Aramızdalar ✔ #Wattys2023

19- Sabotaj

İçinde bulunan duyguyu nasıl ifade edeceğini bilmiyordu. Aslında içinde bir tane duygu yoktu, birden fazla duygunun karışımından oluşan bir kokteyli yudumluyordu sürekli. En baskın olan tat ise huzurdu.

Yaşadığı kayıplarından ardından huzurlu olmaması gerektiğini hissediyordu bazen ama bunu hak ettiğini de düşünüyordu çünkü mücadele etmişti. Mavi'ye verdiği sözü tutarak mücadele etmişti ve hayatta kalmıştı, ne kadar Mavi'nin zamanı gelmeden önce kesilse de.

Katili bulmanın huzuru da vardı içinde. Gemideki katili bulmuşlardı, sonunda. Ayrıca sadece ondan şüphelenerek ilerlememişlerdi olay üzerinde, katilden cinayetin itirafını da almışlardı. Mavi'yi öldüren Beyaz, kendi ağzı ile nasıl cinayeti işlediğini dillendirmişti.

İçindeki huzurun bir başka nedeni ise başka bir cinayetin işlenmemiş olmasıydı. Beyaz'ın gidişinden sonra neredeyse iki hafta geçmiş olacaktı yakında. Ne bir kavga olmuştu ne de biri zarar görmüştü. Ekibin hayatta kalan üyeleri beraber yaşıyorlardı. Danica'nın içinde yer alan huzur artık tüm gemi içerisindeydi. Bu yüzden Danica içindeki huzur duygusunu kovalamak istemiyordu ardından yas tutacağı insanlar olsa da, gemideki huzura dahil olmak istiyordu.

En son yas tuttuğu zaman üzerinden iki hafta geçmiş olacaktı yakında. Beyaz'ın hemen ardından cenaze yapmak istememişti Danica, diğerleri de buna uymuştu çünkü Mavi Danica'nın yanı başında ölmüştü. Ayrıca Danica diğerlerine Pembe'yi önceden tanıdığını da söyleyivermişti o an.

Şaşırtıcı bir şekilde Danica istediğini aldı. Aslında o kadar da şaşırmamıştı çünkü artık gemide problem çıkaracak çok kişi kalmamıştı. Beyaz'ın gidişinin ertesi günü Pembe ve Mavi'nin cenazesi yapıldı. Yine kimse bir şey söylemedi, yine herkes oradan erken ayrıldı. Geriye kalan Danica ve Siyah bir süre daha orada kaldıktan sonra hayatlarına geri döndüler.

Danica'nın yası bu sefer uzun sürmedi, hatta Beyaz'dan sonra ilk defa bir başkasının gidişini izleyebilecek cesareti bulabildi kendinde. İlk önce bunun Beyaz'ın gidişini izlediği için bedeninin alışması olarak yorumladı ama sonra gerçeği fark etti.

Kapı aralarına girmeden önce Danica, bedenlerin soğukluklarına aldırmadan Pembe ve Mavi'nin ellerini birleştirmişti. İkisinin böyle gitmesini istemişti gemiden, hep bir arada olmalarını istemişti. Bu yüzden gidişlerini izleyebildiğini fark etti. İkisi de artık beraber daha iyi bir yerde olacaklardı, bu gemiden daha güzel bir yerde. Daha güzel bir yaşamda tekrar bir araya gelerek mutlu olacaklardı.

Danica da mutlu olacaktı, bunu onlara borçluydu. Katili yakalamışlardı ve artık hayatına devam edebilirdi. Unuttuğu deneyin bir parçası olabilirdi artık. Deneyden uzaklaşarak katili bulmaya odaklanmışlardı, şimdi buraya ilk geldiğindeki hayatına sahip olabilirdi.

Her şey gemiye ilk geldiklerindeki hallerine dönmüş gibiydi zaten. Sayı oldukça azalmıştı. Beyaz'ın geride kalan bebeğini saymazlarsa ekip artık 5 kişiden oluşuyordu. Ekibin yarısı onları terk etmek durumda kalmıştı.

Sayının azalması ise kaynakların yeterli hale gelmesini sağlıyordu. 10 kişiye yetmeyecek olan kaynaklar 5 kişiyi bir süre idare edebilirdi. 5 kişi olarak kaldıkları bu deneyde artık rahat bir şekilde yaşayarak deneyin sonuna ulaşabilirlerdi.

Yemekleri idare eden Mavi gitmişti, ona yardım eden Mor zaten ondan önce gitmişti. Cenazeden sonra yemek yemek ekibin aklına sonunda geldiğinde herkes sessizlik içinde kalmıştı çünkü yemekleri düzenleyen biri yoktu artık. Beraber yemek yemeseler de Danica diğerlerinin de bir boşluk içinde olduğunu hissedebiliyordu.

Yemek konusunda düzen kalkmıştı. Herkes israf etmeden yeterli miktarda yemek aldığı sürece sorun olmayacağını duyurmuştu Yeşil. Aslında başka cinayetin işlenmediğini, gemide bir huzur olduğunu gören Yeşil; çoğu şeyi eski haline getirmişti. Gemiye ilk geldiklerinden farklı olan tek bir şey vardı, o da yatma saatinin hala sürmesiydi. Elektrik hala tasarruf için bir süre sonra kısılıyordu, loş ortamda dolaşmanın iyi bir şey olmadığını ekibin yarısını kaybederek öğrenen diğer ekip üyeleri ise bu kurala uyuyordu.