Enkele reis naar liefde (BBrave Fanfiction)

18

~Twee weken na het ongeluk van Dioni~

,,KOM OP STRAKS MISSEN WE DE TREIN!" Iris en ik rennen alweer over Rotterdam Centraal. Niet te geloven dat we een paar maanden geleden ook zo liepen, niet te geloven dat het zo allemaal begon. Lachend stappen Iris en ik in de trein naar Amsterdam Centraal.

Ik denk aan Dioni, de rest van de jongens en hoe het allemaal begon. Iris en ik luisteren samen "Tot in de nacht" van de jongens. Vanavond gaan we weer samen naar een feestje. Maar eerst gaan we naar Starbucks en Iris en ik willen nog een outfit scoren.

Met Dioni gaat gelukkig alles weer goed, zijn herstel ging snel en hij voelt zich weer goed. Bente heeft me nog vaak gebeld maar ik heb haar weg geklikt, ik heb geen zin in excuses, of gezeik dat het ook van mijn kant kwam. Samuel is er gelukkig ook over heen. Cassius en Jai zijn nog steeds bij Zoë en Sterre. En Kaj en Iris zijn ook nog steeds bij elkaar. Ik merk dat ik glimlach, maar het valt niet op, want Iris zit met dezelfde grijns.

,,Pas deze is dan" Dioni gooit twee jurkjes over het muurtje van het pashokje. Iris en ik staan, lachend om de resultaten waar de jongens soms mee komen, in het pashokje. Het is een wit kante jurkje met een open rug, tot net boven de knie. Ik trek t jurkje aan, maar vanwege mijn lengte, wat ik van tevoren al kon raden, staat het me voor geen meter. Iris wel, maar Iris heeft een perfecte lengte voor dit jurkje. Lachend gooi ik t jurkje terug over het pashokje. ,,Te groot.." Zeg ik dubbel van het lachen. ,,Pas dit is dan" Samuel gooit twee ripped high waisted jeans over het pashokje, met een bordeauxrode trui. Ik ben nu al verliefd op de trui.

Als ik de broek aan heb, word ik ook spontaan verliefd op de broek, de scheuren zijn precies goed, de kleur ook en de lengte ook. Iris staat de broek ook perfect. Snel trek ik de trui ook aan. De trui komt tot net boven m'n navel, en heeft twee witte koortjes aan de voorkant, ook heeft het een buidelzakje aan de voorkant. ,,Sam dit is geweldig" gil ik. ,,Retweet" gilt Iris lachend. Dioni trekt het pashokje open. Hij knikt goedkeurend. Kaj, Cassius en Jai volgen. Iris en ik blozen en lachen door.

Beide met een tas van de Primark lopen Iris en ik lachend met de jongens door Amsterdam. We moeten alleen nog schoenen.

,,Hier moeten we even kijken" Jai rent een winkel binnen. De jongens rennen erachter aan. Iris en ik lopen lachend om de jongens hun enthousiasme, op ons gemak erachter aan. Maar als we eenmaal binnen zijn snappen we hun enthousiasme. De jongens lopen, bijna kwijlend, door de winkel, maar het enige wat Iris en ik zien. Zijn een stel Chelsea Boots met blokhak. Snel pakken we ons maat en trekken de schoenen aan. ,,Dat staat perfect onder jullie outfit!" Gilt Cassius door de winkel. Iris en ik kijken naar de spiegel en dan twijfelend naar de jongens. De jongens knikken allemaal heel wild met hun hoofd.

De jongens zijn ook nog geslaagd voor schoenen en we zijn nu onderweg naar Starbucks. Opeens zie ik een klein schattig boetiekje, de etalage ligt vol met prachtige armbandjes en kettingen. Ik stoot Iris aan. ,,Lopen jullie maar vast wij komen zo wel" zeggen Iris en ik, we rennen het boetiekje binnen. De jongens lopen lachend door.

Met een klein schattig tasje van het boetiekje tussen onze collectie tassen, lopen Iris en ik naar Starbucks. We hebben beide drie kleine gouden armbandjes. Bij de eerste is er ingegraveerd Love. Bij de twee is er ingegraveerd Be Happy. En bij de derde, het viel te raden, is er ingegraveerd Brave. Ook hebben we twee kleine ringetjes eentje die tot over de helft van je vinger moet met een hartje, eentje met een klein diamantje.

Pratend over de afgelopen maanden, zitten we allemaal met een beker Starbucks voor ons. ,,Niet te geloven wat een treinreis allemaal kan veranderen heaa boys.." Merkt Kaj, met een knipoog naar Iris, op. Dioni geeft me een kus. Ik knik. De rest ook.

Dioni en Kaj hebben ons op de trein afgezet. Het feestje is vanavond in Rotterdam dus Iris en ik kunnen gewoon alles thuis doen. In de trein dommelen Iris en ik zachtjes weg. Ik voel de kriebels in mijn buik. De opmerking van Kaj weergalmt in mijn hoofd.

,,JIJ KAAAAN MIIIIJJ VERLEEEIDEENN" gillen Iris en ik door huis, er is toch niemand thuis, so we don't care. Veel mensen denken altijd over Iris en mij dat we zussen zijn. Ondanks dat Iris langer is, lijken we nog best veel op elkaar. Nu we beide in onze outfit staan, vind ik het helemaal. Niet alleen qua uiterlijk maar ook qua karakter lijken Iris en ik op elkaar. Ik lach en val Iris om haar nek. ,,Ik hou van jou" gil ik lachend. ,,Ik ook van jou" gilt Iris lachend. ,,WAAAAROOOOOMM VOEELT HET NOU ZO GOEEEHOEED" gillen Iris en ik weer lachend mee met de muziek.

De bel gaat, Kaj en Dioni zouden ons komen ophalen, de rest van de jongens zien we bij de club. Met de hakken in onze handen rennen Iris en ik lachend van de trap, flashback naar het eerste feest. Ik doe de deur open en val Dioni om zijn nek. Iris doet hetzelfde met Kaj.

De jongens houden heel geheimzinnig hun handen achter hun rug. Iris en ik kijken elkaar raar aan. De jongens schieten in de lach. ,,Wat is er?" Vragen Iris en ik. De jongens halen hun handen achter hun rug vandaan en houden beide een doosje voor. Het doosje is ingepakt in lichtroze papier met zilveren lintjes. ,,Voor jou" zegt Dioni met een knipoog. ,,Maar..." Zeg ik zacht. ,,Ssh..." Dioni legt zijn vinger op m'n lippen en geeft het pakje.

Voorzichtig maken Iris en ik het open. We zijn even binnen gaan zitten vanwege de kou buiten. Ik haal het papiertje eraf. Er komt een zwart, glimmend doosje uit. Op de bovenkant staat "Dioni&Romy" gegraveerd. Bij Iris staat er "Kaj&Iris". Ik glimlach. Dioni moedigt me aan het doosje te openen. Voorzichtig open ik het doosje. De tranen schieten in mijn ogen.

Er zit een gouden armbandje in met de tekst, "Forever Mine". Ik val Dioni om zijn nek. ,,Dankje dankje dankje" zeg ik en ik zoen hem. Hij glimlacht en veegt de tranen onder mijn ogen weg. ,,Je verpest je make-up kleintje" zegt Dioni lachend.

De muziek knalt door de boxen. Het armbandje van Dioni straalt om mijn pols. Iris heeft hetzelfde van Kaj. Dioni en ik staan dicht tegen elkaar. Soms geeft hij zachtjes een kus in mijn nek. Ik glimlach. "Niet te geloven wat een treinreis kan veranderen.." Galmen de woorden van Kaj weer door mijn hoofd. Kaj heeft gelijk. Ik ben dan misschien een "vriendin" kwijt, het is maar wat je een vriendin noemt. Maar ik heb er een prachtig vriendje en vriendengroep voor terug.

~THE END~

I HOPE YOU LOVE IT XOX R.