Aramızdalar ✔ #Wattys2023

2- Son hazırlıklar

Sürekli temizlemeye çalıştığı ama bir türlü kirlerinden arınmayan aynada kendini görmeye çalıştı. Tam olarak göremese de doğru bir şey yapmadığının farkındaydı. Beline inen uzun kahverengi saçları bir anlık gelen deli cesareti ile kesmişti ama düzgün kesmediği bu pas dolu aynadan bile belliydi. Saçları omuzlarının biraz üzerinde kırpık bir model halini almıştı. Ayrıca bu saç modeli enseninde ilerleyen kabarıklığı da ortaya çıkarmış gibiydi. Pis ve pas dolu aynada bile boynunda olan egzama tabakası açıkça görülüyordu. Bir anda gelen saçma bir düşünce şimdi onu pişman etmişti.

Uyuyan kardeşini uyandırmamak için küfürlerinin içinde kalmasına özen göstererek yerdeki pişmanlık dolu saçlarını süpürmeye başladı. Deneye gitmesine saatler kala böyle bir şeyi neden yaptığını hala anlamıyordu. Nereden gelmişti bu fikir aklına? Gerçi son saatlerde aklına gelen fikirleri çılgınlık sıralamasına koysa saçını bu şekilde kesmesi ilk on içine bile girmezdi.

Dün neredeyse hiç uyuyamamıştı. Kardeşi ile yattıkları tekli yatakta uzun süre sohbet etmişlerdi, son geceleri olduğu için birbirlerine sıkı sıkı sarılmışlardı. Luna bir noktadan sonra uyuyakalmıştı ama Danica gözünü bile kırpmamıştı. 

Stresli olduğu zamanlarda yatağı daha rahat uyuması için kardeşine bırakır, ev dedikleri odada bulunan nadir mobilyalardan biri olan tekli koltuğa geçerdi. Bazen orada kestirir bazen de düşünceleri uyumasına izin vermezdi. Dün ise kardeşine sarılmayı bırakmak istememişti. İçinden bir ses kardeşini tekrar göreceğini söylese de o sese inanmalı mıydı bilmiyordu, aklının onu kandırmak için koyduğu sahte bir ses olabilirdi.

Zemin saçlardan eski sıradanlığına geri dönerken bardağın dibindeki çayın soğumuş son yudumunu da kafasına dikti. Kardeşini uyandırmak istemiyordu. Ona son bir kez veda edebilmek için uyuyan masum yüzüne baktı, açık kahverengi saçlarının tepesine hafif bir öpücük kondurdu. Artık gitmeye hazırdı.

Luna'ya da, Sirius'a da ne kadar sarılırsa sarılsın ayrılmayacağını biliyordu bu yüzden Sirius'u veda etmek için çağırmamıştı, kardeşini de uyandırmamıştı. Bu durumu duygusallaştırmak istemiyordu onlar için, kendinin ne hissettiğini de umursamıyordu artık.

Koridordaki ışıklar her zamanki gibi loştu ama Danica daha günün başlamadığını hissedebiliyordu. Hükümet olabildiğince gizli bir şekilde tutmak istiyordu bu deneyi, Danica neden olduğunu anlamasa da sorgulayarak kafasını bulandırmak istemiyor. Bir an önce ne olacaksa olsa iyi olurdu onun için.

Lobiye geldiğinde Starway katına giden koridora bakmak bile istemedi. Zaten içindeki duygular onu boğarken ne eski hayatından ne de Sirius'tan gelen anıların onu çevrelemesini istiyordu. Derin bir nefes alarak ve kafasını kaldırmamaya özen göstererek hükümet binasına giden koridora doğru ilerledi.

Gece vardiyasından bıkmış olan görevli kasketinin altındaki uykulu bakışları kaldırmadan duygusuz bir tavırla çipi okutması için aleti gösterdi. Danica her görevliye sunduğu bıkkın bakışları ona bakmayan görevliye de ikram etti. Normalde düşük rütbeli çipi görünce ciyak ciyak bağırması gereken kapı ise tanımlı çipin geçişine izin vermek için usulca kayarak yana açıldı.

Çok ilerlemesine gerek kalmadı, çip onun hükümet binasına geldiğini haber verdiği için yanında hemen iki tane görevli belirdi. Üniformaları diğer görevlilerin aksine daha canlı gri tonuna sahipti, eylem olduğunda cam kapının önünde duran silahlı görevliler ile aynı giyinmişlerdi. Danica etrafını saran adamların silahlarını göremese de kendini önemli biri gibi hissetmekten alıkoyamadı. Gerçi bir tehdit olması sadece onun önemli biri olduğunu göstermezdi, gereksiz bir kirlilik olduğunu da yüzüne vurabilirdi. Çöplük'ten hükümet binasını kirletmek için çıkıp gelen bir pislik olabilirdi.