Oy yorum çok gelsin yeni bölüm her gün gelsinn
Sözüm söz biliyonuzzz ♡
...
|||
"İyisin öyle değil mi?"
Daha kaç kez soracaktı bilmiyordum ama sıkılmaya başlamıştım. "Evet. İyi gibiyim."
Kaşlarını çattı. İyi olduğumu söylemem ona garip geliyordu. "Yalan söyleyemiyorum diyorsun bir de.." Gülümsedi sanki espri yapıyormuş gibi ama karşılığında dümdüz yüz ifademi görünce yüz ifadesi düzeldi.
"Yalan söylemeyeceğimi biliyorsun." Göz devirdim ve üstüme ceketimi alıp odadan dışarı çıktım. Peşimden geliyordu. Merdivenleri hızla indim.
"Solhi."
Anında önüme geçti ve beni durdurdu. Sıkkın bir nefes verdim. Beni süzdü.
"Yalan söylüyorsun iyi falan olamazsın. Annenin öldüğünü daha yeni öğrendin ve cenaze bile yapmadan okula gideceğini söylüyorsun, kafayı yemediğine emin misin?"
Tek nefeste söylediği şeylerle onun düşüncelerini duymak da beni rahatlamıştı. Normal olmadığımı düşünmesi normaldi. Fakat ben asla yalan söylemezdim ve inanması gerekiyordu. Gayet iyiydim.
"Yemedim kafayı, iyiyim. Zaten bir gün öleceğini biliyordum. Ölüm gayet normal bir şey Daniel."
"Senin davranışın normal değil."
Sert bir tonda söylediği cümleye ayar olmuştum. Göz devirmemek için kendimi zor tuttum.."Nasıl davranmam gerekiyor?"
"Solhi en azından okula gitmezsin, ağlarsın ya da bir duygu gösterirsin ne bileyim.. Gerçekten cenaze de mi yapmayı düşünmüyorsun?"
Güldüm alayla. "Kim gelecek sanki onun cenazesine? Daniel gerçekten.. beni rahat bırak."
Bakışları sertleşti. Son cümleyi söylemesem iyi olurdu tabii ama artık burnuma gelmişti.
"Duygusuz ve kalpsiz birisin Solhi."
Beni okula o götüreceğini bildiğimden sessiz kalıp bir şey demedim. İçten içe canım yanmıştı. Sevdiğim çocuğun benim hakkımda böyle düşünmesi.. belki de haklıydı.. Yine de direkt söylemesi üzmüştü.
Hareket etmesini bekledim.
"Okula gitmek için niye bu kadar heyecanlısın?"
Solhi sus.. aklımdakini söyleme sus..
"Jungkook'u görmek için."
Al, ayvayı yedin..
Anında yüz ifadesi değişti. Asla beklemiyordu böyle bir şey dememi..
Hızla açıklamak için çaba gösterdim.
"Çünkü anlatmıştım ya.. Kaza yaptık, benim yüzümden yaralandı.. Bir kaç gün oldu okula gidemedim, merak ediyorum nasıl olduğunu.."
Daniel sinirli bir soluk verdi. Bana inanmak zorundaydı, çünkü tek amacım onun iyi olup olmadığını görmekti. İyileşti mi onu bile bilmiyordum. O gece onu hastanede son görüşümdü, uyanmadan gitmek zorunda kalmıştım.
Birden elimi tuttuğunda parmaklarını parmaklarıma kenetledi ve yüzünü yumuşak bir ifade aldı.
"Tamam sadece iyi olduğunu öğren ve bir daha konuşma.. O çocuğu bir daha çevrende görmek istemiyorum, bu son olsun. Anlaştık mı?"
Gözlerimi kırpıştırdım. Bir cevap vermek zorunda mıydım? Çünkü vermek istemiyordum. Sanki cevabını almış gibi alnıma uzanıp minik bir öpücük kondurdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Second Lead Boi ¦ JJK
Fanfiction"İkinci çocuklar asla kızı alamaz." Peki ya o ikinci çocuk Jeon Jungkook olsaydı? ... Solhi'nin yalan söyleyememe özelliği varken Jeon Jungkook yalan söylemeyi iş haline getirmiş bir insandır. Bu iki zıt insan birlikte olursa ne olacak?
