Not: baştan söyleyeyim. Bu hikayeler gerçek değil!
Ben Mari Walapple. Hayatı mahvolmuş, yapayalnız biriyim. Dost, aile, düzenli bir hayat. Hiçbirini doğru düzgün göremedim ben.
Daha çok küçüktüm. Ortaokulun ilk senesiydi. Ailenin tek çocuğuydum. O gün ortaokulun ilk günüydü, asla unutmam. Okuldan çıkıp eve gittiğimde evde bir sesszlikolduğunu fark etmiştim. Normalde eve gittiğimde çok neşeli bir ortamla karşılaşırdım. Babama okulda olanları anlatmaya çalıştım. İlk günümün nasıl geçtiğini her çocuk gibi onlara anlatmak istemiştim. Ancak babam beni durdurmuştu. Çok meşgul olduğunu söylemişti. Oysaki yalnızca yeri seyrediyordu.Babama annemin nerde olduğunu sorduğumda çok durgun bir şekilde bana bakmıştı.
"Anneni götürdüler..."
Bunu dedikten sonra babamın gözünden bir yaş düşmüştü. Babama ne olduğunu, olayı tam olarak anlatmasını istediğimi söylemiştim.
"Annen...annen birini öldürmüş Mari..."
Zar zor söylediği şeyden sonra neye uğradığımı şaşırmıştım.
"Peki polisler annemi nereye götürdüler? O-ona ne yapacaklar?"
Babam kendini tutamayıp ayağa kalkmıştı. Korkuyordum. Neler oluyordu cidden?
"Hapishaneye götürecekler...15 sene boyunca..."
"Annemi görmek istiyorum!!!!"
Bağırmam hiçbir fayda etmemişti. Benim annem bir melekti. Kimseyi öldüremezdi.
Ağlamaya başlamıştım. Ne yazık ki yapacak bir şey yoktu.
Aylar geçmişti, ev sessizdi. Her gün evde eksik olmayan o neşe artık yerini tamamen sonsuz bir sessizliğe bırakmıştı. Babam hergün daha da kötü ye gidiyordu. Ortaokuldaki ikinci seneme geçmeme az kala babamı da kaybetmiştim.
O gün babam alkol kullanmıştı. Beni okuldan almak için arabayla gelmişti ve aniden ev yerine başka biyere doğru sürmüştü arabayı. Aniden arabanın yoldan çıkıp dereye doğru uçmasıyla kaza yapmıştık. Ben ağır yaralanmış ve hafıza kaybı geçirmiştim. Babam ise ölmüştü. Aciyi hissedememiştim. Çinkü o kimdi? Hatırlayamıyordum. Yıllarca yetimhanede büyüdüm. Babamın ölümünden birkaç ay sonra hafızam yerine geldiğinde annemin hapiste öldürüldüğünü öğrenmiştim.
Bu arada Mari nin kaybetme korkusu var. Yani değer verdiği insanları kaybetmekten Korkuyor.
Hatam varsa affola! Sizi seviyorum sayanora!
