İKİZİM - DÜZENLENECEK

BÖLÜM 1

Berfin~Berfu

Berfin'den
     Berfuyla  yedi yaşından beri yetimhane de kalıyoruz. On sekiz yaşımızda reşit oldumuz için ayrılmak zorunda kaldık o günden beri tek başımızayız ailemizin neden bizi yurda bıraktığında alakalı en ufak fikrim yok 1-2 kere müdüre sorduk ama maalesef hiç cevap alamadık ama tuhaf bi ifade oluyordu yüzünde anlamlandıramadığım bi ifade ama fazla da üstelemedik üsteleyemedik ya da nede olsa yetimhaneye bırakılmış iki kız ne yapabilirdik ki zaten onlar bizi istemediyse daha da üstelemenin bi anlamı yoktu bizi istemeyen onlardı sonuçta ama merak etmiyor da değilim tabi nasil biri olduklarını kim olduklarını kardeşlerimi yada var olup olmadıklarını aman neyse işte bizi istemiyorlardı.

Şimdi ise ikizimle kendi evimizdeyiz üniversite süreci bizim için çok zor du hem çalışıp hem okumak zorunda kalmıştık ama atlatmıştık ta simdi ise 23 yaşındayız Berfu komiser olmayı seçti bense iç mimarım onun yanında üniversitesi den beri mankenlik yapıyorum büyük islerde çalışmadım ama yaptığım güzel çekimler de oldu.

Ben düşüncelere dalmışım çalan telefonumla kendime geldi. Arayan numara kayıtlı değildi ama ajansta da bu numaram vardı belki onlardır diye açtım

"Alo Berfin DERİN lemi görüşüyorum."
"Evet buyurun benim."
"Ben koçyigit giyim den arıyorum sizi numaranızı ajanstan aldım. Sizinle görüsme yapmak istiyoruz"

Demesiyle neye uğradığımı şaşırdım nasil ya benim le ķoçyigit giyim bu markanın hastasıydım resmen ama oranın mankeni olma fikri beni mutlu etmedi desem yalan olur tabi

"Evet elbette olur nerde ve ne zaman oldunu söylemeniz yeterli olur."
"Sizin için de uygunsa yarın saat 10 da şirkette olmanız gerekiyor."
"Tamam olur teşekkürler iyi günler."
"Sizide Berfin hanim iyi günler.

Şuan o kadar mutluyum ki resmen mutluluktan çığlık atacaktım hatta attım da.

Berfu'dan
  Ben Berfu ikizimle beraber yaşıyoruz ailem bizi 7 yaşında yetiştirmek yurduna bırakmış ve maalesef ki 18 yasinda reşit olduk diye çıkardılar bizi yurttan bizde o günden beri Berfin le tek başımıza ayakta duruyoruz bazen çok zor günler geçirsek te mutlu olmayı hep başardık başarmak zorundaydık da zaten ailesi olmayan iki kız olarak buna mecburduk. Şimdi ise çok güzel bi hayatimiz var komiser oldum Berfin ise üniversitede para kazanmak için kaybolduğu bi ajansta mankenlik yapıyor profesyonel değil ama bence çok başarılı ve iç mimar da elbette ki üniversite okudu ve iç mimar olmayı seçti.

Bende dün gece ki operasyondan sonra yorgun bi şekilde eve geldim Berfin geldimi farketmemişti bende çok yorgundum hemen odama girip sıcak suyun altına girdim. Rahatlamış bi şekilde banyo dan çıkıp üstümü giyindim hemen uyumak istiyodum ama önce Berfin e haber vermem lazım di bende onun yanına gitmeye karar verdim. Duyduğum oleey ve yaşasın çığlıkların dan sonra ne oldunu anlamayıp onun yanina gittim hızlı bi şekilde.

- Kızım delirdin mi? Ne bağırıyorsun.
- Berfuu bil bakalım ne oldu.
- Ya ikiz ne biliyim söyle işte.
- Uff kızım ya hani şu koçyigit giyim var ya benimle görüşmek istiyooor.
- Hee tamam hadi ben yattım çok yorgunum.

  Berfin in arkam dakika şaşkın bakışlarını umursamadan hemen yatağa attım kendimi sanırım ne oldunu da pek fazla idrak edemedim ama fazla takmayıp hemen uyumak istedim uyumak ve bu yükten kurtulmak...

Berfin den
      Berfu nun yanıma gelip ne oldunu sormuş ve tamam diyip yatmıştı resmen hemen peşinden odasına gittim. Artık dün ne kadar yorulduysa hemen uyumuştu. Ben de hemen mutfağa girip bireyler yapmaya karar verdim saat sekizdi ve ben bi saat önce yemeğimi yemiştim o yüzden yarın kahvaltıya bireyler yapmaya karar verdim ve tabii tatlı olmazsa olmazımız.