Aramızdalar ✔ #Wattys2023

13- Birer birer

Sessizlik artık geminin her yerinde dolaşıyordu. Yine bazıları yaşanan kaybı umursamamıştı ama masanın tam ortasında duran sorunun herkes farkındaydı. Ölen kişileri umursamasalar bile ekibi birer birer elemekte olan katil hala aralarındaydı.

Danica kendisini tıpkı bir önceki toplantıdaki gibi hissediyordu. Ortam da aynıydı, Danica'nın karşısında oturması gereken Mor dışında. Gözü sürekli oraya kayıyordu ve engel olamıyordu buna. Geçen toplantıda Camgöbeği'nin ölümü ile suçlandığı için ileri geri sallanan beden artık burada değildi. Boşluk karşısında gittikçe büyüyor gibiydi.

Mor ile öncekinde olduğu gibi yine Mavi ilgilenmişti. Bedeninin layık olmadığı çöp kutusundan çıkartılmasını Danica izleyememişti. Oraya sanki bir mesaj verilmek için atılmıştı cansız bedeni. Neyseki Siyah yardım için oradaydı, bir kez daha ona yaslanacak bir omuz olmuştu. O orada olmasa ne yapardı bilmiyordu. Zaten kime güveneceğini bilmediği bu gemide birbiri ardına gelen kayıplar onu daha da etkilemeye başlıyordu. Ekip birer birer eksiliyordu, hemde hızla.

Florian'ın ölümünün üzeriden henüz bir hafta, cenazesinin üzerinden bir kaç gün geçmemişti daha ama yeni birinin ölüm haberi onları buluvermişti. Daha bir hafta bile olmadan kendini bir başka odada, bir başka ölü bedene bakarken bulmuştu. İkisinde de donup kalmış, ikisinde de nefesi kesilmişti.

Şimdi hepsi her zamanki olduğu gibi bir masanın etrafında, aynı düzen ile oturuyordu. Çözmeleri gereken bir gizem vardı ama nasıl bir yol izleyeceklerini bilen yoktu. Aralarından eksilen arkadaşlarının katilini bulmaları gerektiği gibi bir an önce başka hayatlar gitmeden buna bir son vermeliydiler. Biri daha eksilecek miydi aralarından Camgöbeği ve Mor'un ardından?

Bu sefer konuşmayı başlatan olmayacak gibiydi. Yaşanan kayıp sonrası üzülenler gibi umrunda olmayanlar da olsa da herkes aynı sessizlik ile masanın etrafındaydı. Florian'ın bedeni gibi ne olduğunu soran yoktu, ne durumda bulunduğunu soran yoktu. Zaten Pembe birilerini çağırmaya gittiğinde çoğu kişi oraya varmıştı kısa sürede. Florian'dan farklı olarak bu sefer çoğu kişi görmüştü manzarayı.

Danica karşısındaki boşluklara bakmamaya çalışarak Siyah'a doğru döndü. Siyah yine onu anlamıştı gibiydi konuşmadan. Kafasını hafifçe salladıktan sonra masadakilere dönmeden önce bir nefes aldı.

"Her şey ortada." dedi Siyah sessizliğe son bulmak için. "Mor'u suçladık Camgöbeği'nin ölümü sonrası, gördüğümüz gibi katil o değilmiş. Şimdi ne olacak?"

"İkisinin de büyük bir nefretle öldürülmesi çok ilginç."

Mavi'nin cümlesinden sonra Pembe masada biraz ileriye doğru eğildi. "Bu nefret size birini çağrıştırmıyor mu? İkisine karşı olan nefret."

Beyaz cümlenin ona geldiğini hemen anladı. "Ne? Beni mi suçluyorsun şu an? Kusura bakma asi kız ama benim Mor ile problemim yoktu. Hadi Camgöbeği'ni anlarım ama Mor hakkında bana laf atmazsınız."

"Sen o taraftan geldin." dedi Danica düz bir tonla, Pembe hemen onu onayladı. "Sen yemekhaneye geldiğinde biz çıktık ve Mor'u bulduk. Bu tesadüf mü?"

Gözlerini dehşetle büyüten Beyaz sanki denilenlere inanamıyormuş gibi bir hale bürünmüştü. "Size neler oluyor böyle? Özellikle de sana! Sen düne kadar Sarı'yı suçlamıyor muydun?"

"Hala suçluyorum ve eminim katil o ama senin Mor'un orada olduğunu görmen gerekiyordu. O taraftan gelmiş olmana rağmen ya umursamadın ya da bu olayla bir ilgin var."

"Ben sizin gibi boş gezmiyorum canım. İlgilenmem gereken bir bebeğim var benim."

Pembe kocaman bir kahkaha attı. Ses tonu alay içerse de hoş bir tınıdaydı. "Her bahaneye ihtiyacı olduğunda bebeğini ortaya çıkaran ama onu gerçekte umursamayan bir cadı."