ADINI SEN KOY

_6_

Sonunda revire geldik , beni bırakıp gitti. Kimse yoktu birden Zeynep nefes nefese içeri daldı.

"Bir öldü demedikleri kaldı."

Gözlerimi devirdim "Ölmeyi tercih ederdim. Hem sen nerdesin beş dakikaya gelicem dedin ortalıktan kayboldun."

Gülmekten ağzı kulaklarına kadar geldi

" Bir bilsen ne oldu? Bak söylüyorum.."

Şarkı söyler gibi devam etti "Artık benimde bir sevgilim var !"

" Aman ne güzel."

Zeynep gülmeyi bıraktı"Tamam özür dilerim seni bırakıp gittim ama merdivenlerden seni düşüren ben değildim. Sana başka bişey olmuş , ne oldu çabuk söyle ."

" Siteye attığın video için dalga geçtiler ve bana... Bize bakıp bakıp fısıldaştılar." gözlerimi kaçırdım.

Zeynep kocaman gözlerini sonuna kadar açtı "Birincisi videona yapılan yorumlarda senin çok tatlı , şaşkın olduğunu söylediler.

İkincisi biz derken ?"

"Bana yardım eden çocuk , gizemli , büyüleyici ve yakışıklı." ahh son dediğimi dememeliydim.

" Demek yakışıklıydı." sırıtmaya başladı. "Şunu tam olarak anlatsana."

"Anlattım işte." kaçışım yok biliyorum ama yinede denemeye değer.

Bana dik dik baktı" Nasıl düştün? Ne zaman gördün?"

" Zil çalınca beklemeyi bırakıp merdivenlerden inmeye başladım , onu gördüm-baka kaldım- sonra kendimi yerde buldum , bir basamak daha varmış farketmemişim. "

Zeynep şaşkın şaşkın baktı. Tam konuşacaktı ki içeri hemşir girdi. Kumral, uzun boylu , mavi gözlü , geniş çeneli, kaslı olduğu her halinden belliydi.

Zenp'e gülümseyerek döndü " Arkadaşın mı ?"

Zeynpe' de gülümsedi "Evet , hatta oda arkadaşım bu sene geldi daha." Bana döndü "Sizi tanıştırayım Sedef bu Ali."

Ali tek kaşını kaldırarak Zeynep'e baktı "Sadece Ali mi ?"

Zeynep'in yüzü kızardı "Sedef , sana bahsettiğim erkek arkadaşım Ali." kızaran yüzünü önce eğdi sonra hemen kaldırıp Ali'ye baktı. Zeynep benim yanımda yatakta oturuyordu sonra yatağın yanında doktorun masasına oturdu.

"Doktor izinli olduğu için gelmemiş. Cevdet hocada her zamanki bizi görevlendirmişti ama nereye kayboldu bu?" koridora çıkıp bağırdı " Mete !" bir süre sonra içeri girdi.

Biraz şasırmıştım her zaman dediğine göre ve üniforma giydiğine göre son sınıf olmalıydı. Dayanamadım ve sordum " Sen son sınıf mısın ?"

"Evet sonunda bu sene bitiyor." ayağımı sağa sola hareket ettirdi "Acıdı mı ?"

"Biraz , Ali ABİ " acaba demesemiydim. Zeynep'e baktığımda kafasını hafifçe sallayıp güldü.

Ali'de gülüyordu " Bu hareket sana çok ağrı vermediğine göre bir sorun yok. Bu arada Ali demen yeterli sonuçta Zeynep'in arkadaşısın , bundan sonra benimde ..."

Kesinlikle dememeliydim " Peki , tama."

Ali ilaçların olduğu bölüme gitti. Zeynep'e bamtığımda hâlâ gülüyordu "Ne ?"

"Yoo , yok bir şey " derken bile gülüyordu.

Ali elinde enjeltörle geri geldi "Hadi uzan."

Nee ! Hayatta olmaz heleki arkadaşımın sevgilisine bir taraflarımı açamazdım "Olmaz , yaptırmam !"

Ali güldüğünü belli etmemeye çalıştı "Korka içindeki krem ayağına sürücem. Miktarını ayarlamak için enjektöre çektim."

Zeynep araya girdi "Ali ve Mete okulun en iyi öğrencilerindendir. Doktor yoksa onlar olur revirde. Yapabildiklerinin en iyisini yaparlar tabi bir doktor kadar değil."

Ali kremi sürdükten sonra sargı ile ayağımı sardı. Tam doğrulduğum sırada o gizemli çocuk girdi içeri.

Ali'ye döndü "Kusura bakma dostum üniformalarımı giymek için eve gittim. İkimizde hastaneye gidicekmişiz doktor öğleden sonra gelicekmiş hatta şimdi gidiyoruz Elif hoca bizi bekliyor."

" Tamam gideriz." beni göstererek konuşmaya başladı " Bu Sedef Zeynep'in arkadaşı, Sedef bu da Mete , benim en yakın arkadaşım."

Mete hemşir değildi benim bölümümdendi ,ATT. Üniformasından anladım.

Ona bakmaktan kendimi alamıyorum. Gözlerine baktıkça dünyadan kopup gittim sanki. Bu nasıl bir şey böyle ? Ayaklarım yerden kesilmiş gibi , midemde onlarca kelebek uçuşuyor , kalbimin birazdan yerinden fırlamasından korktum.

Sırıtarak konuşmaya başladı " Biz tanışıyoruz diyebilirim. Onu buraya ben getirdim." bir süre bana baktı sonra geri Ali'ye. " Hadi gidelim artık."

Ali Zeynep'e" çıkışta benimlesin itiraz istemiyorum." dedikten sonra odadan çıktı. Mete'de arksından giderken bir anda döndü ve tebessüm etti "Görüşüz." dedi ve gitti.

" Görüşürüz." ayakta olsam yere düşerdim heralde , ne oldu bana böyle ?

"Sedef ! Aşık mı oldun yoksa sen ? "

" Hayır saçmalama ." yoksa Zeynep haklı mı. Galiba haklı ve benim ilk aşkım olucak. Ahh ama çok zor bir o kadar da çok güzel bir şey.

"Tabi canım kesin aşkı değilsindir."

"Bilmiyorum, onu görünce ayaklarım yersen kesiliyor , kalbim yerinden fırlayacakmış gibi ve midem de kelebekler uçuşuyor sanki."

"İşte buu !" bir çığlık kopardı "Sen çoktan aşık olmuşsun. Ne güzel ilk görüşte aşk ama bir sorun var o şuana kadar kimseyle çıkmadı ve kızlarlada samimi değildir , sana ,görüşürüz, demesi bile aslında büyük bir şey. Bence bunları yurtta konuşalım , sende dinlenmiş olursun."

"Ben iyiyim gerek yok, gitmeyelim."

" Sana sorduğumu hatırlamıyorum , kalk gidiyoruz dinlenmen lazım."

"Off , tamam ."

Ben yatakta pineklerken Zeynep çoktan hazırlanmıştı " akşam yemekte olurum."

" Erken değil mi daha ?"

" Hayır saat dört oldu. Tabi sen uyuyunca saatten haberin yok."

"O kadar uyumuşum ? Neyse hadi sana iyi eğlenceler.

" Görüşürüz."

Tek başıma kaldım , harika!