ថ្ងៃថ្មីក៏ឈានមកដល់អ្វីកាន់តែពិសេសនោះគឺឡាអុីត្រូវបាន
រាងក្រាស់បញ្ជូនទៅកាន់សាលាល្បីលំដាប់ប្រទេសអ្វីកាន់
តែអស្ចារ្យទៀតនោះឈ្មោះរបស់នាងប្រែពី ខូឡាអុី ជេ
ត្រាស៉ៃ ក្លាយជា ខូឡាអុី ស្វៀវីហ្គាយូ ដែលជានាមត្រកូល
របស់រាងក្រាស់ផ្ទាល់តែម្ដង នាងរំភេីបសម្រកទឹកភ្នែកមកម៉ា
ត់ៗនាងរំភេីបពេកក្រៃហេតុអ្វីថ្ងៃនេះនាងសំណាងម្ល៉េះដែល
មកធ្វេីការក្នុងត្រកូលអ្នកមានបែបពួកគេមិនធ្វេីបាបនាងប្រែ
ជាសន្ដានប្រណីលេីនាងទៅវិញអ្វីកាន់តែនាងនឹកស្មានមិន
ដល់គឺសូហ្គាចាប់ទុកនាងជាប្អូនស្រីចិញ្ចឹមតាមសម្ដីប្រពន្ធគេ
ទៀតផង នាងឱបសាន់នីទ្រហូយំវាមិនមែនទឹកភ្នែកនៃការ
ឈឺចិត្ដតែវាការរំភេីបទៅវិញទេ
" ហុឹកហុឹក ខ្ញុំអរគុណអ្នកនាងនិងលោកម្ចាស់មែនទែន " នាងសឹតតែលុតជង្គង់សំពះអរគុណអ្នកមានគុណទាំងពីនាក់
នេះខ្លាំងណាស់ប៉ុន្ដែពួកគេបធិសេធមិនឲ្យនាងធ្វេីថ្នាក់និងទេត្រឹមឱបនិយាយអរគុណពួកគេសប្បាយចិត្ដណាស់
" ឈប់យំទៅ ខូឡាអុីឯងមិនគួរស្រែកយំចំពោះមុខពួកបង
ទេ ចាំណាត្រូវខំរៀនឲ្យបានលេខល្អលឺទេ" សាន់នីអង្អែល
ក្បាលថ្នមៗដោយក្ដីស្រឡាញ់នាងបានខូឡាអុីនេះហេីយ
សម្រាប់ជជែកលេងជាមួយគ្នានិងជាប្អូនតាមមេីលថែផ្ដល់
កម្លាំងចិត្ដឲ្យគេនាងមិនត្រូវការអ្វីក្រៅពីពាក្យថាបងស្រីមួយ
ម៉ាត់ប៉ុណ្ណោះ ។
" ខ្ញុំ...ឈប់ហេីយ " ខូឡាអុីនិយាយអណ្ដឺតអណ្ដកជូតទឹក
ភ្នែកចេញឲ្យស្អាត ទាំងច្រមុះក្រហមនិងភ្នែកហេីមៗរបស់
នាង ហេីយនិយាយបន្ដ " តេីខ្ញុំអាចជួយអ្វីបានទេខ្ញុំមិនស្រ
ណុកឡេីយ " នាងសំដៅលេីការតបស្នងសងគុណទៅវិញ
ព្រោះមនុស្សដូចនាងមិនចេះទទួលរបស់អ្វីទទេនោះឡេីយ
" ប្រសិនឯងចង់បានការងារខ្ញុំផ្ដល់ឲ្យឯងមេីលថែផ្កាទាំង
នោះឲ្យល្អអូខេទេ " សាន់នីស្រាប់នឹកឃេីញរឿងម្យ៉ាងនាង
ក៏និយាយប្រាប់ខូឡាអុីភ្លាមៗ គឺសួនផ្កាដែលនាងតែងតែថែ
ទាំវាប៉ុន្ដែមួយរយះនេះនាងឆាប់ហត់នឿយនិងងងុយគេងខុសពីធម្មតាអញ្ចឹងហេីយនាងរកសុំសូហ្គារកអ្នកមេីលថែសួ
នផ្កានោះហេីយទេតេី
" ខ្ញុំអាចធ្វេីបានណាបងស្រី " នាងត្រេកអរមែនទែនវាជា
ចំណូលចិត្តនាងស្រាប់អញ្ចឹងហេីយវាគ្មានបញ្ហាធំសម្រាប់
នាងនោះទេ ការមេីលថែទាំការផ្កាទាំងនោះធានាវាមិនងាយ
ស្រពានឬងាប់ឡេីយ ទុកចិត្ដនាងចុះ ។
" ឆាប់ទៅៗប្រយ័ត្នចូលរៀនដំបូងមិនទាន់ " នាងក្រឡេក
ភ្នែកឃេីញត្រនិចនាឡិកាចង្អុលត្រឹមម៉ោង6កន្លះទៅហេីយ
ទម្រាំធ្វេីដំណេីរទៅដល់សាលាប្រហែល៧:១០នាទីពីព្រោះ
ចម្ងាយពីផ្ទះទៅសាលាឆ្ងាយរាប់រយគីឡូឯណោះអញ្ចឹងនាង
រហ័សដេញឲ្យឡាអុីចូលក្នុងឡានទៅសាលា
" ចាអញ្ចឹងខ្ញុំលាហេីយបងស្រីសាន់នីនិងបងប្រុសសូហ្គា "
នាងរឹតអណ្ដាតហៅឈ្មោះពួកគេទម្រាំចេញគឺតឹងទ្រូងម៉ង់
នាងចូលក្នុងឡានដោយក្រោមក្រសែភ្នែកមិនពេញចិត្ដពី
អ្នកជាន់ខាងលេី
" នាងមាយាទស្អីខ្លះទេីបបានរៀនសាលាល្អដូច្នេះ "ជុងហ្គុក
ជាមនុស្សដំបូងក្នុងផ្ទះដែលមិនពេញចិត្ដទង្វេីនិងសម្ដីសំដៅ
របស់ខូឡាអុីព្រោះគេសង្កេតតាំងពីនាងចូលមកគ្រួសារនេះ
មកនាងតែងតែទាមទារចំណាប់អារម្មណ៍ជានិច្ច ពូកែរំអួយ
និងទូលពិតដេីម្បីប៊ឺតជញ្ជាក់ទ្រព្យសម្បត្ដិពីគ្រួសារស្វៀវីហ្គាយូគេស្អប់មុខនាងណាស់ ជុងហ្គុកបែរខ្នងទៅបោក
ប្រាស់ថូរផ្កានិងផ្កាកុលាបដែលដាក់តាំងស្នាដៃខូឡាអុីខូច
ខ្ទេចខ្ទីអស់ហេីយគេដេីរជាន់ពីលេីផ្កាធ្វេីឲ្យបន្លាហូរឈាម
មកឥតឈប់ឈរគេញញឹមគំនួចប៉ុណ្នឹងនាងមិនអាចទៅ
ណាបានឡេីយ ។ សំឡេងព្រូស ផាំងលឺលាន់ពេញភូមិគ្រិះ
ដេីម្បីទាក់ចិត្ដអ្នកក្នុងនោះរត់ទៅរកកន្លែងបង្កភ្លាមៗស្រាប់
តែឃេីញជុងហ្គុកដេកដួលសន្លប់នៅលេីផ្កាកុហកទាំងនោះ
អ្វីកាន់តែចម្លែកគឺឈាមហូរចេញពីបាតជេីងគេច្រេីន ។
" ឆាប់បីគេទៅមន្ទីរពេទ្យទៅ " សូហ្គាងាកមុខប្រាប់អង្គរក្ស
ឲ្យជួយលេីបីជុងហ្គុកទៅពេទ្យព្រោះមាឌប្អូនគេនេះគឺធំថ្នាក់
គេលេីបីមិនរួចអញ្ចឹងសុំកូនចៅលេីជំនួសហេីយ មាឌធំៗមាំ
ៗឆ្ងាយពីគេដាច់ ដំណឹងរបស់ជុងហ្គុកបង្កឲ្យបងប្អូនទាំងប្រាំ
នាក់លុបការប្រជុំចោលអស់ដេីម្បីមកមេីលប្អូនប្រុសតែមួយ
គ្រាប់របស់ពួកគេ ពីព្រឹកមិញលឺជុងហ្គុកនិយាយដែលថាគេ
មិនស្រួលខ្លួនទេ ពួកគេស្មាននាយកំលោះនិយាយលេងសេី
ចតេី ព្រោះមាឌគេមាំអញ្ចឹងមិនងាយឈឺឡេីយ
" ជុងហ្គុកយ៉ាងម៉េចហេីយសូហ្គា" ជីនជាបងប្រុសធំក្នុងក្រុម
ចោទសួរប្អូនទាំងញ័រដៃជេីទទ្រើតប្រសិនជុងហ្គុកកេីតអ្វីធ្ងន់
ធ្ងរគេគ្មានមុខឯណាទៅជួបប៉ាម៉ាក់នាយកំលោះនេះទេអាច
ថាឈានជេីងមិនទាន់បានមួយជំហានស្រួលបួលផងក្លាយ
ជាសាកសពមួយរំពេចអ្នកណាមិនស្គាល់ត្រកូលម៉ាហ្វៀកំ
ណាចប្រចាំទ្វីបនោះ គេជាកូនប្រុសពៅក្នុងត្រកូលដែលមា
នប៉ាម៉ាក់តាមស្រឡាញ់ទ្រគេសព្វគ្រប់ ឲ្យតែកូនប្រុសចង់
បានគាត់រកឲ្យភ្លាមតែម្ដង
" ខ្ញុំមិនដឹងទេខ្ញុំកំពុងរង់ចាំពេទ្យដូចគ្នាបង " រាងក្រាស់ភ័យ
ស្លេកស្លាំងមុខមាត់មិនចាញ់ពួកគេទាំងប្រាំនាក់នេះទេក្នុង
ចំណោមបងប្អូនគេទាំងអស់នាយស្រឡាញ់ជុងហ្គុកជាងគេ
ទៀត ប្អូនហារមាត់សុំអ្វីគេប្រគល់ឲ្យដោយមិនជំទាស់គេ
តាមចិត្ដជុងហ្គុកជានិច្ច ។
ក្រាក អំឡុងពីគេជជែកវែកញែកគ្នារឿងជុងហ្គុដួលសន្លប់
នៅលេីផ្កាកុហកនោះវាចោទជាសំនួរ ម៉េចក៏ក្លាយជាបែប
និងមានរនុកក្នុងចាំលួចប្រហាពីក្រោយឬ អ្វីកាន់តែខឹងនោះ
ទីឃ្លាខាងលេីគ្មានបំពាក់កាម៉េរ៉ាទៀតទេីបរកមូលហេតុពុំ
ឃេីញ វាជាមន្ទិលសង្ស័យ
" នោះគ្រូពេទ្យចេញមកហេីយ " ថេហ្យុងចង្អុលទៅបន្ទប់
សង្រ្គោះបន្ទាន់ហេីយស្រែកប្រាប់គ្រប់គ្នាឲ្យងាកទៅមេីល
" លោកគ្រូពេទ្យប្រុសតូចគេយ៉ាងម៉េចហេីយ " ជីនជាអ្នក
ផ្ដេីមសំនួរដំបូងគេទៅកាន់គ្រូពេទ្យ នាយភ័យខ្លាចប្រុសតូច
របស់គេកេីតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរណាស់
" ពួកអ្នកប្រុសកុំបារម្ភអីគ្រាន់អ្នកប្រុសតូចអស់កម្លាំងនិងអស់
ឈាមបន្ដិចប៉ុណ្ណោះទេីបបណ្ដោយឲ្យងងឹតមុខដួលដូច្នេះ ក្រៅពីនិងគ្មានអ្វីគួរឲ្យបារម្ភទៀតទេព្រោះខាងពួកយេីងពិនិត្យហេីយ ៗៗ" នាមជាគ្រូពេទ្យមិនអាចនិយាយពាក្យថាប្រ
ហែលទៅកាន់សាច់ញាតិគ្រួសារអ្នកជំងឺនោះទេអញ្ចឹង
ហេីយត្រូវត្រួតពិនិត្យឲ្យច្បាសជៀសវាងមានបញ្ហាជាមួយ
ក្រុមម៉ាហ្វៀទាំងនេះ
" បាទអរគុណគ្រូពេទ្យ "
" បន្ដិចទៀតអ្នកជំងឺត្រូវគេបញ្ជូនទៅបន្ទប់សម្រាកហេីយអញ្ចឹងខ្ញុំសុំលាសិនហេីយ "
" ហុឹម ធូរទ្រូងខ្លះ កុំអីធ្វេីជាផ្ទាំងសម្រាប់បាញ់បញ្ចេញកំហឹង
របស់ប៉ាអ៊ំពុំខានទេ " ជីន
" មែនហេីយភ្លេចឲ្យឈឹងរឿងលោកប៉ាអ៊ំកំពូលហួងហែង
កូនប្រុស មានស្នាមឬរបួសបន្ដិចពួកយេីងបួងសួងឲ្យទេវតា
ប្រទានជីវិតថ្មីឲ្យហេីយទៅ " ប៉ារបស់ជុងហ្គុកគឺកាចហេីយ
កំណាចលេីសសូហ្គាពីដង អ្វីកាន់តែចម្លែកគឺប៉ាគេហួងហែង
កូនប្រុសពៅណាស់ ចាំកាលនោះជុងហ្គុកប្រណាំងម៉ូតូដួល
មានរបួសច្រេីនកន្លែងធ្វេីឲ្យគាត់ខឹងទៅបំផ្លាញកន្លែងប្រណាំងនិងខ្ទេចហេីយបញ្ជាឲ្យប៊ូលីសបិទកន្លែងនិងចោល
ទៀតផង មូលហេតុអញ្ចឹងហេីយទេីបគ្មានអ្នកណាហ៊ានឲ្យ
ប្រុសតូចមួយអង្គនេះមានរបួសឬឈឺជំងឺអ្វីទាំងអស់ ។
ពួកគេចូលអង្គុយសំកុកចាំអ្នកជំងឺដឹងខ្លួន អ្នកខ្លះអង្គុយញុំាចំ
ណីបំពេញក្រពះទម្រាំអង្គរក្សយកអាហារនិងសម្លៀកបំពាក់
មកឲ្យគ្មានអ្នកណាហ៊ានទៅឆ្ងាយពីកំលោះតូចនេះទេ
" ញុំាសិនទៅប្រយ័ត្នគ្មានកម្លាំងកំដរប្រុសតូច " ណាំជូនហុចចានអាហារទៅឲ្យហ៊ូស៊ុកនិងជីន ព្រោះតាំងពីជាន់មន្ទីរ
ពេទ្យមកពីនាក់នេះមិនសូវទទួលទានអ្វីបានក្រៅពីផឹកសុទ្ធ
" គ្មានអារម្មណ៍លេបទេណាំជូន "
" យ៉ាងណាប្រឹងទំពារវាទៅណានេះយកទៅ " ណាំជូនហុច
ឲ្យដដែលប្រឹងញុំាវាទៅក្រែងមានកម្លាំងបន្ដមេីលថែប្រុស
តូចទៀត ពួកគេតែងតែបែបនេះអំឡុងសមាជិកណាម្នាក់ឈឺវាមិនចម្លែកទេដែលពួកគេបារម្ភពីគ្នាទៅវិញទៅមកនោះ
" ហុឹម អរគុណហេីយ " គ្មានជម្រេីសក្រៅពីទទួលមកញុំា
សភាពអ៊ូអរអម្បាញ់មិញប្រែជាស្ងាត់លឺសូរសំឡេងទំពារនិងការដកដង្ហេីមប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់ពីញុំារួចរាល់ពួកគេរៀបចំ
កន្លែងគេអ្នកខ្លះទៀតចូលទៅសម្អាតខ្លួន
" ឲ្យសាន់នីគេងលេីសាឡុងចំណែកពួកយេីងលេីឥដ្ឋការ៉ូ
អូខេទេ " ទោះផ្ដាច់ការកំណាចប៉ុណ្ណាពួកគេនូវផ្ដល់អត្ថភាព
ឲ្យស្រ្ដីមុនដែល នាងមានគភ៌អញ្ចឹងមិនអាចគេងកន្លែងត្រជាក់ដូចពួកគេបានទេសូហ្គាគេងក្បែរនាងមានភួយមួយសម្រា
ប់ដណ្ដប់ហេីយអ្នកផ្សេងក៏ដូចគ្នា ។
ខូឡាអុីមកពីសាលាវិញដេីរសួរគេគ្រប់គ្ននរណាឃេីញបង
ស្រីសាន់នីនិងបងប្រុសសូហ្គាដែរទេ
" បងឃេីញបងស្រីនិងបងប្រុសទេចា " នាងជាក្មេងសុភាព
រាបសារចេះគោរពចាស់ទុំទោះអាយុនាងទេីប១៦ឆ្នាំក៏ដោយការមានសុជីវធម៍របស់នាងវាល្អជាស្រីមួយចំនួនទៀត
" គឺពួកគាត់ទៅមន្ទីរពេទ្យបាត់ហេីយអ្នកនាងឡាអុី "
" អ្នកណាកេីតអ្វីឬ " ឡាអុី
" គឺអ្នកប្រុសតូច "
" មនុស្សគេចេះឈឺដែលឬ " វាមិនគួរឲ្យជឿនិងត្រចៀករប
ស់នាងប្រុសរឹងមាំរាងកាយពោរពេញដោយសាច់ដុំនិងឬ
ចេះឈឺចូលមន្ទីពេទ្យបោកនាងទេដឹង
" មនុស្សណាក៏ចេះឈឺដែលអ្នកនាង ពិសារអ្វីទេចាំខ្ញុំរៀបចំ
ជូនណា "
"ចា " នាងងក់ក្បាលទទួលពេលនេះញុំាអ្វីបំពេញក្រពះសិន
ចាំបន្ដគិតរឿងជុងហ្គុកបន្ដ បន្ទាប់ពីអង្គុយពីម៉ោងរួចមកនាង
វិភាគអ្វីមិនចេញសូប្បីបន្ដិច នាងញីសក់ឡេីងដូចសំបុកមាន់
ព្រោះវាស្មុកមិនគួរណាទៅគិតរឿង!ឥឥតប្រយោជន៍ចឹងទេ
ឈឺជារឿងរបស់គេវាពាក់ពន្ធ័អ្វីនិងនាងដែលទៅ ។
ព្រឹកប្រលឹមឡេីងជាតិថ្នាំងងុយសាប់អស់ ស្របក់ភ្នែកពីជាន់បេីកវាសន្សឹមៗទាំងឈឺក្បាលសឹងប្រេះបែកជាពី
" អួយ ឈឺណាស់ " សំឡេងថ្ងូរនៃការឈឺចាប់បន្លឺឡេីងបង្ក
ជាការរំខានពួកគេកំពុងគេលក់សុខស្រួល គ្រាន់លឺសម្រែក
ស្រែកម្ដងទៀតភ្ញាក់ដូចជះទឹកអញ្ចឹងវាជាសំឡេងប្រុសពៅ
ហេតុអ្វីគេស្រែកខ្លាំងៗអញ្ចឹង
" ឯងកេីតអីប្រាប់បងមក ជុងហ្គុក " ជីនស្រវាឱបក្រសោប
ជាប់ដោយដៃគេខ្ចប់ក្បាលនូវឡេីយ ព្យាយាមសួរថាគេឈឺ
អ្វីប្រាប់មកកុំស្ងៀមអី
" សូមអង្វរឯងប្រាប់ពួកបងមក " ជាទម្លាប់ឲ្យតែជុងហ្គុកឈឺគឺតែងតែស្រែកលឺៗអ្នកណាសួរក៏មិនផ្ដល់ចម្លេីយឲ្យដែល
អ្វីកាន់តែហួសចិត្ដគេឈឺខ្លាំងរហូងគ្របគ្រប់គ្រងលែងបាន
ទៅដាល់ជញ្ជាំងបែកឈាមរហាមពេញដៃ ។
" អាយ ឈឺណាស់ " អាការះគេកាន់តែអាក្រក់ទៅអាក្រក់
ទៅហេីយគេរេីបម្រាស់ចេញពីរង្វង់ដៃជីនប៉ុន្ដែត្រូវអ្នកផ្សេង
ទៀតចាប់ទប់ជាប់
" ទៅហៅពេទ្យមក " អ្នកនូវសល់ប្រញាប់ទៅហៅពេទ្យមកជួយ ប្រហែលប្រាំទីក្រោយគ្រូពេទ្យមកដោយកាន់ម្ជុល
ថ្នាំចាក់ទម្លុះសាច់គេសឹងបាក់ម្ជុលហេីយគេរេីមិនស្ងៀមទេ
" ស្ងៀមណាជុងប្រយ័ត្នបាក់ម្ជុល "
" ហុឹកហុឹក អាយ " សម្រែកឈឺចាប់លាយឡំនិងការស្រែក
យំចេញពីបបូរមាត់របស់ជុងហ្គុកធ្វេីឲ្យអ្នកផ្សេងអាណិតនិង
ឈឺចិត្ដជំនួសប្អូន ព្រោះអាការះនេះគេមានយូរហេីយតាំងពី
ទទួលរងគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍២ឆ្នាំមុនមកកម្ល៉េះ
" ហ៊េីយម៉េចក៏គេក្លាយជាអញ្ចឹងតេីវាមិនងាយបាត់ទេឬ " ជីនដកដង្ហេីមធំអាណិតប្អូនខ្លោចចិត្ដនេះសូប្បីតែគេងក៏មមេីរ
ស្រែកហៅឈ្មោះពួកគេឲ្យជួយដែល កាលនោះវាជាគ្រោះ
ថ្នាក់ចរាចរណ៍សែនរន្ធត់បំផុតក្នុងឆាកជីវិតរបស់គេ ឡានគេ
ជិះត្រូវក្រឡាប់ជាច្រេីនតង់ស្ទេីរធ្លាក់ជ្រុះស្លាប់ទៅហេីយ ។
" ពួកយេីងគួរពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យព្យាបាលវា " ថេហ្យុង
ផ្ដល់មតិយោបល់គេមិនអាចសម្លឹងមេីលអាការះប្អូនបន្ដទៀត
ទេវាគ្រប់គ្រាន់ហេីយដែលជុងហ្គុយទទួលរងនោះ
" តេីធ្វេីបែបណាថតx-សារ៉េឬក៏យ៉ាងម៉េច " ជីមីន
" យេីងថាគំនិតឯងល្អជីមីន " ថេហ្យុងយល់ឃេីញអញ្ចឹងដែរ
វាគ្មានអ្វីក្រៅពីថតមេីលសិនហេីយចាំពិគ្រោះយោបល់តាម
ក្រោយនោះទេ
" អូខេធ្វេីតាមនិងទៅ " ពួកគេប្រាប់ពេទ្យឲ្យធ្វេីអ្វីដែលពួក
គេគិតមុននេះបន្ទាប់ពីអង្គុយចាំលទ្ធផលរួចមកពួកគេគ្រាំចិត្ដ
អាណិតប្អូនមិនស្ទេីរ វាជាសាច់ដុំដុះតូចល្មមអាចបង្កធ្វេីទុក្ខ
អ្នកជំងឺបាន អញ្ចឹងគ្មានជម្រេីសក្រៅពីវះកាត់ចេញនោះទេ
ប៉ុន្ដែត្រូវអ្នកជំងឺបធិសេធ គេដឹងខ្លួនភ្លាមចំពេលពួកគេនិយា
យបញ្ជូលគេទៅបន្ទប់ICU ដេីម្បីវះកាត់យកដុំសាច់ចេញ
" ខ្ញុំមិនធ្វេីការវះកាត់ទេ "
រង់ចាំភាគបន្ដ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
បង្រ្កាបស្នេហ៍ស្វាមីសាតាន វគ្គ១ ( ចប់ )
Randomនាងជាអ្នកទាញគេចូលអន្លង់ស្នេហ៍មួយនេះហេីយក៏ជានាងដែរធ្វេីអោយគេខកចិត្ដនិងឈឺចាប់ជាងគេផងដែរ ស្រីម្នាក់នោះគឺ ជូ សាន់នី សូហ្គា ស្វៀវីហ្គាយូ x ជូ សាន់នី និពន្ធដោយ:ម៉ូ
