"Evlenmiş."
Yanıma gelen çocuğun ağzından çıkan lafı anlamamıştım. Daha yıkamam gereken çok bulaşık vardı ve çoktan başım dönmeye başlamıştı bile.
Omzumu dürttüğünde ona baktım.
"Seninki evlenmiş diyorum.."
Benimki?
Aklıma gelen isimle gözlerim kocaman açıldı. Akan suyu hızlıca kapattım. Şaşkınlıkla yanımdaki meraklı çocuğa baktım.
"Taehyung, ne diyorsun sen?"
Telefonunu çıkardı ve bir şeyleri açtı. Taehyung benim hakkımdaki her şeyi biliyordu. Çünkü ben... Başlangıcıma geri dönmüştüm.
Sil baştan yapmak isterken bir şeyleri tekrarlamaya karar vermiştim. Çaresizken gidebileceğim tek yer ve beni kabul edecek tek kişinin Daniel olduğunu biliyordum.
Eski işime, eski evime geri dönmüştüm.
"Bak, yanında bir kız çocuğu bile var. Elini tutuyor... Oha evlenmeden önce çocuk mu yapmışlar?"
Telefonu korkuyla elime aldım ve baktım. Dediği gerçekten de doğruydu.
Fotoğrafta uzun bir zamandır görmediğim adamın yüzü vardı. Elini tuttuğu gelin çok mutluydu. Yine onu elimden almayı başarmıştı. Zaten kimi kandırıyordu ki? O hep Lisa'yı sevmişti, beni bir seçenek olarak tutarken...
Fotoğrafta bir çocuk daha vardı. Kız çocuğu.. Jungkook'a fazlasıyla benzeyen çok tatlı bir kızdı.
Ellerim titremeye başladı. Taehyung bunu fark ettiği an telefonu aldı ve cebine attı.
"Hala üzülüyor musun Solhi? Bunca zamandan sonra fotoğrafına nefretle bakman lazım."
Kaç yıl olmuştu? Gerçekten saymaya hiç gerek duymamıştım.
Liseyi bıraktım ve üzerinden çok zaman geçmişti.
Kafamın içinde bir gün bile onun gözlerini susturamamıştım. Hayal kırıklığı , o günün her dakikası, her saniyesi beynimin içinde dönüp duruyordu. Hiçbir şey demeden arkasını dönüp gidişi...
En büyük pişmanlığım buydu.
O an, ona sadece sarılsaydım. Sorunları sonra konuşsaydık belki de her şey hallolurdu. Belki ben liseye devam etmek isterdim.
Ben asla yalan söyleyemeyen bir avukat olurdum. O şarkıcı olurdu, bana şarkılar yazardı. Mutlu bir evliliğimiz olurdu.
Sadece o gün ona sarılsaydım, şu an acı içersinde yaşamaz her gün göğsüme giren ağrı yüzünden bitkin düşmezdim.
"Solhi, özür dilerim.. Sadece haber alırsan söyle demiştin. İyi misin?" Taehyung endişeyle bana baktı.
Daldığım yerden gözlerimi aldım, yine yaşlar dolmuştu. Kafamı hayır anlamında salladım.
"Saol gösterdiğin için.."
Fotoğrafta gülümsemese de mutlu gibiydi. Evlenmişti, çocuğu vardı.. Şirketi vardı. Ailesiyle huzurlu yaşayabilirdi. Beni unutarak hayatına devam etmesi zaten beklediğim bir şeydi.
Acı verse de... Bunu yapmaya hakkı vardı.
"Bir ara doktora git lütfen, ne kadar psikolojik bir şey olsa da iyi gözükmüyorsun Solhi." Taehyung canımın acıdığını biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Second Lead Boi ¦ JJK
Fanfiction"İkinci çocuklar asla kızı alamaz." Peki ya o ikinci çocuk Jeon Jungkook olsaydı? ... Solhi'nin yalan söyleyememe özelliği varken Jeon Jungkook yalan söylemeyi iş haline getirmiş bir insandır. Bu iki zıt insan birlikte olursa ne olacak?
