Aramızdalar ✔ #Wattys2023

4- Yeni bir yuva

İlk dakikaların, hatta ilk saatlerin nasıl uçup gittiği belirsizdi, diğer her şeyde olduğu gibi. Danica durup hatırlamak istediğinde bu sadece kalbinin hızlanmasına neden oluyordu. İlk saatinde geminin içinde dolaşırken olduğu gibi düşününce de kalbinin deli gibi atmasına engel olamıyordu. Hangardan çıktığında Camgöbeği'nin soruları onu endişelendirmeye yetmişti. Şimdi yemekhanede otururken ne kadar gereksiz endişelerin altında ezildiğini anlıyordu. Sonunda üstündeki yükleri atarak derin bir nefes alabilmişti yeni yuvasında.

Buradaki ilk dakikalarında hiç biri aralarında bir bebek olmasının şokunu üstlerinden atamamıştı daha ama öncelikleri farklı olduğu için bebek hakkında düşünmeyi sonraya bırakmışlardı. Öncelikleri nerede oldukları, kiminle olduklarını bulmaktı.

İlk hedeflerini bulamamışlardı, nerede olduklarına dair tek bilgi bir uzay gemisi içinde olduklarıydı ama diğer hedeflerini hemen bulmuşlardı. Geminin içinde onlardan başka kimse yoktu.

Ekip olarak birbirlerinden ayrı kalmadan ilerlemeye başladıklarında çoğunun aklında Camgöbeği'nin kafalarına soktuğu uzaylı fikri dolaşıyordu. Sessiz gemi içinde sadece kendi adımlarını ve nefeslerini dinlerken her döndükleri köşeden bir uzaylı çıkacağı düşüncesi peşlerini bırakmamıştı hiç. Bazıları korktuğunu belli etmiyordu ama Danica hepsinin aklında dolanan uzaylı kelimesini somut olarak görebilmişti.

Gemide yalnız olduklarını fark ettiklerinde ise omuzlardaki yük kalkmıştı yerini meraka bırakarak. Sessiz geminin yürünmeye aç koridorlarının sadece onlara ait olduğu belli olur olmaz daha rahat hareket etmeye başlayıp, ekipten tam olarak ayrılmasalar da geniş bir alanda keşfe çıkmışlardı. Her birinin merak içinde olduğu çok açıktı. Nerede olduklarını keşfederken deneylerinin ne olduğunu da keşfediyorlardı.

Yatakhanelerden önce büyük pencereleri olan sade döşenmiş seyir odasını, beyaz olduğu için sonsuz gibi görünen yemekhaneyi, yönetim odası gibi görünen devasa bir odayı bulmuşlardı. Danica'yı en çok sevindiren şey ise medikal odasını bulmak olmuştu. Diğerleri bu odayı önemsiz görürken Danica'nın ışıldayan gözleri dolapların içinde saklı olan kremleri görmeyi başarmıştı. Sanki bir tarayıcı gibi kremlerin yerini tespit edebilmişti gözleri, ekip başka yerleri gezmeye meraklı olsa da Danica bu odaya gelip o kremleri alması gerektiğini hafızasına kazımıştı.

Larissa'nın dediğini de yatakhane kısımlarına gidince daha iyi anlamıştı. Uzun koridora dizilmiş odalarda aralıklı olarak renkler bulunuyordu. Kapılar aynı açık gri rengi barındırsa da yanlarında bulunan renkler onlara ait kişilerle eşleşiyordu. Ekip ilk olarak orada ayrıldı, ilk defa orada farklı yollara gittiler. Herkes kendine ait olan odayı kucaklamak için heyecan ve merakla birbirlerinden ayrıldı.

Yandaki duvarda tulumu ile aynı kırmızı renk işareti barındıran kapının kulpu çevirmeden önce derin bir nefes alma ihtiyacı istedi onu karşılayacak manzarayı daha iyi sindirebilmek için. Kapıyı açtığında nefesinin kesileceğini bilmiyordu, nefes almaya tekrar başlayınca derin nefes almış olduğuna şükretmişti.

Karşısındaki oda devasaydı, Çöplük'teki evi kadardı neredeyse. Starway'de yaşarken bu ebattaki odaya devasa demezdi ama yolu Çöplük'e düşünce bakış açısı da birden değişmişti. Karşısındaki oda ona devasa geliyordu. Odanın ortasına konuşlanmış yatak, dolaplar ona eski zengin günlerini unutturarak lüks yaşama yeni bir anlam katmıştı.

Yatağının çift kişilik olmasından başka oda içinde bulunan büyük banyo onu ondan almıştı. Hemen hiç düşünmeden su olup olmadığını kontrol etmişti heyecanla, akan suyun temizliğini görünce atmak üzere olduğu çığlığını ağzına kapanan eli ile kamufle etmeye çalışmıştı. Temiz bir suyu, birazdan kucağında olacak kremleri vardı. Daha ne isterdi ki?