İKİZİM - DÜZENLENECEK

BÖLÜM 3

Aradan 2 saat geçmişti kahvaltıdan biraz dolanmıştık Zerya ile babam da Berfin de kan vermişti ve simdi telefonuma gelen bildirim sesiyle sonuçlarını çıktını öğrendim. Zerya ile beraber hemen hastaneye gittik ona araba da durmasını söyleyip hemen sonuçları almaya gittim.
   Şimdi ise kağıt elimde duruyordu ama bakmaya cesaretim yoktu son bi gayret son parça diyip kağıdı açtım vee...
Doğruydu yaşıyordu İkizlerim kardeslerim onlardı bulmuştum onları bulmuştum.
   Hemen arabaya binip konağa sürdüm Zerya nin anlamsiz bakışlarına ve sorularına cevap vermemistim hemen konağa gittim iyisi herkes evdeydi ilk iş herkesi odaya topladım aslında böyle direk söylemesem daha iyi olacaktı belki ama şuan onu bile düşünemedim.
   Bizimkiler gelince Ayça,Miraç ve Zerya nın hiç bisey bilmediği geldi aklıma sanirim ilk olarak onlara gerçeği anlatmak la başlamamız lazım di

-Abi niye topladin bizi buraya. Diye söylendi Ayça biliyorum ki hep ablası olmasını isterdi o yüzden mutlu olucana emindim buna kim olmaz di ki zaten

-Abi catlamada soyle. Dediğinde ben anlatmaya başladım  annemlerin şaşkın ve hayır der gibi bakmalarını es geçerek direk men

-Ayca ve Miraç bizim ikiz kız kardeşlerimiz var. Hatta Ayça nın ablaları. Dediğimde agzi açık bana bakıyordu herkes ayca ve Miraç bi bana bi birbirine bakıp durdular. Annemle babam ise bunu niye yardıma bi anlam vermediler.
   Miraçların bakışlarından sonra devam etmem gerektini anlayıp kaçırılma olayını kolyeyi oda yi anlattım. Annemlerim bana ne kadar kızgın ve öfkeli olduklarını görebiliyorum ikisine sessiz kalmistı ama bu olanlara  annem oturmuş ağlıyordu babam da yanina geçmiş ellerini kafasının arasına koymuş duruyor du
   Sanırım şimdi asil gerçeği söylemeye gelmişti herkes bana bakarken bi anda
-İkizleri kardeşlerimi evlatlarımızı buldum. Dedim kimse ne oldunu anlamamış ti annem ve babam birbirine sarıldı sonra yeni anlamışlar gibi yanıma gelip bi ton soru sordular annem onları bana getir diye söyleniyor du Miraç ve Ayca hayla ne oldunu anlamamış gibi bize bakıp duruyorlar dı.
Herkesi otutturup olan biteni bastan anlattım. Burda olduklarını benimle çalıştığını yetimhanede büyüdüklerine  kadar herseyi
    Annemin gozlerin deki hüzün gitmiş mutluluk neşe özlem gelmişti yerine. Herkes düşüncelerinden Aycanin sesiyle kurtul du
- Kolye ablamlarla alakalı deme. Diyince sanirim onlar da bazı şeyleri anlamıştı babam lafa girip anlatmaya başladı.

-o gün yani ikizlerin kacirildigi gün doğum günleriydi 7.yaşları herkes gelmişti çok güzel bi gun geçiriyoduk annen sana hamileydi o zaman cinsiyetini daha öğrenememiştik abilerin bas harfi M ikizlerin ki de B ydi senin kini de bilmeyince soru işareti yapmıştım hediye olarak kacirilca kimin bilmiyorum ama birinin boynundan düşmüş diğeri nerre bilmiyorum o düşen kolyeyi de annen taktı hep. Demesiyke Ayça ya konusma fırsatı vermeden ben lafa girdim.

-Düsen kolye Berfin in kıymış Berfunun ki hayla boynundaymış yurt müdürü söyledi ben oraya gitmeden önce berfu gelmis ailesiyle alakalı gerçeği öğrenmek istediğim soylemiş mudur de kolyeyi ona vermiş bide Mardin le alakalı ne bildiğimi sormuş mudur de bisey bilmediği söylemiş Berfu da gitmiş sonra. Dememle annem umut dolu gözlerle bana bakıp

-Onlar da bizi arıyor yani? Dedi sorarcasına. Benim cevap vermeme kalmadan Miraç lafa atladı

-Gizli oda ordaki ikiz kiz odası onların deme? O odayı benim bile bilmezken Miraç in biliyor olmasi ve bisey dememesi şaşırmıştı Anlamaz gözlerle ona baktım hatta sadece ben değil annemler de. Bu sefer de Ayça lafa girdi

-Abim benden bi dosya istemişti ben de odasına gidiyim dedim annem yine o oda daydi kapi da aralikti merak ettim baktım bende alabilecek sarılıp ağlıyordun anne iki kolu kopuk bebek vardi onlara baktin ağladın saatlerce bende gecen abiler gelince Miraç abime söyledim alinda bugün de sana soylicektik abi ama sen yengemle kahfalti yapicaz diye erken çıkınca kaldı gelince derim dedim orası da malum zaten. Diyince bende bilmediğim şeyler öğrenmiş oldum yıllarca kapalı kalan odalar sırlar gizemi çözülmemiş kolyeler film gibiydik herkes farklı bisey düşünüyordu ama olayın aslı kimsede yoktu.