" គ្មានស្អីអស្ចារ្យផងកាកៗមួយរៀលៗនិង " គ្រាន់លឺសម្ដីជុង
ហ្គុកភ្លាមនាងស្រាប់តែអន់ចិត្ដទម្លាក់ទឹកមុខនាងគ្រាន់ធ្វេីវា
សម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាសោះ ហេតុអ្វីចាំបាច់មេីលងាយទឹក
ដៃនាងថាកាក តេីអាម្ហូបកាកនិងគេញុំាវាទេព្រឹកនិង
" ជុងកុំនិយាយអញ្ចឹងបានទេគេខំមានចិត្ដធ្វេីឲ្យពួកយេីងញុំា
ហេីយណា" ជីមីននិយាយតាមសម្រួលមិនហ៊ានប្រេីសម្លេង
តូចធំដាក់កំលោះតូចនេះទេ ព្រោះខ្លាចឃ្នេីសចិត្ដគេបង្អាត់
បាយអញ្ចឹងវាជាកំហុសគេហេីយប្រាកដត្រូវបងៗឯទៀតវៃ
ធាក់មិនខាន គេមិនចង់ក្លាយជាប៉ាវខ្សាច់ដោយសារវាចាទេ
" ខ្ពេីម នាងជួយធ្វេីម្ហូបថ្មីឲ្យខ្ញុំផង " ជុងហ្គុករអេីងម្ហូបអាហារ
នាងណាស់ឲ្យគេញុំាដូចបញ្ជូនគេចុះនរកអញ្ចឹងទាំងខ្ពេីម
ទាំងរអេីង មិនថាម្ហូបឬម្ចាស់វាទេ ជុងហ្គុកបោះជំហានចេញ
ទៅចាំនៅសួនផ្កាខាងក្រោយបាត់
" មិនអីទេណាម្ហូបនាងឆ្ងាញ់ណាស់កុំស្ដាប់សម្ដីប្រុសតូចអី "
ជីមីនអស់និយាយជាមួយប្អូនក្បាលរឹងនេះហេីយស្អីក៏ម្ល៉េះលេងសុទ្ធខ្ពេីមអញ្ចឹងឬ ហេីយងាកមកលួងលោមខូឡាអុីកុំ
ឲ្យយកពាក្យស្រដីរបស់ជុងហ្គុកទៅគិតអី នាំកេីតទុក្ខទេ
" ចាអត់អីទេអញ្ជេីញលោកប្រុសពិសារវាតាមសប្បាយខ្ញុំទៅរៀនមុនហេីយចា " នាងតូចចិត្ដក៏មិនអាចបង្ហាញឲ្យអ្នក
ផ្សេងដឹងដែរ អញ្ចឹងមានតែខាំមាត់សង្កត់ចិត្ដទេ ពេលនាង
តូចចាកចេញទៅបាត់លេចកំលោះតូចមកតុបាយភ្លាមៗមិញ
គ្រាន់គេលេងឬកពារប៉ុណ្ណោះ អ្នកណាថាបាយនាងល្អិតនេះ
មិនឆ្ញាញ់
" មកហេីយលោកប្រុស "
" គ្មានអារម្មណ៍ឈ្លោះទេឃ្លានបាយណាស់ " ជុងហ្គុកដេីរ
ចូលតុបាយធ្វេីមិនដឹង ជីមីនចង់សេីចដែលមិននឹកស្មានប្អូនគេធ្វេីខ្លួនប្លែកៗអញ្ចឹងសោះ បន្ទាប់ពីបរិភោគអាហារពេល
ព្រឹករួចរាល់ជីនដែលជាបងប្រុសបានហុចថ្នាំបួនគ្រាប់ទៅ
ឲ្យជុងហ្គុកលេប
" លេបទៀតហេីយឬ " ជុងហ្គុកមុខស្អុយគេមិនចង់លាដៃ
ទទួលថ្នាំអស់នេះទេ
" លេបទៅឯងនិងឆាប់ជាណា ជុងហ្គុក "
" គ្មានវិធីផ្សេងក្រៅពីលេបថ្នាំទេឬ "
" គ្មានទេ លេបទៅថ្ងៃនេះបងនាំឯងទៅរកគ្រូពេទ្យ " ជីន
មិនអាចប្រហែសឡេីយគេត្រូវតាមដានការវិវត្ដនៃដុំសាច់
មួយនោះឲ្យច្បាស់ជៀសវាងមានបញ្ហាទៅខាងមុន
" ខ្ញុំស្អប់ក្លិនពេទ្យថាជីនហ្យុង "
" ទ្រាំទៅណាមិនយូរទេឯងនិងបានធូរលឺទេ "
" បាទហ្យុង" គេជាមនុស្សតាមបង្គាប់ណាស់ឲ្យតែបងប្រុស
និយាយអ្វីមួយស្របតាមជានិច្ចទាល់ម្យ៉ាងគេច្រឡេីមនិងក្បាលខូចបន្ដិចប៉ុណ្នឹង
រសៀលបន្ដិចជុងហ្គុកអផ្សុកគ្មានអ្នកណានៅកំដរគេទេទៅ
ធ្វេីអស់បាត់ៗសូប្បីតែបងថ្លៃក៏មិននៅផ្ទះដែរអញ្ចឹងហេីយគេ
ដេីររុករេីបំផ្លាញរបស់ពេញផ្ទះធ្វេីឲ្យអ្នកបម្រេីស្រែកផ្អេីលផ្ទះ
ព្រោះអីឃេីញឈាមតក់ៗពេញឥដ្ឋ
" អ្អាយ ៗៗ " សំឡេងស្រែកលឺដល់អ្នកខាងក្រៅទេីបមក
ដល់រត់ប្រញាប់ចូលទៅខាងក្នុងឃេីញរូបភាពអញ្ចឹងរៀង
ស្រឡាំងកាំងដែរព្រោះរញ៉េរញ៉ៃណាស់ សូប្បីខូឡាអុីមក
ដល់ផ្ទះមួយម៉ោងមុនក៏រត់ចេញពីបន្ទប់មកមេីលថាមានរឿង
អ្វីកេីតឡេីង
" ម៉េចក៏រញ៉េរញ៉ៃបែបនេះ អ្នកណាជាអ្នកបង្កហេតុ " សូហ្គា
ជ្រួលជ្រើមមិនពេញចិត្ដមនុស្សឲ្យពេញផ្ទះម៉េចក៏មេីលថែ
ប៉ុណ្នឹងមិនបាន
" នាង " សំឡេងមិនដឹងទិសសំដៅណាក៏ស្រាប់ស្រែកហេី
យចង្អុលសំដៅទៅខូឡាអុី គេជាអ្នកបង្កប៉ុន្ដែទម្លាក់កំហុស
ទៅអ្នកដទៃ
" ជុងហ្គុកកុំចោទប្រកាន់នាងអីនាងមិនធ្វេីបែបនិងទេណា "
សាន់នីប្រកែកជាមួយប្អូនថ្លៃព្រោះនាងឃេីញឈាមនៅលេី
បាតដៃគេរឹមៗអញ្ចឹងបញ្ជាក់មិនមែនខូឡាអុីទេ ។
" សាន់នីកុំជឿជាក់មនុស្សត្រឹមសំបកក្រៅពេក " ម៉េចក៏ប្រ
ញាប់ជឿក្មេងស្រីនេះម្ល៉េះ តេីនាងមានអ្វីពិសេសទេីបម្នាក់ៗ
មិនជឿថាទង្វេីនាងអ្នកធ្វេីឬទឹកដៃនាយអន់ពេកទេីបអ្នកផ្សេងមេីលដឹងម៉េចអាចទៅរួចទៅ ? ?
" ហុឹកហុឹក ខ្ញុំអត់បានធ្វេីទេខ្ញុំហ៊ានស្បថ " ខូឡាអុីរៀងភ័យ
ខ្លួនដែលត្រូវគេចោទប្រកាន់ស្រស់ៗដូច្នេះ
" ស្បថត្រឹមជាលេសមនុស្សខុសទេ " កុំនិយាយពាក្យស្បថ
ជាមួយគេ មនុស្សខុសមិនសារភាពទេ
" ជុងហ្គុកប៉ុណ្នឹងបានហេីយឯងទៅសម្រាកទៅណា " សូ
ហ្គាដឹងច្បាស់ថាជាអ្នកណាក៏ខ្ជិលដេញដោលសួរច្រេីនក៏សុំ
ឲ្យជុងហ្គុកឈប់ត្រឹមនិងទៅវាគ្មានស្អីល្អលេងទេ
" យ៉ុនហ្គីហ្យុង " ជុងហ្គុកហៅបងប្រុសទាំងមិនពេញចិត្ដម៉េ
ចមិនកាន់ជេីងគេអញ្ចឹង
" បងមិនចេះនិយាយពីដងទេ ជុង "
" ចាំទុកថានាងសំណាងចុះ " ជុងហ្គុកដេីរចេញទាំងចាញ់ចិ
ត្ដគេម៉ួម៉ៅដែរធ្វេីស្អីនាងពុំបាន ពេលនេះនាងមានអ្នកជួយតែក្រោយៗវាមិនប្រាកដថាសំណាងរហូតទេ ។
" ខូឡាអុីឯងទៅបន្ទប់ឯងទៅ ថ្ងៃក្រោយកុំនិយាយអ្វីទាំងអស់ទោះគេនាំឈ្លោះក៏ដោយលឺទេ " សូហ្គានិយាយបង្ការ
ជាមុនព្រោះគេដឹងចរិតប្រុសពៅច្បាស់ ប្រាកដឬថានាយសុំ
ចាញ់នោះវាមិនងាយទេចរិតគេត្រូវឈ្នះអ្នកណាទាំងអស់ ។
" ចាលោកម្ចាស់ " នាងឱនគោរពបន្ដិចក៏ដេីរឡេីងទៅខាង
លេីដេីម្បីអានសៀវភៅបន្ធូរអារម្មណ៍តាងតឹងនិងបំភ្លេចការ
រករឿងកំលោះតូចមុននេះ នាងមិនមែនជាមនុស្សចូលចិត្ដ
ចងកម្មចងពៀរអ្នកដទៃទេ
" រឿងមុននេះអ្នកណាហ៊ាននិយាយលឺដល់បងប្អូនយេីងទាំង
ប្រាំនិងស្លាប់" សូហ្គាបញ្ជាឲ្យបិទដោយប្រេីអំណាចផ្ដាច់ការ
មកនិយាយមិនអញ្ចឹងទេវាបែកធ្លាយអ្នករងកម្មអាចជាខូឡាអុី
ព្រោះសមាជិកខ្លះសូវពេញចិត្ដនិងនាងតូចប៉ុណ្ណោះទេ ។
" បាទ/ចាលោកម្ចាស់ "
" សូហ្គា បងគិតថារឿងនេះបិទជិតឬ " នាងព្រួយបារម្ភនិង
ខូឡាអុីណាស់បងប្អូនគេស្រឡាញ់ជុងហ្គុកស្ទេីរលេបទោះ
ខុសឬត្រូវយ៉ាងណាគេមិនជ្រេីសរេីសកាន់ជេីងអ្នកផ្សេងក្រៅពីជុងហ្គុកដែរ ហេីយក៏មិនងាយបង្កជម្លោះដោយសារ
អ្នកដទៃទៀតផង ។
ល្ងាចឡេីងខូឡាអុីបានទៅសំងំស្រោចផ្កានៅសួនខាងក្រោ
យតែម្នាក់ឯង នាងកំពុងស្រោចផ្កាសុខៗលឺសំឡេងក្រលរ
ធំបន្លឺឡេីង
" នាងធ្វេីស្អីបានខ្លះ មួយថ្ងៃៗគិតតែថែផ្កានិងហេីយគ្មានធ្វេី
ស្អីផ្សេងទេហ្អា " គ្មានម្ដងណាជុងហ្គុកមិនរករឿងនាងទេ
អាលូវតាមរករឿងនាងដល់ទីនេះទៀត
" បងសាន់នីឲ្យខ្ញុំមេីលថែសួនផ្កាប៉ុណ្ណោះលោកប្រុសជុង "
នាងឱនមុខចុះមិនហ៊ាននិយាយអ្វីលេីសលុបឡេីយទោះមិញ
គេនិយាយគំហកដាក់នាងក៏ដោយ នាងត្រឹមជាកូនឈ្មួលវា
គ្មានសិទ្ធិអីទៅសម្ដីថ្លោះដាក់ប្អូនចៅហ្វាយឡេីយត្រូវចាំនាង
អាចមកដល់ពេលនេះក៏ដោយសារអ្នកណានាងមិនអាចមាន
អំនួតពេកឡេីយ ។
" អញ្ចឹងនាងធ្វេីតែមួយមែនដេកសុីលេីគេលុយទៅរៀនលេី
គេហេីយតបស្នងសងគុណគេប៉ុណ្នឹងមែន " ជុងហ្គុកដាក់
ផាំងៗមិនចាំយូរស្អីការងារគជេីងបែបមកហ៊ានថាសាន់នីជា
បងថ្លៃគេបញ្ជាប៉ុណ្នឹង សមទេ
" ហុឹកហុឹកលោកប្រុសកុំសម្លុតខ្ញុំបានទេនិយាតាមសម្រួលក៏បានដែរ " ខូឡាអុីញ័រខ្លួនទទ្រើតនាងខ្លាចហេីយសំឡេង
សម្លុតគេនេះ នាងនឹកដល់កាលនាងរៀននៅសាលាមុនត្រូវ
គេធ្វេីបាបស្រែកសម្លុតនាងខ្លាំងៗស្ទេីរវិកលចរិតម្ដងៗនាង
លាក់មិនអោយអ្នកណាដឹងឡេីយហេីយណាមួយនាងឈប់
រៀនក៏ដោយសារចំណែករឿងនេះដែរ
" មនុស្សប្រភេទនាងគ្មានថ្ងៃដែលយេីងនិយាយពិរោះទេផាំង " ជុងហ្គុកទាញថូរផ្កាដាក់ក្បែរៗនេះមកបោកខ្ទេចអស់
ទុកឲ្យនាងតូចឈរយំនៅសួនរម្នាក់ឯង ។
ថ្ងៃជិតសម្រាលកូនជិតមកដល់ខ្វះតែមួយថ្ងៃទៀតប៉ុណ្ណោះ
កូនប្រុសរបស់គ្រួសារស្វៀវីហ្គាយូនិងកេីតមក អ្នកជាប្ដីអរ
ផងភ័យផងមិនចាញ់ប្រពន្ធប៉ុន្មានទេ
" ជិតដល់ពេលឆ្លងទន្លេហេីយអូនភ័យណាស់ " សាន់នីឧប
ភ័យទាំងភិតភ័យនាងខ្លាចការឆ្លងទន្លេណាស់នាងខ្លាចមិន
បានជួបមុនស្វាមីទៀតនាងពិតជាខ្លាចវាមែនទែន ។
" សម្រួលអារម្មណ៍អូនសម្លាញ់មិនអីទេណាបងក្បែរអូនជានិច្ចលឺទេ " សូហ្គាដឹងថានាងខ្លាចប៉ុន្ដែវាមិនអីទេនាងនិង
កេីតមកដោយសុវត្ថិភាពគ្មានបញ្ហាអ្វីសម្រាប់នាងឡេីយ
" ហុឹម " សាន់នីរៀងស្ងប់ចិត្ដបន្ដិចនាងសំណាងហេីយដែរ
បានស្វាមីមកឱបក្រសោបលួងលោម
យប់ជ្រៅកណ្ដាលអាធ្រាត្រសាន់នីស្រាប់តែចាប់ផ្ដេីមឈឺ
ពោះ នាងស្រែកហៅឲ្យសូហ្គាក្រោកជួយជូននាងទៅមន្ទីរ
ពេទ្យនាងឈឺស្ទេីរហែកខ្លួនជាពីហេីយ ម៉េចក៏វាឈឺអ្វីម្ល៉េះ
" អ្អាយៗ ឈឺពោះណាស់ " នាងខាំមាត់ក្ដាប់ដៃសឹងតែបាក់
សូហ្គារត់ទៅរកប្រុសពៅឲ្យជួយ ថ្ងៃនេះវាស៊យណាស់ដែរ
សមាជិកចេញទៅក្រៅអស់សល់ជុងហ្គុក ក៏សម្រេចចិត្ដថា
ពឹងគេចុះនាយគ្មានកម្លាំងកំហែងឯណាទៅបីប្រពន្ធទេព្រោះ
វាភ័យពេកទន់ដៃទន់ជេីងអស់ហេីយ
" ជុងហ្គុក ក្រោកឡេីងជួយនាំបងថ្លៃឯងទៅពេទ្យឲ្យលឿន " សូហ្គាសម្រុកចូលបន្ទប់ជុងហ្គុកទាំងកំរោលម្ចាស់គេភ្ញាក់
ពីដំណេកស្រវាយកមួកមកពាក់ដេីម្បីបិទបាំង សក់គេជ្រុះ
ពេកអញ្ចឹងហេីយកោរវាចេញអស់ដូច្នេះវាមិនធ្វេីឲ្យគេពិបាក
ចិត្ដទៀតទេគេដឹងថាថ្ងៃមុនគេលែងបានឃេីញបងៗទៀត។
" ចុះបងមិនបេីកខ្លួនឯង " អាមនុស្សងងុយគេងអោយជូនទៅណាកូនខ្លួនឯងសោះគ្រាន់ជូនប្រពន្ធពេទ្យក៏មិនកេីត
" អញទន់ដៃអស់ហេីយ "
" បេីវេទនាចឹងៗកុំប្រឹងយកកូនពេកអំពុលទុក្ខ " គេតឹងទ្រូង
ជំនួសអញ្ចឹងចេះចង់បានកូនដេីរ ជុងហ្គុកក្រោករត់ទៅបីបង
ថ្លៃចូលឡានបណ្ដេីរប្រកែកគ្នាជាមួយសូហ្គា
" អាណាចង់យី " គ្មានអ្នកណាគេចង់ទេតែមកពីវាដាក់ស្រួ
លអញ្ចឹងហេីយ
ដំណឹងសម្រាលកូនលឺដល់កំលោះទាំងប្រាំនាក់ពួកគេឈរ
ចាំអន្ទះសាជាងលោកប៉ាថ្មីថ្មោងទៀតពួកគេអង្គុយមិនសុខ
ដេីរចុះដេីរឡេីងចង់ឃេីញមុខក្មួយប្រុស
" អង្គុយទៅវិលមុខណាស់ ដេីរនោះដេីរយេីងជាប៉ាមិនដល់
ថ្នាក់និងទេ "
" មកពីរំភេីបពេកមិនដែលមានក្មួយនិងណា "
" យ៉ាប់ណាស់ "
ឯជុងហ្គុកវិញពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃគេកាន់តែស្លេកស្លាំងទៅ
រកឈាមមួយតំណក់ពុំគេ នាយតូចញញឹមខ្សោយៗអម្បាញ់មិញគេប្រេីកម្លាំងលេីបងស្រីមុននេះខ្លាំងពេកទេីបរៀងអស់
ខ្យល់ងងិតមុខដួលលេីឥដ្ឋការ៉ូធ្វេីឲ្យអ្នកផ្សេងរន្ធត់មិនស្ទេីរ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
បង្រ្កាបស្នេហ៍ស្វាមីសាតាន វគ្គ១ ( ចប់ )
De Todoនាងជាអ្នកទាញគេចូលអន្លង់ស្នេហ៍មួយនេះហេីយក៏ជានាងដែរធ្វេីអោយគេខកចិត្ដនិងឈឺចាប់ជាងគេផងដែរ ស្រីម្នាក់នោះគឺ ជូ សាន់នី សូហ្គា ស្វៀវីហ្គាយូ x ជូ សាន់នី និពន្ធដោយ:ម៉ូ
