8

236 12 0
                                    

,,Weet je het zeker, ik bel zo af hoor" mijn moeder legt haar hand nog een keer op mijn hoofd en kijkt me bezorgd aan. ,,Mám, ik ben oud genoeg om hier te blijven!" ,,Ja maar lieverd je hebt koorts" hup, nog een keer haar hand, alsof mijn temperatuur elke minuut ging veranderen.. ,,Mam, ik bel wanneer er iets is, als het te erg is ga ik naar de buren...-" ,,Oké het is duidelijk, ik ga al." Ze roept mijn vader. Ik doe mijn oren dicht, het dringt tot diep in mijn hoofd door. *KNAL* En dat was de voordeur... Ik zet de radio aan. Ik sluit mijn ogen en zie gelijk weer de beelden van gister. *TRINGGGG* Ik schrik wakker, 14:00 al! Dan heb ik twee uur geslapen.. *TRRRRIIIIIIINGGGGGG* Je hebt pech want de deur mag niet open! *BONK BONK* Ik kijk heel voorzichtig over het randje van de bank of het de buren niet zijn. Maar het is heel iemand anders als de buurvrouw... Ik kijk recht in die prachtige ogen die ik gister nog had gezien. Die mij gister hadden nagekeken. Die me geroepen hadden. En me lief aan hadden gekeken. Degene die twee keer de bel luidruchtig had ingedrukt, degene die het glas er bijna uit had geslagen, degene die nu recht in mijn ogen keek, dat was..Dioni....

Enkele reis naar liefde (BBrave Fanfiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu