឲ្យពិរោះបន្ដិចបានទេ​ ហ្គា​ "
"​ ពិរោះ​ ? ? សម្រាប់នាងចាំបាច់ដែរឬ​ "​ រាងក្រាស់ញញឹម
ចុងមាត់បោះស្រដីទាំង​ក្រអឺតក្រទម​នាង​អស្ចារ្យ​ប៉ុណ្ណាបាន
ឲ្យគេប្រេីពាក្យ​ពិរោះសមគួរនោះ​ វាគ្មានថ្ងៃទេមនុស្សនាង
សមបំផុតគឺ​ពាក្យពេចន៍​ទាំងហ្នឹង
"​ យ៉ុនហ្គី​ ស្វៀវីហ្គាយូ​ "​ លោកប្រុសហៅឈ្មោះគេទាំង
សង្កត់សំឡេងគ្រឺតធ្មេញតិចៗខឹងហ្នឹង​ឬកពារមិនសមគួរលេី
រាងតូច​ គាត់ស្រឡាញ់ផ្ដល់តម្លៃនាងណាស់ម៉េចក៏គេធ្វេីចឹង
ដាក់ប្អូនដូច្នេះ
"​ អូខ្ញុំនិយាយប៉ះពាល់បន្ដិចលោកប៉ាស្រែកគ្រហឹមហេីយឬនេះលោកប៉ាកាន់ជេីងនាងពេកហេីយ​ "​ គេកាន់តែមិនពេញចិត្ដវត្ដមាននាងថែមទៀត​ ម៉េចម្នាក់ៗលេីក​តម្កើង​នាងម្ល៉េះគ្រាន់គេនិយាយ
ស្ដីប៉ះពាល់តិចគ្រហឹមគម្រាមស្មានមនុស្សដូចគេ​ខ្លាចរអាឬ​ គិតខុសហេីយកាន់តែគម្រាមគេកាន់តែផ្គេីន​ ។
ខណះសំឡេងប្រកែកគ្នាខ្លាំងឡេីងៗធ្វេីឲ្យលោកម្ចាស់
ស្វៀវីហ្គាយូ​ដេីរចុះមកក្រោមភ្លែតគាត់សម្លឹងមុខកូនប្រុសកំ
ពុងបម្រុងទះ​កំផ្លៀង​ចៅបណ្ដូលចិត្ដ​
"​ ឈប់ភ្លាម​ "​ លោក​ស្វៀវីហ្គាយូ​រហ័សដេីរមកទាំងដៃកាន់
ឈេីច្រត់មិនហ្នឹងដំណេីរមកទាំង​ញីញ័រតាមរប្រៀបមនុស្ស
ចាស់សក់ស្កូវ​ លោកនិយាយបន្ដ​ "​ ឯងប្រហេីនណាស់ឯង
ហ៊ានលេីកដៃវៃគេផង​ នរណា​អនុញ្ញាត​ឯង​ "​ គាត់ទាញរាង
ក្រាស់ទៅខាងក្រោយដោយភ្នែកសម្លឹងមុខឪពុកសូហ្គាមិន
ដាក់​ ស្រមោចមួយគាត់ឲ្យវាលប៉ះសាច់ចៅផងចុះគេអាងស្អីបានហ៊ានលេីកដៃដាក់ចៅគាត់​អុីចឹង
"​ ខ្ញុំចាំបាច់សុំ​អនុញ្ញាត​លោកប៉ាដែរ​ គេជាកូនខ្ញុំ​ ខ្ញុំមានសិទ្ធិ
ប្រដៅគេ​ "​
"​ ប្រដៅតែមាត់ក៏បានដែរ​ ម៉េចចាំបាច់ប្រេីដៃប្រេីជេីង​ "
"​ លោកប៉ាកុំការពារគេបានទេ​ "​
"​ ចៅយេីងត្រូវតែការពារ​អុីចឹងហេីយវាមិនដែលឯងទៅការពារអ្នកដទៃគ្មានជាប់សាច់ឈាមហ្នឹងគ្នាសូប្បីផង​ ឯងនេះវាល្ងីល្ងើ​ទាំងប្ដីទាំងប្រពន្ធដែលទៅចិញ្ចឹមនាង​ ឯងដឹងទេចៅយេីងផ្ដល់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែរគេចង់បានមិនថាក្ដីស្រឡាញ់ឬមាសប្រាក់ទេយេីងប្រគល់ឲ្យគេទាំងអស់​ចំណែកឯងស្អីកូនក៏មានម៉េចក៏មេីលថែគេឲ្យល្អ​ពិនមួយចំណិតដែរឯងមេីលថែនាងផងទៅ​ "​ លោកស្រែក​ទាមទារ​រក​យុត្តិធម៌​ឲ្យចៅប្រុសត្រូវហេីយតាំងពីមាននាងមក​ពួកគាត់មិនសូវ​អេីពេីនិងនាយប៉ុន្មានទេ​ ថ្ងៃណាមកដល់តែងតែស្រែកហៅឈ្មោះនាងចុះគេ​ គេជាស្អីក្នុងផ្ទះមួយនេះ
"​ លោកប៉ា​ "​
"​ បិទមាត់ទៅ​ ម៉ោះចៅប្រុសចាំតានាំឯងទៅមេីលបន្ទប់​ "
សូហ្គាងក់ក្បាលដេីរតាមពីក្រោយលោក​ស្វៀវីហ្គាយូ​គាត់
និយាយ​អម្បាញ់មិញ​វាសុទ្ធតែត្រូវទាំងអស់​ គេគ្មានភាពកក់
ក្ដៅគ្មានក្ដីស្រឡាញ់ពីឪពុកម្ដាយ​ គេដូចជាកូនកំព្រា​អុីចឹងខំ
ស្រែកខំហៅដេីម្បីឲ្យពួកគាត់​ចាប់អារម្មណ៍​ប៉ុន្ដែទទួលបានគឺទទេ
"​ ហុឹម​ "​ លោកប្រុសដកដង្ហេីមធំ​នឹកឃេីញ​ស្ថានភាព​នោះ
គាត់​អាណិតកូនប្រុស​ខ្លោចចិត្ត​មិនគួរណា​ ប្រងើយកន្តើយ​
សោះកក្រោះ​អុីចឹងសោះ
"​ ហុឹកហុឹក​ វាជាកំហុសកូនមែនទេ​ "​ សាន់នី​ពេបមាត់ទឹកភ្នែក​
រលីងរលោង​ទប់លែងជាប់នាងឈរយំចំពោះមុខលោកទាំងពីម៉េចក៏ម្នាក់ៗ​ចោទប្រកាន់នាងអុីចឹង​នាងមិនបានដណ្ដេីមក្ដីសុខរបស់អ្នកណាឡេីយនាងគ្រាន់រកភាព​កក់ក្ដៅ​បន្ដិចបន្ទួច​ពុំបានដែរឬ​ ។
"​ ឈប់យំទៅណាកូនស្រីម្ដាយ​ "​ លោកស្រីដេីរមកឱបកូន
អង្អែលស្មាតិចៗ​លួងលោម​គាត់យល់អារម្មណ៍នាងថាកូន
កំព្រាឪពុកម្ដាយវាលំបាក​វេទនា​ប៉ុណ្ណាថ្វីត្បិតនាងក្រោម
ដំបូលអ្នកមានក៏ដោយតែវាមិនមែនជាផ្ទះពិតប្រាកដរបស់
នាងមិនមែនជា​ម្ដាយឪពុករបស់នាង​ ពួកគាត់ត្រឹមជាអ្នកដទៃ
នាងចង់បានអ្វីដែលពិតប្រាកដមួយ​ប៉ុណ្ណោះ​តេីអាចឲ្យនាង
បានទេ​ វាមិនមែន​សុភមង្គល​ឬក្ដីសុខ​ស្រពិចស្រពិល​ឡេីយ
"​ ហុឹកហុឹក​ "​ សំឡេងយំ​ខ្សឹបខ្សៀវ​តិចៗនាងប្រឹងទប់សំឡេ
ងនោះ​ នាងខ្លាចត្រូវគេសេីចចំអកពេលដែលឃេីញនាងយំ
ដូច្នេះ​ ។
រង់ចាំភាគបន្ដ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ

បង្រ្កាបស្នេហ៍ស្វាមីសាតាន វគ្គ១ ( ចប់ )Where stories live. Discover now