" យ៉ាងម៉េចមានត្រូវត្រង់ណាអត់ " សូហ្គាបង្វិលនាងតូចពីបី
ជុំហេីយត្រួតពិនិត្យពីក្បាលដល់ចុងជេីង គេសម្លឹងគ្មានព្រិច
គិតពិចារណាមេីល " រឿងអម្បាញ់មិញគេរុញនាងមែនទែន
ឬក៏សម្ដែង " គ្រាន់រាងក្រាស់និយាយប៉ុណ្នឹងសាន់នីចាប់ផ្ដេី
មបែកញេីសជោកក្បាលម៉េចក៏រហ័សដឹងលឿនម្ល៉េះ
" នាងរុញអូនមែនណា អូនឈឺពោះ " សាន់នីក្រសោបពោះ
ធ្វេីដូចឈឺចុកខ្លាំងណាស់ចឹង សូហ្គាប្រញាប់លេីនាងបីបេីក
ឡានសំដៅទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាមៗ រាងតូចឃេីញគេនាំមកចឹង
ភ័យលេីសដេីម
" ធ្វេីម៉េចទៅសាន់នីអេីយ បេីគេដឹងបែកការពុំខានទេ " នាងឆ្លេឆ្លាលេីដៃខាំក្រចករិះគិតរកវិធីកុហកនាងភ្លឹកគិតទោះ
នាយហៅប៉ុណ្ណាក៏មិនងេីបចេញដែរទាន់គេវៃដៃនាងទេីប
ភ្ញាក់ដឹងខ្លួន " មកដល់ហេីយឬ " នាងតូចលេបទឹកមាត់សេីម
បំពង់កកក្អឹកៗ នេះគេបេីកឡានរប្រៀបម៉េចដល់លឿនម្ល៉េះ
នាងទាន់រកលេសកុហកផង
" ដល់ហេីយចុះមក " សូហ្គាចាប់ប្រអប់ដៃនាងថ្នមៗទាញឲ្យ
ចេញពីឡានតែសាន់នីតោងស្អិតដូចតុកកែអញ្ចឹង
" ប្រលែងភ្លាម " រាងក្រាស់ចង្អុលមុខខាំមាត់គ្រឺតនាងតិចៗ
ម៉េចក៏ចចេះម្ល៉េះថ្ងៃនេះគេបបួលមកពេទ្យដេីម្បីពិនិត្យមេីល
សុខភាពតេីដូចអ្វីនាងនិយាយមុននិងអត់តែមេីលចុះតោងបិះ
គ្មានចេញទេ ដៃនាងស្អិតដូចកាវ៥០២ ។
"អូនថាទៅផ្ទះវិញទៅណា"នាងពេបមាត់ភ្នែករលេីងរលោង
" ទេ "
" អូនគ្មានឈឺអ្វីទេទៅផ្ទះយេីងវិញទៅអូនឃ្លាន "
" ចាំពិនិត្យហេីយចាំទៅរកអ្វីញុំាក៏មិនហួសពេលដែរ "
" ហុឹកហុឹក សូហ្គាលែងដៃអូន ហុឹកហុឹក " ភ្លាមៗនាងប្រែជា
រំអួយមួយរំពេច គេឃេីញចឹងរៀងភ័យណាស់ដែលម៉េចមក
សុខៗយំស្រែកចំពោះមុខគេ តាំងពីដេីមសាន់នីអត់ដែលចឹង
ទេ ប៉ុន្តែលេីកនេះនាងឈ្នះហេីយ
" ឈប់យំទៅ ពួកយេីងទៅផ្ទះវិញក៏បានដែរ " ខ្ជិលហត់ច្រេី
ននាំក្មេងកំហូចត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ តែនាងអង្គុយលេីភ្លៅគេ
បែរខ្នងខ្ចប់មុខដាក់កញ្ចឹងកគេទៀតហេីយ សាច់ឈឺឡេីង
ស្រគៀលអាលូវនាងបន្ថែមទៀតគេចប់ ទម្រាំដល់ផ្ទះនាយ
នេះសឹងស្រែកសម្លុតនាងមួយទំហឹងហេីយនៅមិននៅខាំ
ស្មាគេហូរឈាមប្រឡាក់អាវសាមីអស់
" ម៉ាកៗនិងយេីងរស់ដល់ស្អែកទេ " គេកាច់កញ្ចក់មេីលស្មា
កំពុងហូរឈាមនោះមកមេីលគ្រវីក្បាលហួសចិត្ដឯជនបង្ក
គេងស្រមុកធ្វេីប្រងេីយ ។
ស្អែកឡេីងសាន់នីតោងទាមគេដូចសត្វឈ្លេីងអញ្ចឹងនាយ
ទៅណាទីនេះក៏មានវត្ដមាននាងដែរ អ្វីកាន់ហួសចិត្ដនោះគឺ
នាងតោងកជាប់ ឲ្យគេពរដេីរចូលក្នុងក្រុមហ៊ុន
" ល្មមចុះហេីយក្មេងខូច " មកដល់ office ភ្លាមគេដាក់ខ្លួន
អង្គុយលេីកៅអីទាំងហត់នឿយពរតាំងពីជាន់ទីមួយរហូតជាន់ទី៥៥គេអស់ខ្យល់តែម្ដង
" ទេ " នាងគ្រវីក្បាលដៃឱបរឹតគេលេីសដេីម
" ចុះទៅណាយេីងពិបាកដង្ហេីមណាស់ "
" ហុឹកហុឹក " នាងចុះតាមសម្ដីគេតែអង្គុយយំឡេីងញ័រខ្លួន
ទទ្រើតដូចអ្នកកេីតជំងឺគ្រុនចាញ់ហេីយ
" ហុឹម " សូហ្គាដកដង្ហើមធំលេីនាងមកអង្គុយលេីភ្លៅគេដដែ
ល ឃ្លាតពីគេមួយនាទីអត់បានមែន
" សួស្ដីលោកអគ្គនាយក "លេខាកាន់ឯកសារមួយច្បាប់ដេីរ
មកសួស្ដីគេទាំងមិនភ្លេចមេីលសាន់នីក្នុងរង្វង់ដៃចៅហ្វាយ
" សាន់នីហ្អាចុះពីយេីងសិនទៅណាយេីងនិយាយការងារ "
គេឲ្យនាងអង្គុយបែបនិងពុំសមឡេីយអញ្ចឹងហេីយមានតែ
លួងលោមឲ្យនាងចេញពីខ្លួនសិន តែអ្នកណាទៅដឹងថានាង
តូចខ្ពេីមលឺថែមឱបគេណែលៗពេញដៃទៀតផង ។
" លឺយេីងនិយាយទេ " គេចាប់ទាញរាងកាយនាងចេញតិច
តែនាងតូចធ្វេីពុតគេងលក់ក្បាលផ្ដួលលេីដេីមទ្រូងគេបាត់
ព្រោះខ្លួនឡេីងទន់ហាក់គ្មានឆ្អឹងចឹង
" និយាយមក " សូហ្គាទាញអាវធំមកដណ្ដប់បិទបាត់នាងតូច
ហេីយញឹមៗដាក់លេខា
" គម្រោងសណ្ឋាគារនេះគឺជិតរួចរាល់ហេីយរង់ចាំតែចៅ
ហ្វាយសុីញ៉ែបញ្ជាការទិញសម្ភារះប៉ុណ្ណោះ " នាងលេីកឯក
សារមកបង្ហាញហេីយហុចប៊ិចឲ្យគេសុីញ៉ែ រាងក្រាស់ទទួល
ប៊ិចមកកាន់ហេីយឈ្ងោកអានគម្រោងនេះសិនទេីបសុីញ៉ែ
ហុចឲ្យលេខាវិញដោយមិនភ្លេចផ្ដាំផ្ញេី " ថ្ងៃក្រោយជួយគោះទ្វាបន្ទប់ផង " កាលពីមុននាងដេីរចេញចូលដោយសេរី
បានប៉ុន្ដែលេីកនេះគឺមិនអាចទេព្រោះគេចង់បានភាពឯកជន
ខ្លួន ពិសេសពេលដែលគេក្បែរសាន់នីគេមិនចង់ឲ្យអ្នកណា
មករំខានដែរ ។
" ចាខ្ញុំសុំទោសអគ្គនាយក " នាងឱនសុំទោសហេីយដេីរចេ
ញទេីបសាន់នីអេីតក្បាលចេញពីអាវធំរបស់ប្ដីនាង
" ឆេីស សំឡេងស្អីក៏ម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់សម្បេីមម្ល៉េះ ចាខ្ញុំសុំទោសអគ្គនាយក ជ្រេញ "
" ធ្វេីពុតទេ "
" ទេអម្បាញ់មិញអូនគេងមែនទែនណា "
" ល្បិចកូនក្មេង "
" អត់ជឿអូន ហុឹកហុឹក " ទៀតម្ដងណាក៏ដោយឲ្យតែនាង
និយាយមិនឈ្នះឬពិបាករកលេសនាងតែងតែយកទឹកភ្នែក
មកបាំងជានិច្ច កំពូលខូច
" បានៗឈប់យំទៅ "
" មានសាន់នីនៅហេីយ ស្រីណាក៏គ្មានសិទ្ធិក្បែរបងដែរ "
នាងគិតក្នុងចិត្ដទាំងញញឹមចុងមាត់ កុំឡេីយសម្បត្ដិត្រឹមលេ
ខាទោះព្រះនាងទៀតក៏នាងហ៊ានធ្វេីរឿងឲ្យពួកគេអាម៉ាស់
មុខដែល វាជាការព្រមានលេីកដំបូង ប្រសិនមានលេីកទីពី
នាងគ្មានទុកមុនអោយដែរ ។
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
បង្រ្កាបស្នេហ៍ស្វាមីសាតាន វគ្គ១ ( ចប់ )
De Todoនាងជាអ្នកទាញគេចូលអន្លង់ស្នេហ៍មួយនេះហេីយក៏ជានាងដែរធ្វេីអោយគេខកចិត្ដនិងឈឺចាប់ជាងគេផងដែរ ស្រីម្នាក់នោះគឺ ជូ សាន់នី សូហ្គា ស្វៀវីហ្គាយូ x ជូ សាន់នី និពន្ធដោយ:ម៉ូ
