İKİZİM - DÜZENLENECEK

BÖLÜM 4

BERFU DAN DEVAM

-kızım anlamadım sen nişanlımısın değilmisin elinde yüzüğü görünce ben nisanlisi sandiydim. Demesiyle bi aciklama yapmam gerektiğini anladım zaten herkes biliyor du en önemli Rabbim biliyordu kuldan saklamanın anlami yoktu

-Bundan 3 yıl önce sevgilim vardı. Özel harekat komutanıydı. Nişanlanmıştık o gece ama acil görev var dedi gitti. Benim de içimde bilmediğim bi burukluk oluştu sanki bi daha göremicem gibi geldi. O da giderken hissetmiş olacak ki hakkınızı helal edin eğer bana bisey olursa tekrar sev dedi de gitti. Gitme diyemedim vatan için gidiyordu her zerresi şehit olmak istiyordu biliyordum bunu da haklıydı da buna hakkım da yoktu zaten. Ama doğruymuş ya son görüşümmüş o gün onu 1 hafta sonra acı haberi geldi o günden sonra da çıkarmadım bi daha yüzüğü parmağından benim kalbim ona aitti ve hep de öyle kalıcak. Dedim ama farketmemisim ki ağladığımı sonra anladım gözyaşlarımı sildim hemen diğerlerini baktığım da kızlar ve Hatice hanım bana dolu gözlerle bakıyordu hatta Ahmet beyde onda hem şaşkınlık hem hüzün vardı sanki Miraç ve Miran beyin gözlerinde de hüzün vardı. Bende hemen araya girdim.

- Öyle işte ben alıştım artık o hep kalbimin tek sahibi olacak. Bu kadar hüzünlerinize gerek yoktu. Dedim güler yüzümle.

-Başın sağ olsun kızım bilseydim sormazdım.

-Vatan sağ olsun. Dedim daha da uzatmak istemeyen tavrımla bu sefer de Berfin girdi söze

- Ezana 10 dakika namaz kilabilicemiz bi yer var mi acaba eger sizi rahatsiz etmezsek. Demesiyle hepsi daha da şaşırdı tabi şuan ki kıyafetimize bakınca biraz abes görünebilir di hatta baya bi resmen üstümüzde mini etek vardı.

-Kızım siz namaz kılıyonuz mu? Dedi Hatice hanım şaşkınlıkla. Bi yandan da üstümüzü süzmeye devam ediyor du.

-Evet niye ki?

-Yani yanlış anlama kızım da kıyafetiniz. Dedi ve durdu Berfin de açıklaması gerektinj anlayıp söze girdi.

-kıyafler biraz yanlış anlaşılma ya denemeden alınca farkedemedik. Dedi Ayca da

-Tamam abla ben size kıyafet veriyim benim orda kalabilirsiniz. Dedi bu sefer de ben araya girerek.

-Gerek yok canım araba da var alırız ordan yer göstermen yeterli.

-tamam. Diyip kalktı ilk önce ben arabaya gidip esyalari aldım sonra da Aycanin odasına çıktık.

Ayça da bizi rahat hazırlanmamız için tek bırakıp dışarı cikti bizde hemen ustumuzudu geristip abdest aldik ve namazımızı kıldık.

  Aklıma gelen seyi bugün Berfinle konuşmam gerektini farkedip Berfin fazla gece kalmamız gerektini söyleyip odadan çıktık.
 
Aradan geçen 2 saatin ardından kalmak için izin isteyip gittik burda kalın ısraları  ne kadar olsada daha ilk günden bilmediğimiz birinin evinde kalamazdık ve bugun Berfin le konuşmam gerekiyor du o yüzden kalkıp otele gittik. Ustumuze rahat bireyler giyip yatağa gectik Berfin le muhabbete başladık tam sırası diyip konuyu açtım.

- Berfin benim sana bisey söylemem lazım. Dedim en masum sesinle bunu anlamış olacak ki oturuşunu düzeltip dinliyorum bakışını attım. Bende onun gibi oturup derin bi nefes aldım.

-Bak şimdi ben geçenler de eve gelmistim sende uyuyordun yanına geldim üstüne bakmak için -derin bi nefes aldım- Anne gitme birakma beni diye sayıklıyor dun. Bende o gün ailemizi araştırmaya karar verdim. Demele tam konuşacaktı ki
- Sus ve dinle lütfen. Bak şimdi araştırdım falan burayla Mardin le bi bağlantısı olduğunu öğrendim. Ondan sonra Ayse müdürün yanına gittim bana bireyler dedi. Dedim ve o günü anlatmaya başladım ne bi eksik ne bi fazlayla.